Οι ιατρικές πρακτικές συνοδεύουν τον άνθρωπο από τη στιγμή που έκανε τα πρώτα του βήματα στη γη. Ο δρόμος που ακολούθησε η ιατρική στο πέρασμα του χρόνου, είναι γεμάτος από εκπληκτικές ιστορίες αυτοσχεδιασμού, άγνοιας, απάτης, πάθους ή και λάθους.
Λιθογραφικές απεικονίσεις χειρουργικών εργαλείων, από το εγχειρίδιο χειρουργικής του Γερμανού χειρουργού και οφθαλμίατρου Maximilian Joseph von Chelius (Χαϊδελβέργη, 1829).
Διαφημιστική καταχώριση για το σκεύασμα Thoradia, τη “θεραπευτική” κρέμα-πούδρα με ραδιενεργό ράδιο, πριν γίνει γνωστή η καταστρεπτική του επίδραση στην υγεία (Γαλλία, 1933).
Σκευάσματα από τη λεγόμενη “βασίλισσα των ψευδοσκευασμάτων” στην Μασαχουσέτη των ΗΠΑ των μέσων του 19ου αιώνα, τη Lydia Estes Pinkham. Έγινε διάσημη από την παρασκευή ενός φυτικού-αλκοολούχου “γυναικείου τονωτικού” για προβλήματα εμμήνου ρύσεως και εμμηνόπαυσης, το οποίο αν και οι ειδικοί γιατροί απέρριψαν ως αναποτελεσματικό, εξακολουθεί να πωλείται ακόμη και σήμερα σε τροποποιημένη μορφή.
Ο γιατρός που πυροβολεί τον θάνατο, σώζοντας τη ζωή του ασθενή του, από τον Άγγλο καλλιτέχνη και γελοιογράφο Τόμας Ρόουλαντσον (1756 – 1827).
Μοντέλα αναπηρικών καρεκλών, από τον κατάλογο της εταιρείας Sharp and Smith (Σικάγο ΗΠΑ, 1844).
Ο “άνθρωπος του ζωδιακού κύκλου” που δείχνει την υποτιθέμενη επιρροή των άστρων στην υγεία του ανθρώπου. Μερικοί γιατροί το Μεσαίωνα πίστευαν ότι διαδραμάτιζαν ισχυρό ρόλο στην ασθένεια και έτσι είχαν μαζί τους ένα βιβλίο με τα άστρα και τα ζώδια, ώστε να το συμβουλεύονται για τη διάγνωση και τη θεραπεία των ασθενών.To σκεύασμα “Paregoric” της εταιρείας “Stickney and Poor” χορηγούνταν σε μωρά για πόνους οδοντοφυΐας ή άλλους πόνους, με πολύ καλά αποτελέσματα, αφού περιείχε εκχύλισμα του, νόμιμου τότε, ναρκωτικού οπίου (Αγγλία, 1860).
Φωτογραφία από έρευνα που δημοσιεύθηκε στο βιβλίο “Picture Stories of the Sex Life of Man and Woman” του David H. Keller, που μελετά την βλαπτική επίδραση του σφιχτού κορσέ της Αγγλίας του 19ου αιώνα, στη γυναικεία αναπαραγωγή και σεξουαλικότητα. Ως πρότυπο γυναικείας τελειότητας χρησιμοποιείται η Αφροδίτη της Μήλου (Λονδίνο, 1941).
To ανθρώπινο πεπτικό σύστημα, όπως απεικονίστηκε από το Γάλλο χειρουργό Jules Germain Cloquet (Παρίσι, 1825).
