Οι ιατρικές πρακτικές συνοδεύουν τον άνθρωπο από τη στιγμή που έκανε τα πρώτα τουβήματα στη γη. Ο δρόμος που ακολούθησε η ιατρική στο πέρασμα του χρόνου, είναι γεμάτος από εκπληκτικές ιστορίες αυτοσχεδιασμού, άγνοιας, απάτης, πάθους ή και λάθους.
Η συσκευή χορήγησης αιθέρα για αναισθησία, που χρησιμοποίησε για πρώτη φορά στο Ηνωμένο Βασίλειο ο διάσημος χειρουργός Robert Liston, στο University College Hospital του Λονδίνου το 1846.
Ο Leonard Thompson, ένα 14χρονο αγόρι που πέθαινε από σακχαρώδη διαβήτη τύπου 1, έγινε ο πρώτος άνθρωπος που έλαβε ένεση ινσουλίνης και απέφυγε το θάνατο, στις 11 Ιανουαρίου 1922.
Στις αρχές του 20ου αιώνα, τα φαρμακευτικά ταμπόν της εταιρείας Pond ήταν εμποτισμένα με τις υπνωτικές και ναρκωτικές ουσίες όπιο, μπελαντόνα και υσκύαμο, και χορηγούνταν σε γυναίκες προκειμένου να ανακουφίσουν τους πόνους της περιόδου (Βερμόντ ΗΠΑ, 1910).
Χειρουργικό σετ τρυπανισμού κρανίου και επέμβασης στον εγκέφαλο, που έχει κατασκευαστεί από την εταιρεία Εdward Stanton, στο Λονδίνο το 1740.
Αναπνευστήρας που αναπτύχθηκε τη δεκαετία του 1950 στην Αγγλία για ερασιτεχνική χρήση σε εργοστάσια ή άλλους χώρους, σε θαλάμους νοσοκομείων για επείγουσα ανάνηψη, καθώς και για την διακομιδή ασθενών με πολιομυελίτιδα.
Ιατρικός οδηγός με έγχρωμα διαγράμματα ούρων του 14ου αιώνα. Οι γιατροί του μεσαίωνα συνέλεγαν τα ούρα σε μια φιάλη για να εξετάσουν τη γεύση, το χρώμα, τη σύσταση, την οσμή και το ίζημά τους. Στη συνέχεια χρησιμοποιούσαν διαγράμματα από βιβλία για να επισημάνουν πού υπήρχε διαταραχή στον οργανισμό του ασθενούς.
Αναλυτικό καλλιτεχνικό διάγραμμα της καρδιάς και της κυκλοφορίας του αίματος, από το βιβλίο με τον πρωτότυπο τίτλο “Romance of Medicine” του Σκωτσέζου γιατρού, ποιητή και συγγραφέα Ronald C. Macfie (Εδιμβούργο, 1907).
Αναλυτικό καλλιτεχνικό διάγραμμα της καρδιάς και της κυκλοφορίας του αίματος, από το βιβλίο με τον πρωτότυπο τίτλο “Romance of Medicine” του Σκωτσέζου γιατρού, ποιητή και συγγραφέα Ronald C. Macfie (Εδιμβούργο, 1907).
Ο William Smellie, Σκωτσέζος μαιευτήρας που εργάστηκε και δίδαξε στο Λονδίνο, ήταν πρωτοπόρος στην ανάπτυξη της μαιευτικής του 18ου αιώνα. Σχεδίασε μια βελτιωμένη έκδοση της μαιευτικής λαβίδας, καθιέρωσε ασφαλέστερες πρακτικές τοκετού, βοήθησε στην επιστημονική τεκμηρίωση της μαιευτικής και ονομάστηκε “πατέρας της Βρετανικής μαιευτικής”.
