Διαμορφώθηκε και παραδόθηκε πριν λίγο καιρό για χρήση από τους πολίτες, η οδός Περίδου στην καρδιά της πόλης.
Πέρα από την αλλαγή στην αισθητική τής ματιάς μας, ουδεμία άλλη αλλαγή επήλθε στον τρόπο σκέψης μας. Συνεχίζει να κυριαρχεί η επικριτική γνώμη μας -ορθά ή λανθασμένα- προς τους τοπικούς άρχοντες, τους υπεύθυνους και τους λιγότερο συνειδητοποιημένους. Παρόλα αυτά, την παράσταση κλέβουν τα λογής – λογής τροχοφόρα παρκαρισμένα εκατέρωθεν του δρόμου, οι κλειστές ράμπες και τα -στην κυριολεξία- “αγκυροβολημένα” μηχανάκια με ανεκδιήγητο τρόπο, πάνω στο πεζοδρόμιο και στις διαβάσεις των ατόμων μειωμένης όρασης, καθόλη τη διάρκεια της ημέρας.
Και οι αρμόδιες αρχές ρύθμισης της κυκλοφορίας και επιβολής της τάξης, απούσες, παρά την επιτακτική ανάγκη για περισσότερη αστυνόμευση.
Ο ελεύθερος χώρος για τον πολίτη μειώνεται καθημερινά δραματικά και δυστυχώς αυτή η μείωση προέρχεται από τον ίδιο τον συμπολίτη. Σε μια κοινωνία που ασθενεί βαριά, έχοντας αποδομηθεί πλήρως, το έλλειμμα της παιδείας και συνείδησης είναι εμφανές.
Δεν αποτελεί πανάκεια όμως η επιβολή αυστηρών κυρώσεων. Επιβάλλεται να κινηθούν οι πολίτες προς την κατεύθυνση της ενσυναίσθησης για να απεγκλωβιστούν από την περιδίνηση της καθημερινότητας, έχοντας κατά νου τη βελτίωση των συνθηκών ζωής και των υπολοίπων.
Ιστορίες καθημερινής τρέλας στην οδό Περίδου
1 Comment
Αφήστε ένα σχόλιο
Εντός εκτός και επί τα αυτά
Μικρές αγγελίες
Μόνιμες στήλες
Ευτυχώς ο τόπος εκεί δεν προσφέρεται για καφετέριες – σουβλατζίδικα – κρέπες – παγωτά κλπ βοσκητά, αλλιώς θα είχε γεμίσει ήδη και αναρίθμητες καρέκλες με τεμπελχανάδες.
Από την αγορά μπροστά – πίσω και μέχρι το λιμάνι δεν μπορεί να περάσει πια κανείς, μέρα ή νύχτα από τον κόσμο καθιστούς κι όρθιους αφού για τέτοια πάντα υπάρχουνε λεφτά..