Οι ιατρικές πρακτικές συνοδεύουν τον άνθρωπο από τη στιγμή που έκανε τα πρώτα του βήματα στη γη. Ο δρόμος που ακολούθησε η ιατρική στο πέρασμα του χρόνου, είναι γεμάτος από εκπληκτικές ιστορίες αυτοσχεδιασμού, άγνοιας, απάτης, πάθους ή και λάθους.
“Tο παιδί που γυρίζει μέσα στη μήτρα”. Τέτοιες απεικονίσεις εμβρύων ήταν συνηθισμένες στα χειρουργικά και μαιευτικά κείμενα του 17ου αιώνα (Mellificum Chirurgiae, 1685).
Ο συμπιεστής Moore ήταν ένα σύστημα ελέγχου του πόνου χωρίς τη χρήση φαρμάκων. Περιλάμβανε σφιγκτήρα, που χρησιμοποιούνταν για τη συμπίεση των νεύρων του βραχίονα ακριβώς κάτω από τη μασχάλη, με σκοπό το μούδιασμα και την εξάλειψη του πόνου (Αγγλία, 1780).
Ο Samuel Thomas von Sömmerring (Γερμανός γιατρός και ανατόμος, 1755-1830) χρησιμοποίησε αυτή την απεικόνιση για να υποστηρίξει ότι ο σφιχτός κορσές οδηγεί σε φυματίωση, καρκίνο και αλλοίωση της σπονδυλικής στήλης. Υποστήριξε αντ’ αυτού τη χρήση παντελονιών και άλλων χαλαρών ενδυμάτων από τις γυναίκες.
Μεταλλικό κουτί με χάπια και τη βιολογική δράση τους, στην Αγγλία του 1847.
Κομψός γιατρός που χρησιμοποιεί το λαρυγγοσκόπιο Czermak. Αυτός ο τύπος λαρυγγοσκοπίου εισήχθη από τον Αυστρογερμανό φυσιολόγο Johann N. Czermak και αποτελούνταν από ένα λαρυγγικό κάτοπτρο που αντανακλά το φως του ήλιου ή λάμπας κατά μήκος του λαιμού, δίνοντας εικόνα της περιοχής (Γερμανία, 1860).
Ο Γάλλος χειρουργός Dominique Jean Larrey ήταν πρωτοπόρος της χειρουργικής και της οργάνωσης νοσοκομείων στο πεδίο της μάχης. Η απεικόνιση αυτή από το βιβλίο του ιδίου “Mémoires de Chirurgie Militaire” δείχνει τη χρήση καμήλας στη μεταφορά υγειονομικού υλικού, καθώς και ασθενών (1812).
Λαβίδα αφαίρεσης σφαιρών που ανήκε στον William Beatty, χειρουργό του Βρετανού ναυάρχου “θρύλου των θαλασσών” Οράτιου Νέλσονα, στο πλοίο “HMS Victory”. Ο Νέλσον τελικά πέθανε από σφαίρα που διαπέρασε τον αριστερό ώμο, τον πνεύμονα και σφηνώθηκε στη σπονδυλική του στήλη, χωρίς ο Beatty να καταφέρει να του σώσει τη ζωή (1805).
Ο Αμερικανός χειρουργός Charles Mc Burney, πρωτοπόρος των επεμβάσεων σκωληκοειδίτιδας, επί το έργον στο νοσοκομείο Roosevelt της Νέας Υόρκης το 1901, χωρίς χρήση χειρουργικών μασκών ή και γαντιών.
Οπτικός που εκτελεί οπτομετρικό έλεγχο σε ασθενή, με τα μηχανήματα της εποχής, στη Νέα Υόρκη του 1930.