Εις υγείαν
Θα ευχηθώ
Σε εκείνο το χιλιοστό του χρόνου
Που τόλμησε γενναία
Να γίνει Ανάμνηση
Αντιμετωπίζοντας το παρελθόν
Που έχει αδιαίρετο ορισμό.
Εις υγείαν
Θα πιω
Βάλσαμο κρασί
Στην απεραντοσύνη της στιγμής
Που άφοβα δείχνει
Το χαραγμένο στέρνο της
Σε ρήξεις τεθλασμένες.
Εις υγείαν
Θα ευχηθώ
Στη Λογική
Όχι επειδή την συμπαθώ
Είναι που
Έχει
Και αυτή
Μέσα της Ψυχή.
Θα πιω
Πειραγμένο αλκοόλ
Παρέα με μπλουζ
Που είναι μωβ
Εις υγείαν της μνήμης
Που η δόνησή της
Δεν ηρεμεί
Με ένα όνειρο σαθρό.
Δε ξεχνά κανέναν
Αφορά τον καθένα.
Κανείς δεν μπορεί να φύγει
Κανείς δεν μπορεί να μείνει
Κανείς δεν επαφίεται
Σε στρατευμένους λογισμούς
Όλοι στυλώνονται
Σε σημεία αναφοράς
Που συγκρούονται και αναιρούνται.
Σαν ύπαρξη
Παύουν να ισούνται
Και από το τίποτα
Αρχίζουν να γεννιούνται.
Και κάπως έτσι
Εσύ
Είσαι ένα απλό δεδομένο
Εσύ
Είσαι δεδομένος.
Αναπαύσου λοιπόν εν Ειρήνη.
Γίνε αστερισμός λαμπρός
Την αιωνιότητα αφουγκράσου.
Έγινες ο δικός μου Χρόνος.
Έγινα η δική σου Λήθη.
