“Ηρώον πεσόντων Χωροφυλακής Αστυνομίας πόλεων Ελληνικής Αστυνομίας Νομού Χανίων”

Με τη δύση του 2018, έλαβα το εμπερίστατο βιβλίο του ανωτέρου αξιωματικού της Αστυνομίας ε.α. Εμμανουήλ Μιχ. Σπανουδάκη. Δώρο πολύτιμο και ως προς το θέμα και ως προς προσεγμένο περιεχόμενο, με γλώσσα ρέουσα και εμπλουτισμένο με φωτογραφικό υλικό. Αφιερωμένο «στη μνήμη του αδικοχαμένου αδελφού του υπαστυνόμου Α’ Σπανουδάκη Μιχάλη, που δολοφονήθηκε από κακοποιό κατά την εκτέλεση του καθήκοντος». Αυτά γράφει ο αγαπητός και πληγωμένος αδελφός του και συγγραφέας πάνω από τη φωτογραφία του, κάτωθεν της οποίας τα λόγια του Σοφοκλέους «Ο ευγενής πρέπει ή να ζει με αξιοπρέπεια ή να πεθαίνει με αξιοπρέπεια».
Ο μακαριστός Μανώλης όντως καταγόταν από ευγενή και αξιοπρεπή οικογένεια, ένα δε μέλος της είναι ο εκλεκτός πρωτοπρεσβύτερος και καθηγητής, λίαν δε αγαπητός, π. Γεώργιος Σπανουδάκης, στο πρόσωπο του oποίου σεμνύνεται η Εκκλησία και η Παιδεία.
Το βιβλίο διαιρείται επιτυχώς σε εννέα (9) κεφάλαια και με πλούσια βιβλιογραφία. Η δε γενέτειρά του, Γερακιανά Κισσάμου, κοσμείται, εκτός από το όνομα του δολοφονηθέντος, και με τον ανδριάντα του στην είσοδο του χωριού.
Ο πρόλογος, υπέροχος από τον ιστορικό ερευνητή Νικόλαο Πλουμιστάκη, ο οποίος συν τοις άλλοις θα τονίσει:
«Με αντικειμενικότητα παρουσιάζονται και καταγράφονται όλοι οι νεκροί του Σώματος, ακόμη και με αναφορά σε πρόσωπα που δεν στάθηκαν στο ύψος των περιστάσεων, και τα οποία με τις πράξεις τους αμαύρωσαν το σώμα της Χωροφυλακής. Αυτό και μόνο μαρτυρεί περίτρανα τη δημοκρατική ευαισθησία του συγγραφέα». Δυστυχώς, αυτό συμβαίνει σε όλα τα σώματα και είναι άξιο θαυμασμού πως αυτή η χώρα έχει ακόμα επιζήσει…
Ο κ. Σπανουδάκης εργάσθηκε πολύ, καταφεύγοντας σε πολλές πηγές, για να μας παρουσιάσει αυτό το ιστορικό αποθησαύρισμα το οποίο ασφαλώς έχει αγκαλιάσει η αγαπητή μας Ελληνική Αστυνομία, στην οποία αξίζει κάθε τιμή και έπαινος. Οι αφανείς προστάτες μας και ακοίμητοι φρουροί μας.
Οντως, το βιβλίο αυτό ανταποκρίνεται σ’ αυτό που σημειώνεται έντονα στο βιβλίο (σελ. 13) «Ιστορική μνήμη εναντίον ιστορικής αμνησίας».
Αλίμονο σ’ ένα έθνος που δεν έχει ιστορική μνήμη, και δεν είναι λίγοι που εργάζονται εναντίον αυτής. Βαλλόμαστε πανταχόθεν.
Γι’ αυτό το βιβλίο αυτό πρέπει να διαβαστεί απ’ όλους, άρχοντες και αρχομένους.
Χρειαζόμαστε την ιστορική μνήμη πολύ, σήμερα, Πολλά μηχανεύονται κατά της Ελλάδας. Αν μας έλειπε η γεωπολιτική θέση μας, θα είμαστε στον κάλαθο των αχρήστων. Χρωστάμε πολλά στα άξια παλικάρια της ελληνικής Αστυνομίας, και είναι προς τιμή του συγγραφέα που αναφέρει κατά αλφαβητική σειρά τα ονόματά τους, αναφέρει στο 5ο κεφάλαιο τα βιογραφικά πεσόντων ανδρών Χωροφυλακής – ΕΛ.ΑΣ.
Συγκινητικό είναι το αφιέρωμα του μακαριστού Αθανασίου Δεικτάκη στον υπαστυνόμο Σπανουδάκη Μιχαήλ που έπεσε στο καθήκον:
«Μια άνοιξη εβρήκες τον καιρό
απότομα σε πήρε μια νεφέλη
στο χρέος σου πιστός το ιερό
παρέα σε ζητούσαν οι αγγέλοι.
Για σένα θα καυχάται η ΕΛ.ΑΣ.
Εγίνηκες λαμπάδα και θυσία
μαρτύριο και δόξα κουβαλάς
σε στέφει της τιμής η αθανασία (6-3-2011)».
Στις 7/3/2009 στα Γερακιανά η κηδεία του, εν μέσω σπαραγμών και λυγμών.
Το χώμα της γενέτειρας σκέπασε το αδικοχαμένο κορμί του, μα η τιμή και η αγάπη όλων μας τον κρατά όρθιο, γενναίο και τηλαυγή φάρο της ανθρωπιάς και του καθήκοντος.
Συγχαίρουμε τον αντάξιο αδελφό του κ. Μανώλη Σπανουδάκη, που και μέσα από το βιβλίο αυτό θα αναπηδά στο νου και στην καρδιά μου η μεγάλη μορφή του ήρωα Μ. Σπανουδάκη.
Μακαρία η οδός που επορεύθηκε και αείφωτο το πρόσωπο και το έργο του.
Τιμή μας και καμάρι μας.