Τα κόµµατα της θρυλούµενης κεντροαριστεράς µε το να ψάχνονται να βρουν αρχηγό να εκπροσωπεί, βρίσκονται σε κατάσταση αστάθειας και έλλειψης εγγυήσεων διατήρησης της πολιτικής τους ύπαρξης.
Στο φάσµα της κυβερνητικής φθοράς και στην κρίση διαµελισµού του ΣΥΡΙΖΑ, έχουµε τη διεκδίκηση της προεδρίας του ΠΑΣΟΚ προκειµένου να δοθεί στη Χαριλάου το προβάδισµα εναλλαγής στον δικοµµατισµό για τη διεκδίκηση της εξουσίας.
Το µήνυµα που έστειλε ο ελληνικός λαός κατά την ψηφοφορία για την ανάδειξη νέου προέδρου του ΠΑΣΟΚ είναι ότι καθίσταται ανάγκη να υπάρξει “ένας άλλος πόλος, µια άλλη πρόταση εξουσίας” κατά τον πρώην αρχηγό του ΠΑΣΟΚ Ευάγγ. Βενιζέλο που «να ανταποκριθεί σ’ αυτήν την πρόσκληση».
Η πρωτιά του κ. Ανδρουλάκη και το θρίλερ µεταξύ των κ.κ. ∆ούκα και Γερουλάνου, όπου υπερίσχυσε ο πρώτος µε 625 ψήφους. ∆εν γνωρίζουµε αν οι ψηφοφόροι της 13ης Οκτωβρίου, την επόµενη µέρα θα σηµάνουν την ανανέωση της εµπιστοσύνης τους στον νυν πρόεδρο ή θα γίνει αλλαγή φρουράς.
Είναι τοις πάσι γνωστόν ότι «εκείνα που γίνονται και δεν λέγονται και εκείνα που λέγονται και δεν γίνονται», ισχύουν στις εσωκοµµατικές εκλογές των κοµµάτων, όπου οι πολίτες της χώρας, ανεξαρτήτως κοµµατικής τοποθέτησης, παίρνουν µέρος για την εκλογή αρχηγού µιας άλλης παράταξης. ∆ιερωτάται ο κάθε λογικά σκεπτόµενος αν είναι δεοντολογικό ο οιοσδήποτε ν’ αποφασίζει για τον αρχηγό ενός άλλου κόµµατος, για το οποίο είναι όχι µόνο ιδεολογικά αντίθετος, αλλά συνήθως και εχθρικός από αντιπαλότητα και αποστροφή.
Μ’ αυτόν τον τρόπο ισοπεδώνεται το πολιτικό σύστηµα. ∆ηλαδή οι παράγοντες ενός κόµµατος που είναι στην εξουσία, να στέλνουν τους οπαδούς τους, να καθορίζουν µε καθολική συµµετοχή τον αρχηγό της παράταξης που ανταγωνίζονται, οικειοποιώντας την ιδιότητα του κοµµατικού µέλους (φίλος) έναντι καταβολής ενός τρίευρου.
Μπορούν να επιβάλουν έτσι στα άλλα κόµµατα, να έχουν ηγεσία της δικής τους αρεσκείας. Τούτο δείχνει ότι ερµηνεύεται η δηµοκρατία κατά το δοκούν και ότι τα κόµµατα µπορούν µεν να είναι οργανωµένα µε τις πολιτικές τους πεποιθήσεις και τα καταστατικά τους, αλλά να είναι εξαρτώµενα στην επιλογή ηγεσίας τους από µέλη που ανήκουν σε άλλη ιδεολογική τοποθέτηση.
