Οι ιατρικές πρακτικές συνοδεύουν τον άνθρωπο από τη στιγμή που έκανε τα πρώτα του βήματα στη γη. Ο δρόμος που ακολούθησε η ιατρική στο πέρασμα του χρόνου, είναι γεμάτος από εκπληκτικές ιστορίες αυτοσχεδιασμού, άγνοιας, απάτης, πάθους ή και λάθους.
Στα μέσα του 18ου αιώνα τα λασπόλουτρα και τα μπάνια σε νερό με μεταλλικά στοιχεία προτείνονταν στην Αγγλία ως συμπληρωματική θεραπεία σε πολλές ασθένειες, αλλά και για την επιμήκυνση της νεότητας.
Εργαλεία διάτρησης κρανίου για την εκτόνωση της εσωτερικής πίεσης, με σκοπό να αντιμετωπιστούν από απλοί πονοκέφαλοι, έως και σοβαρά νευρολογικά ή ψυχολογικά προβλήματα (Ρώμη, 1768).
Κινέζικο πόστερ του 19ου αιώνα, που προσομοιάζει το ανθρώπινο σώμα και τις λειτουργίες του με μηχανή.
Ανατομία διαφόρων εσωτερικών οργάνων, έργο του Ισπανού ανατόμου Juan Valverde de Amusco, από ιατρικό βιβλίο που εκδόθηκε στο Παρίσι το 1552.
Ο Αμερικανός γιατρός Raymond Damadian, που ανακάλυψε τη Μαγνητική Τομογραφία, ενώ δοκιμάζει το νέο μηχάνημα (1977).
Θάλαμος του νοσοκομείου St Bartholomew, με ενήλικες και παιδιά, στο Λονδίνο του 1908.
‘’Νέο μηχάνημα εξομοίωσης ίππευσης αλόγου, παραγγελία της πριγκίπισσας της Ουαλίας: βελτιώνει το κυκλοφορικό, διεγείρει το ήπαρ, βοηθά την πέψη, θεραπεύει ρευματισμούς-παχυσαρκία κ.α.’’. Άλλη μια πατέντα για αδαείς, στο Λονδίνο του 1895.
Παιδιά που έχουν προσβληθεί από πολιομυελίτιδα (‘’παιδική παράλυση’’), ενώ φορούν ειδικούς βοηθητικούς μηχανισμούς στα κάτω άκρα τους (Ντάλας ΗΠΑ, 1948).
Αναισθησία με αιθέρα και χειρουργική επέμβαση σε ασθενή το 1906. Αξιοσημείωση η μη χρήση χειρουργικής μάσκας (λόγω άγνοιας) από γιατρούς και εργαλειοδότριες.
