Ένα νέο είδος τεράστιας αρχαίας θαλάσσιας χελώνας ανακαλύφθηκε στην Ισπανία και χρονολογήθηκε ότι έζησε πριν περίπου 72 έως 84 εκατομμύρια χρόνια. Έχοντας μήκος 3,74 μέτρων, είναι η μεγαλύτερη θαλάσσια χελώνα που έχει βρεθεί μέχρι σήμερα στην Ευρώπη και μία από τις μεγαλύτερες που έχουν ζήσει ποτέ στη Γη.
Οι μεγαλύτερες στην ιστορία του πλανήτη γνωστές θαλάσσιες χελώνες, όπως εκείνες του αρχαίου εξαφανισμένου γένους Archelon, έφθαναν σε μήκος τα 4,6 μέτρα και ζύγιζαν έως 3,2 τόνους. Ζούσαν σε θάλασσες πέριξ της Βόρειας Αμερικής κατά το τέλος της Κρητιδικής περιόδου. Έως τώρα δεν είχε ανακαλυφθεί καμία θαλάσσια χελώνα στην Ευρώπη, εξαφανισμένη ή ζωντανή, που να ξεπερνά σε μήκος το ενάμισι μέτρο.
Οι ερευνητές του Καταλανικού Ινστιτούτου Παλαιοντολογίας του Αυτόνομου Πανεπιστημίου της Βαρκελώνης, με επικεφαλής τους Άνχελ Λουχάν και Άλμπερτ Σέλες, οι οποίοι έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό «Scientific Reports», βρήκαν το νέο γιγάντιο απολίθωμα στην περιοχή Καλ Τοράδες της βορειοανατολικής Ισπανίας. Το νέο είδος ονομάστηκε «Leviathanochelys aenigmatica», όπως αναφέρει η ΕΡΤ.
Αρχικά, οι ερευνητές νόμιζαν ότι τα οστά ανήκαν σε ένα διαφορετικό είδος ζώου.
«Ποτέ δεν πιστεύαμε ότι ήταν δυνατόν να βρούμε κάτι τέτοιο. Μετά από μια μελέτη των οστικών θραυσμάτων, συνειδητοποιήσαμε ότι είχε κάποια χαρακτηριστικά που ήταν εντελώς διαφορετικά, που δεν υπήρχαν σε κανένα άλλο απολίθωμα είδους χελώνας που είχε ανακαλυφθεί μέχρι σήμερα», δήλωσε ο Σέλες.
Ένα τοπικό μουσείο και το Υπουργείο Πολιτισμού της Καταλονίας είχαν αρχικά συλλέξει τα ευρήματα, αλλά κανείς δεν τα μελέτησε για σχεδόν πέντε χρόνια. Όταν ο Σέλες και οι άλλοι ερευνητές άρχισαν να μελετούν τα οστά το 2021, συνειδητοποίησαν ότι είχαν βρει ένα είδος θαλάσσιας χελώνας εντελώς νέο για την επιστήμη και γρήγορα επέστρεψαν στην περιοχή των Πυρηναίων για να πραγματοποιήσουν περισσότερες ανασκαφές.
«Οι κύριες διαφορές αυτού του νέου απολιθώματος σχετίζονται με την περιοχή της λεκάνης. Πιο συγκεκριμένα, με μερικά οστέινα εξογκώματα που υπάρχουν στο πρόσθιο τμήμα της λεκάνης, τα οποία υποψιαζόμαστε ότι σχετίζονται με κάποιον μυ που ελέγχει την κίνηση της κοιλιακής περιοχής της χελώνας», εξήγησε ο Σέλες.
Αυτό το χαρακτηριστικό ή ο μυς πιθανότατα επηρέαζε την αναπνευστική ικανότητα των χελωνών, επιτρέποντάς τους να κρατούν την αναπνοή τους για περισσότερο χρόνο από άλλα είδη χελωνών, προκειμένου να κολυμπούν βαθιά στον ωκεανό για να βρουν τροφή ή να ξεφύγουν από τα αρπακτικά, σύμφωνα με τον επιστήμονα.
Οι Ισπανοί επιστήμονες συμπέραναν ότι ο γιγαντισμός στις θαλάσσιες χελώνες αναπτύχθηκε ανεξάρτητα τόσο στη Βόρεια Αμερική όσο και στην Ευρώπη.
