Μήνυμα ζωής στέλνει η Βούλα Θαμνοπούλου, μητέρα τριών παιδιών, η οποία ζει στα Χανιά και πριν δύο χρόνια ακριβώς έδωσε τον δικό της αγώνα με τον καρκίνο του μαστού όταν υπεβλήθη σε ολική μαστεκτομή.
Σήμερα έχοντας περάσει από αυτήν την δύσκολη δοκιμασία, η Βούλα, τονίζει πως η πρόληψη και η έγκαιρη διάγνωση σώζουν ζωές και αφηγείται την δική της ιστορία στο podcast των Χανιώτικών νέων, με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα για τον Καρκίνο του Μαστού, μία ημέρα – σύμβολο για όσες/ους έδωσαν ή δίνουν με γενναιότητα την μάχη απέναντι στη νόσο.
Στο 12ο επεισόδιο της σειράς “On/Off the record” μήνυμα ζωής στέλνει η Βούλα Θαμνοπούλου, μητέρα τριών παιδιών, η οποία ζει στα Χανιά και πριν δύο χρόνια ακριβώς έδωσε τον δικό της αγώνα με τον καρκίνο του μαστού όταν υπεβλήθη σε ολική μαστεκτομή. Σήμερα έχοντας περάσει από αυτήν την δύσκολη δοκιμασία, η Βούλα, τονίζει πως η πρόληψη και η έγκαιρη διάγνωση σώζουν ζωές και αφηγείται την δική της ιστορία , με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα για τον Καρκίνο του Μαστού, μία ημέρα – σύμβολο για όσες/ους έδωσαν ή δίνουν με γενναιότητα την μάχη απέναντι στη νόσο.
ΜΙΑ ΤΥΧΑΙΑ ΨΗΛΑΦΙΣΗ ΑΠΟΚΑΛΥΨΕ ΤΟΝ ΟΓΚΟ
«Πριν 2,5 χρόνια, ένα βράδυ που ήμουνα στο σπίτι μου ανακάλυψα στο αριστερό μου στήθος έναν όγκο, που ήταν σαν καρύδι σκληρό.
Ηταν μια ψιλάφηση που έκανα από μόνη μου και δεν ήξερα τι ήταν αυτό που ψηλάφισα. Το ίδιο βράδυ ενημέρωσα τον γυναικολόγο μου. Την άλλη μέρα το πρωί, πήγα, με εξέτασε και μου είπε ότι πρέπει να κάνω μια μαστογραφία οπωσδήποτε. Η μαστογραφία που έκανα έδειξε ότι έχων έναν όγκο, χωρίς να ξέρουμε σε τι βαθμό είχε προχωρήσει. Την ίδια μέρα πήγα κατευθείαν στο Νοσοκομείο Χανίων όπου γιατρός έλαβε δείγμα για να διαπιστωθεί σε τι βαθμό είχε προχωρήσει ο καρκίνος, εάν είναι καλοηθής ή κακοηθής. Αφού ελήφθησαν πέντε δείγματα από το στήθος μου, με ενημέρωσαν ότι έχω κακοηθή καρκίνο και ήμουν στο δεύτερο προς τρίτο στάδιο.
Ένοιωθα περίεργα. Δεν ήξερα πως να φερθώ, πώς να αντιμετωπίσω όλη αυτήν την κατάσταση. Σκεφτόμουν τα παιδιά μου, τα τρία κορίτσια μου αλλά και τους γονείς μου, διότι είχαμε χάσει πριν χρόνια τον αδερφό μου σε ηλικία 19 ετών και δεν ήθελα να συμβεί κάτι που θα τους ξανα πονέσει. Οπότε έκλεισα ραντεβού για να κάνω χειρουργείο.
Όμως την ημερα που μπήκα για την επέμβαση, σκοτώθηκε ο δεύτερος μου αδερφός… Ήταν σοκαριστικό… Δεν ήξερα πώς να αντιμετωπίσω την κατάσταση. Αποφάσισα να ακυρώσω το χειρουργείο και να φύγω για Κατερίνη, από όπου κατάγομαι, για να σταθώ στους δικούς μου για την απώλεια του αδερφού μου. Δεν είπα τίποτα για την δική μου κατάσταση και τα συναισθήματά μου ήταν αντικρουόμενα. Έμεινα στην Κατερίνη γιατί μεσολάβησαν Χριστούγεννα και με την κανούργια χρονιά μπήκα αμέσως στο χειρουργείο στα Χανιά. Έγινε αφαίρεση στο αριστερό μου στήθος και δείγμα στάλθηκε στην Αθήνα για να εξεταστεί το εάν είναι “πειραγμένοι” οι λεμφαδένες και εάν έχει γίνει μετάσταση».
“ΔΙΑΛΕΞΑ ΝΑ ΖΗΣΩ”
Πως ένοιωσε όμως μέσα από αυτή την επώδυνη διαδικασία; Όπως μας λέει: « Δούλεψα μέσα στο μυαλό μου όλη αυτή την κατάσταση… Είπα, “το στήθος σου έχασες όχι την ζωή σου”. Και έβαλα το δίλλημα στον εαυτό μου: “Ή θα κοιτάξω μπροστά ή θα πάω πίσω”.
Εγώ διάλεξα να πάω μπροστά, διάλεξα να ζήσω.
