Το ισλαμικό κράτος και πάλι κατά τα φαινόμενα στο προσκήνιο, αυτή τη φορά από την Κωσταντινούπολη για να μας θυμίζει ότι ο κίνδυνος δεν έχει εξαλειφθεί και ότι οι πολιτικές της Δύσης πρέπει να αλλάξουν, πέρα και μακριά από τους αεροπορικούς βομβαρδισμούς.
Το φαινόμενο αυτό της τυφλής τρομοκρατίας είναι βέβαια απόρροια της τραγικής πολιτικής απέναντι σε λαούς που από το 1991 έχουν δεχθεί την επέμβαση της Δύσης, αφού αυτή πρώτα φρόντισε να τους περάσει τα συνήθη καταναλωτικά και πολεμικά πρότυπα στους ρυθμούς μιας παρατεταμένης ανασφάλειας και φόβου. Ειδικά το Ιράκ που αναπτύσσεται o ISIS, δέχθηκε επανειλλημμένως αεροπορικούς βομβαρδισμούς, με εκατόμβες αθώων θυμάτων.
Βέβαια αυτό δεν δικαιολογεί καμία τυφλή τρομοκρατική ενέργεια, πολλώ δε μάλλον τις πράξεις αντεκδίκησης σε βάρος και πάλι αθώων.
Ομως η Δύση έχει σοβαρές ευθύνες και για τον θρησκευτικό αυτό φανατισμό, καθώς εκείνη τον προκάλεσε.
Τι απoμένει; Τίποτε περισσότερο ή λιγότερο από αθώα θύματα που πληρώνουν τα σπασμένα. Τίποτε διαφορετικό από μια ακόμη τραγωδία με πολλαπλούς αποδέκτες που κάνουν πως δεν ακούνε.