«Πρώτος στην πρώτη του επιλογή, τη Σχολή Οικονοµικών Επιστηµών στο Ρέθυµνο, ο Μοχάµεντ Νουρ Νταµπάς, µαθητής του Λυκείου Νέας Κυδωνίας Χανίων». Με αυτές τις λέξεις κατά νου οδηγώ από τα Χανιά προς την Αγία Μαρίνα όπου έχουµε δώσει ραντεβού να µιλήσουµε για την επιτυχία του αυτή!
Η συνάντησή µας στο ξενοδοχείο όπου εργάζεται ο πατέρας του Νουρ ως συντηρητής εδώ και πολλά χρόνια! Ο κ. Οµάρ Νταµπάς βρίσκεται στην Κρήτη από το 1998! Εδώ έφτιαξε την οικογένειά του, εδώ γεννήθηκαν και τα 4 παιδιά του…
ΧΑΜΟΓΕΛΑΣΤΗ ΥΠΟ∆ΟΧΗ
Κόσµος µπαινοβγαίνει στην είσοδο του ξενοδοχείου! Πλησιάζω προς τη ρεσεψιόν!
«Ήρθατε για το παιδί;», µου λέει χαµογελαστή µία από τις κοπέλες που βρίσκονται εκεί και που δείχνει να γνωρίζει τον σκοπό της επίσκεψής µου!
Ίσως να µην γνωρίζει όµως πως ο Νουρ, την επιτυχία του αυτή την οφείλει -όπως διαπίστωσα και κατά τη διάρκεια της συνοµιλίας µας- τόσο στη δική του πολύ ισχυρή θέληση να επιτύχει έναν στόχο που είχε από µικρός, στη συστηµατική και πολύωρη µελέτη -δίχως να µαθήµατα φροντιστηρίου- αλλά και λόγω της εντός σχολικού ωραρίου βοήθειας από τους καθηγητές του στο Λύκειο!
«Ο κ. Αθανασάκης µου έκανε Οικονοµικά, ο κ. Λενταράκης Μαθηµατικά, ο κ. Μπουζάκης Πληροφορική και ο κ. Σταυριανάκης Ν. Ελληνικά» µου λέει όταν τον ρωτάω πώς κατάφερε να γράψει στην Πληροφορική 19,5, στην Οικονοµία 19,2, στα Μαθηµατικά 16,3 και στη Νεοελληνική Γλώσσα 13,6!
«Παντού µέσα στο σπίτι γύρω γύρω είχε βιβλία, αλλά τώρα πια δεν βλέπεις τίποτα», µου λέει ο πατέρας του.
«∆ηλαδή πόσες ώρες διάβαζες;», τον ρωτάω!
«Και 12 ώρες» µου λέει χαµογελαστός!
Ήταν πάντοτε ένας καλός µαθητής, ακόµη κι όταν επέστρεψαν και έµειναν για 2,5 χρόνια µε τη µητέρα και τα αδέλφια του στη Συρία στο Ταρτούς – Χαµιντιέ, τόπο καταγωγής του πατέρα του! «Και στο σχολείο εκεί ήταν άριστος ακόµη και στα αραβικά» µου λέει ο πατέρας του, µε τον Νουρ να συµπληρώνει ότι «όταν και πάλι ήρθαµε πίσω εδώ, µπήκα στην 4η τάξη στο ∆ηµοτικό Σχολείο της Αγιάς Μαρίνας»!
Ο λόγος επιστροφής της οικογένειας και πάλι πίσω στην Κρήτη ήταν οι δύσκολες συνθήκες και ο πόλεµος, ωστόσο το Χαµιντιέ πάντα είναι µέσα στην καρδιά του Νουρ! Καθόλη τη διάρκεια της συνοµιλίας µας, µου κάνει ιδιαίτερη εντύπωση η ευγένεια, το χαµόγελο και η ηρεµία που αποπνέει αυτός ο µικρός µαθητής που έχω απέναντί µου! Ωστόσο ακόµη περισσότερο µου κινεί το ενδιαφέρον η πολύ καλή σχέση που βλέπω να υπάρχει ανάµεσα στον γιο και στον πατέρα! Έχω την αίσθηση ότι αυτό αποτελεί ίσως από τα ισχυρότερα συστατικά για την επιτυχία του Νουρ!
«Τι θα ’θελες να ακολουθήσεις στο µέλλον, πώς βλέπεις τον εαυτό σου ας πούµε σε 10 χρόνια από τώρα» τον ρωτάω!
«Λογιστής σε κάποια εταιρεία για το µέλλον! Θα ήθελα να έχω (δική µου) οικογένεια, δικό µου σπίτι»!
Μου επισηµαίνει ότι δεν θα είχε θέµα αν δεν έβρισκε µια δουλειά στην Ελλάδα, να πήγαινε και σε µία από τις χώρες της Ευρώπης όπου σε πολλές από αυτές υπάρχουν και συγγενείς του! Μου διευκρινίζει ωστόσο πως δεν θα ήθελε την Αµερική γιατί είναι µακριά!
ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΦΟΙΤΗΤΗΣ!
«Είµαι σίγουρος πως έτσι όπως ήσουν καλός µαθητής στο σχολείο, το ίδιο θα συµβεί και ως φοιτητής» του λέω και µου χαµογελά. «Έτσι πιστεύω», µου λέει!
«Και τώρα Ρέθυµνο; Έχεις κάνει καµιά έρευνα, καµιά προεργασία», τον ρωτάω.
«Ναι, Ρέθυµνο γιατί είναι κοντά! ∆εν θα είναι πολλά τα έξοδα! ∆εν έχουµε ακόµη αποφασίσει αν θα µείνω εκεί ή θα πηγαινοέρχοµαι. Μέσω σόσιαλ µιλάω µε παιδιά από όλη την Ελλάδα που θα βρεθούν και αυτά στο Ρέθυµνο φοιτητές», µου απαντά!
«ΜΕΤΑΞΩΤΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ»
Μιλήσαµε και για άλλα µε τον Νουρ και τον πατέρα του! Μια επιτυχία όσο µεγάλη και αν είναι, αποτελεί την κορυφή ενός παγόβουνου που στη βάση του κρύβονται πολλά: δυσκολίες, αγωνίες, αγώνας συνεχής σε µια πραγµατικότητα που για τον καθένα άνθρωπο είναι διαφορετική κ.λπ.!
Απόσταγµα και καταστάλαγµα αυτής της συνάντησης που νιώθω την ανάγκη να καταγράψω είναι ότι οι αξιοπρεπείς άνθρωποι, οι σηµαντικοί, οι παράδειγµα προς µίµηση ζουν ανάµεσά µας και κυρίως είναι εκείνοι που περνούν απαρατήρητοι!
Ο Νίκος Καρούζος τους αποκαλεί «µεταξωτούς ανθρώπους». «Είναι όσοι προσέχουν τι λες, και δεν είναι ωσεί παρόντες στην κουβέντα, µε το µυαλό τους στο τι θα πουν οι ίδιοι για να εντυπωσιάσουν. Άνθρωποι µε ανοιχτούς πόρους και πλατιά καρδιά… Υπεράνθρωποι; Όχι. Απλώς, µεταξωτοί… Φαίνονται από µακριά».
Σ.Σ. Ιδιαίτερες ευχαριστίες στον κ. Αντώνη Αθανασάκη, καθηγητή στο Λύκειο Νέας Κυδωνίας για τη βοήθειά του ώστε να πραγµατοποιηθεί αυτή η συνάντηση!
