Στις “διαδροµές” της 6ης Ιουλίου το “Μολύβι µελάνι” κατέγραψε µια δράση µαθητών του Λυκείου Κολυµπαρίου, που έδωσαν χρώµα και ψυχή σε έναν εξωτερικό τοίχο του καφέ “Αθέατον” που βρίσκεται στο Εµπορικό Κέντρο Ερµής στο κέντρο της πόλης, ζωγραφίζοντας τον Σνούπι και τη Μαφάλντα.
Η δράση αυτή, που έγινε συνεννόηση µε τους εκπαιδευτικούς των παιδιών και την ιδιοκτήτρια του χώρου, αποτέλεσε αφορµή για να επικοινωνήσει µε τη στήλη ο εικαστικός – εκπαιδευτικός Κώστας Κουνάλης και να µας µεταφέρει τη δική του εµπειρία µε τους µαθητές του και πως ήρωες από κόµικ τους ενέπνευσαν και άλλαξαν το σχολικό περιβάλλον. Σήµερα, δηµοσιεύουµε την επιστολή που λάβαµε από τον εκπαιδευτικό µε την προσδοκία η 9η τέχνη να βρει περισσότερο χώρο στα σχολικά θρανία δίνοντας έµπνευση και κίνητρο στα παιδιά για να ασχοληθούν µε τις τέχνες.
«Φέτος, το Χειµώνα του 2023 – 2024 βρέθηκα µε απόσπαση στο 14ο ∆ηµοτικό Σχολείο για 14 ώρες και στο 16ο για 7 ώρες, ώστε να συµπληρώσω το εβδοµαδιαίο µου ωράριο. Στο ∆ηµοτικό το µάθηµά µου λέγεται Εικαστικά εντάσσεται µέσα στο πλαίσιο της Αισθητικής Αγωγής µαζί µε τη Μουσική και τη Θεατρολογία. Είχα αρκετά χρόνια να είµαι σε δηµοτικό σχολείο µιας και η οργανική µου είναι στη ∆ευτεροβάθµια Ηρακλείου κι έτσι η προσαρµογή µου µε τους λιλιπούτειους µαθητές µου πέρασε τις δοκιµασίες της και ήθελε και το χρόνο της. Είναι πράγµατι ένας µεγάλος γρίφος κάθε Σεπτέµβρη, όταν µπαίνω µέσα στις τάξεις και αρχίζω να γνωρίζω τα παιδιά, το πως θα εξελιχθούν τα πράγµατα και τι δράσεις θα επιλέξουν τα ίδια, ώστε να υλοποιήσουµε κατά τη διάρκεια της χρονιάς. Για κάποιους ίσως ακούγετε παράξενο αλλά ναι, ευτυχώς εµείς έχουµε αυτή την ελευθερία, να επιλέγουµε τις δράσεις µας, να τις συζητούµε και να τις ψηφίζουµε κατά πλειοψηφία πριν τις πραγµατοποιήσουµε. Φυσικά δεν φτάνει µόνο αυτό, γιατί στη συνέχεια πρέπει να βρούµε και υποστηριχτές, υλικά, χώρο και φυσικά χρόνο ο οποίος ποτέ δεν φτάνει. Με 1 ώρα τη βδοµάδα, (45 λεπτά) ο χρόνος πράγµατι είναι πάντα πολύ λίγος. Μια πονεµένη ιστορία είναι και το Εργαστήριο των Εικαστικών, το οποίο στα χαρτιά παντού φαίνεται ότι πρέπει να υπάρχει, αλλά δυστυχώς στην πράξη, στα δηµόσια σχολεία, θα υπάρχουν µετρηµένα στα δάχτυλα, τα οποία να πληρούν τις προδιαγραφές. Επιµένω στο Εργαστήριο των Εικαστικών ως ο απαραίτητος και ενδεδειγµένος χώρος διδασκαλίας του µαθήµατός µας και δεν το λέω εγώ, αλλά όλα τα προγράµµατα σπουδών του Υπουργείου Παιδιάς τα οποία έχουµε για τα Εικαστικά.
Ας έρθουµε όµως στη δράση την οποία µε τα παιδιά του Γ1, ∆΄, Ε΄ και ΣΤ΄ υλοποιήσαµε στον πάνω όροφο, εσωτερικά του 16ου ∆ηµοτικού σχολείου Χανίων. Η ιδέα µπήκε από το Ε1, κάπου το Φλεβάρη, το οποίο µου πρότεινε να ζωγραφίσουµε κάποιους ήρωες κόµικς στους τοίχους του σχολείου. Μου άρεσε πολύ η ιδέα και το πρότεινα και στις υπόλοιπες τάξεις που έκανα µάθηµα. Αποδείχθηκε ότι ήταν µια πρόταση η οποία έγινε αµέσως δεκτή από το σύνολο των µαθητών µε ενθουσιασµό. Σε συνεννόηση µε τη διευθύντρια κυρία Ειρήνη Τσικαλάκη αποφασίσαµε να γίνει εσωτερικά του σχολείου γιατί εξωτερικά θα βαφόταν από το ∆ήµο το καλοκαίρι. Επίσης να σηµειώσω ότι η δράση υποστηρίχθηκε από το σύνολο των διδασκόντων και όλη τη µαθητική κοινότητα µε τον ένα ή τον άλλο τρόπο. Συλλέξαµε το υλικό µας λοιπόν, συζητήσαµε τη διαδικασία, ορίσαµε οµάδες και σιγά σιγά κάπου αρχές Μαρτίου ξεκινήσαµε µε το Γ1, όλη την ∆΄, την Ε΄ και την ΣΤ΄ τάξη, περίπου 120 παιδιά, να υλοποιούµε το project µας. Όλα τα µαθήµατα µέχρι το τέλος της χρονιάς αφιερώθηκαν σε αυτό τον σκοπό µε περισσό ενθουσιασµό και όρεξη. Ο οίστρος των παιδιών ήταν πράγµατι κάποιες φορές τόσο έντονος όπου ανέβαζε πολύ ψηλά τον πήχη του όλου εγχειρήµατος. Από την πλευρά µου αυτό που εγώ έκανα, είναι τα σχέδια στους τοίχους κατά 90%, γιατί κάποια παιδιά επενέβησαν και σε αυτό, και να τους ετοιµάζω τα χρώµατα. Οι οµάδες, ο χρωµατισµός, πολλά από τα τελικά περιγράµµατα και γενικά το τελικό αποτέλεσµα είναι των ίδιων των παιδιών. Το αποτέλεσµα µας εξέπληξε όλους γιατί δεν το περιµέναµε να επεκταθεί τόσο πολύ. Μακάρι να είχαµε κι άλλο χρόνο να συνεχίζαµε.
Με το άλλο σχολείο, το 14ο που είχα και τις πιο πολλές ώρες, καταφέραµε κάποιες παρεµβάσεις µε παιχνίδια στην αυλή, 2 παγκάκια της φιλίας, αλλά και µε το ΣΤ2 γυρίσαµε σε συνεργασία µε το Chania Film Festival µια ταινία την οποία την περιµένουµε τον Οκτώβριο πως και πως. Για να δούµε!
Χρωστάω ένα µεγάλο ευχαριστώ και συγχαρητήρια στους µαθητές µου γιατί χάρις αυτών γίνονται όλα.
Κουνάλης Γ. Κωνσταντίνος
Εικαστικός – Ζωγράφος – Εκπαιδευτικός».
γραμμοσκιάσεις… Zgur
