Οι ιατρικές πρακτικές συνοδεύουν τον άνθρωπο από τη στιγµή που έκανε τα πρώτα τουβήµατα στη γη. Ο δρόµος που ακολούθησε η ιατρική στο πέρασµα του χρόνου, είναι γεµάτος από εκπληκτικές ιστορίες αυτοσχεδιασµού, άγνοιας, απάτης, πάθους ή και λάθους.
Ο Thomas Sydenham ήταν Άγγλος ιατρός, συγγραφέας ενός βιβλίου ιατρικής µε τίτλο «Observationes Medicae», το οποίο αποτέλεσε για δύο περίπου αιώνες το αγγλικό βιβλίο αναφοράς σε θέµατα κλινικής ιατρικής, µε αποτέλεσµα ο Sydenham να αναφέρεται ως ο «Άγγλος Ιπποκράτης».
Ξυλογραφία του Πολωνού γιατρού Joannes Jonstonus, η οποία απεικονίζει γιατρό που εξετάζει µια φιάλη µε ούρα, ενώ ο ασθενής περιµένει να πάρει τα αποτελέσµατά του (Πολωνία, 1650).
Απεικόνιση ακινητοποιηµένου ψυχασθενή σε άσυλο της Γαλλίας γύρω στο 1820, από το Γάλλος ψυχίατρο Jean-Étienne Dominique Esquirol (1772-1840), που είχε µείνει έκπληκτος µε τις τραγικές συνθήκες διαβίωσης των ασθενών.
Φαρµακείο µε διάφορα σκευάσµατα της εποχής, στο Λίβερπουλ της Αγγλίας του 1870.
Το φαρµακείο-µουσείο του Ιταλού βοτανολόγου και φαρµακοποιού Francesco Calzolari το 1600. ∆ιατηρούσε τη συλλογή του για σκοπούς επίδειξης, καθώς και για πώληση προϊόντων, ενώ ήταν γνωστός για τις τεράστιες βοτανικές και ζωολογικές του γνώσεις.
Tο παλαιότερο σωζόµενο ανατοµικό αµφιθέατρο, που βρίσκεται στην Πάντοβα της Ιταλίας και χτίστηκε το 1594. Πάνω από την είσοδο υπάρχει η λατινική επιγραφή: «hic est locus ubi mors gaudet succurrere vitam» που σηµαίνει: «αυτό είναι το µέρος όπου ο θάνατος χαίρεται να βοηθά τους ζωντανούς».
Θεραπεία ηλιακού φωτός στο νοσοκοµείο Mearnskirk, ένα ίδρυµα για τη θεραπεία της φυµατίωσης (Γλασκώβη Σκωτίας,1930).
∆οχείο µε καρβολικό οξύ, αντισηπτική ουσία της εποχής, το οποίο περιέχει ράµµατα που χρησιµοποιούσε ο πρωτοπόρος Άγγλος χειρουργός Τζόζεφ Λίστερ, στα τέλη του 19ου αιώνα.
∆οχείο µε καστορέλαιο, που εξάγεται από τους αρωµατικούς αδένες του κάστορα. Χρησιµοποιήθηκε τον 18ο αιώνα ως διεγερτικό και αντισπασµωδικό, ιδιαίτερα σε περιπτώσεις υστερίας, επιληψίας ή άλλων ψυχικών διαταραχών.
