Οι ιατρικές πρακτικές συνοδεύουν τον άνθρωπο από τη στιγμή που έκανε τα πρώτα τουβήματα στη γη. Ο δρόμος που ακολούθησε η ιατρική στο πέρασμα του χρόνου, είναι γεμάτος από εκπληκτικές ιστορίες αυτοσχεδιασμού, άγνοιας, απάτης, πάθους ή και λάθους.
Ο Σοβιετικός γιατρός Sergei Brukhonenko δημιούργησε ένα από τα πρώτα μηχανήματα καρδιοπνευμονικής κυκλοφορίας, που ονομάστηκε “autojektor”, για εγχειρήσεις καρδιάς και πνευμόνων. Το 1936, επίσης, εφηύρε μηχανικό αναπνευστήρα που χρησιμοποιήθηκε με επιτυχία σε σκύλους. Οι ανακαλύψεις του ποτέ δεν εφαρμόστηκαν, καθώς το έργο του διακόπηκε οριστικά από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Ο Αμερικανός γιατρός Raymond Vahan Damadian έκανε το 1977 την πρώτη μαγνητική τομογραφία (MRI) σε θώρακα άντρα, με ένα νέο μηχάνημα το οποίο κατοχύρωσε με δίπλωμα ευρεσιτεχνίας.
Ο Αυστριακός μαθηματικός Christian Andreas Doppler πέθανε το 1853 σε ηλικία μόλις 49 ετών, περιέγραψε το 1842 το ομώνυμο φαινόμενο. Η υπερηχοκαρδιογραφία Doppler για την εξέταση της καρδιάς, που χρησιμοποιείται ως σήμερα, είναι μια εξέταση που βασίστηκε στις μελέτες του.
Ο Andreas Roland Grüntzig (1939-1985) ήταν Γερμανός ακτινολόγος και καρδιολόγος, γνωστός ως ο πρώτος που ανέπτυξε επιτυχημένη αγγειοπλαστική με μπαλόνι το 1977, για την αποκατάσταση στεφανιαίων αρτηριών που είχαν υποστεί στένωση.
Ο Ιταλός ανατόμος Antonio Scarpa δημοσίευσε το “Tabulae Νeurologicae” το 1794, το οποίο ήταν το πρώτο έργο που έδωσε μια ακριβή απεικόνιση των νεύρων της καρδιάς, ενώ το κλασικό έργο του για τα ανευρύσματα χρονολογείται από το 1804.
Το εύκαμπτο ενδοσκόπιο με οπτικές ίνες αναπτύχθηκε στο πανεπιστήμιο του Michigan των ΗΠΑ το 1955, από το Νοτιοαφρικανό γαστρεντερολόγο Basil Hirschowitz.
Ο Γερμανός χειρουργός Ernst von Bergmann, μαζί με τον βοηθό του Curt Schimmelbusch, ήταν οι πρώτοι χειρουργοί που χρησιμοποίησαν θερμική αποστείρωση εργαλείων και επιδεσμικού χειρουργικού υλικού, στα τέλη της δεκαετίας του 1880, με ειδικό μηχάνημα (“αυτόκαυστο”) της εποχής.
Ο Αμερικανός βιοχημικός Baruch S. Blumberg ταυτοποίησε το 1963 το ιό της ηπατίτιδας Β, που προσβάλλει 3-6% του παγκόσμιου πληθυσμού, ενώ αργότερα εργάστηκε στην ανάπτυξη διαγνωστικού τεστ και εμβολίου για τη νόσο.
Ο Αμερικανός Arthur Β. Voorhees (1921-1992) ήταν ο πρώτος που αντικατέστησε τμήματα της αορτής με συνθετικά μοσχεύματα (1953). Τα μοσχεύματα από συνθετική ίνα Vinyon (πολυβινυλοχλωρίδιο), ετοιμάζονταν και ράβονταν από τη σύζυγό του Margaret στη ραπτομηχανή του σπιτιού τους.