Έτσι στείλαμε δείγμα του μαστού στην Αθήνα. Εν τω μεταξύ μεσολάβησε το Πάσχα και πήγα να ξανα δω τους γονείς μου. Θυμάμαι ότι χτύπησε το τηλέφωνο, ήταν του Αγ. Γεωργίου και με ενημέρωσαν από το Νοσοκομείο Χανίων ότι θα πρέπει να επιστρέψω πίσω, διότι από τους πέντε λεμφαδένες, οι τρεις είχαν καρκίνωμα.
Έπρεπε να υποβληθώ σε μια σειρά από χημειοθεραπείες. Από την δεύτερη κιόλας χημειοθεραπεία άρχισα να χάνω τα μαλλιά μου, φεύγανε τούφες. Στεναχωρήθηκα γιατί πάντα είχα ωραία μακρυά μαλλιά… Όμως είπα “δεν πειράζει” και πήγα κατευθείαν στην κομμώτρια και της ζήτησα να μου ξυρίσει το κεφάλι.
Είπα από μέσα μου “θα είμαι μια πανέμορφη φαλακρούλα για λίγο μέσα στα Χανιά” και ότι θα το αντιμετωπίσω.
Μετα τις χημειοθεραπείες, έπρεπε να κάνω και 28 ακτινοβολίες τις οποίες έκανα σε νοσοκομείο της Θεσσαλονίκης. Ήταν δύσκολο κι αυτό, μετά τις χημειοθεραπείες, όμως πάλι σκέφτηκα πως πρέπει να το κάνω για να ζήσω.
Ό,τι και αν γίνεται στη ζωή, πολεμάς για να ζήσεις είτε πρόκειται για καρκίνο, είτε για κάποιο ατύχημα. Πολεμάς για να ζήσεις. Όλα είναι αγώνας.
Οπότε αφού έκανα τις ακτινοβολίες γύρισα από την Θεσσαλονίκη στα Χανιά και αντιμετώπισα το γεγονός ότι δεν είχα ακόμη μαλλάκια.
Όμως σιγά σιγά άρχισα να βγάζω χνουδάκι στο κεφάλι, αρχικά γκρι και κατσαρό.
Στην πορεία αποφάσισα να διασκεδάσω την κατάσταση, φορούσα μαντήλια στο κεφάλι, περούκες, μεγάλα σκουλαρίκια. Και καμάρωνα που το πάλευα.
Βέβαια είχα μεγάλη στήριξη από τα παιδιά μου, τους φίλους μου αλλά και τον πρώην σύζυγο μου ο οποίος παρά το ότι είχαμε χωρίσει ως άνθρωπος ήταν από την πρώτη στιγμή κοντά μου. Όπως είχα δίπλα μου και μια παρέα φίλων που δεν με άφησαν ποτέ μόνη μου και έτσι πέρασα δυναμικά και αισιόδοξα όλη αυτήν την περίοδο. Έτσι πρέπει να το αντιμετωπίζει κάθε γυναίκα».
“ΑΛΛΑΞΕ Η ΚΟΣΜΟΘΕΩΡΙΑ ΜΟΥ”
Η Βούλα συνέχισε να δίνει με γενναιότητα μια σειρά από μάχες και να βγαίνει νικήτρια, όπως όταν αποφάσισε να προχωρήσει προληπτικά και σε δεύτερη μαστεκτομή στο δεξί στήθος της, έναν χρόνο μετά την πρώτη μαστεκτομή, ώστε να αποτρέψει το ενδεχόμενο μετάστασης… Κι έπειτα σε μια ακόμη επέμβαση: σε ανάπλαση (ανακατασκευή) μαστού μετά από μαστεκτομή.
«Μετά από αυτήν την δοκιμασία άλλαξε όλη η κοσμοθεωρία μου. Αποφάσισα να γεύομαι την κάθε στιγμή, το κάθε δευτερόλεπτο. Άρχισα να κάνω πράγματα που πάντα αγαπούσα όπως κολύμβηση, κάθε μέρα περνάω 1- 1.5 ώρα μες τη θάλασσα.
Αρχισα να κάνω πράγματα για μένα και αυτό είναι το μήνυμα προς όλες τις γυναίκες: να αγαπήσουν τον εαυτό τους και να μην τα παρατάνε. Κάθε γυναίκα που περνά μια τέτοια διαδικασία, να πολεμά για να σταθεί όρθια» ανέφερε η Βούλα.
«Μαζί για τον καρκίνο του μαστού »
Φέτος, μέσω μιάς αφίσας, η Βούλα Θαμνοπούλου με τη φωτογράφο Μαγδαληνή Βογιατζή, αποφασίσανε να μεταδώσουνε το μήνυμα της ενημέρωσης και της πρόληψης, βήματα σημαντικά για την αντιμετώπιση αυτής της νόσου.
Όπως αναφέρουν χαρακτηριστιικά, η ρήση « η άγνοια σκοτώνει, η πρόληψη σώζει» επιβεβαιώνεται απολύτως στην περίπτωση του καρκίνου του μαστού.
Για την καταπολέμηση της νόσου απαιτούνται ολοκληρωμένα προγράμματα που να περιλαμβάνουν εκστρατείες ενημέρωσης, προγράμματα μαστογραφικού ελέγχου, συνεχιζόμενη επιμόρφωση του ιατρικού & νοσηλευτικού προσωπικού, χρηματοδοτήσεις για έρευνες κλπ.
«Επειδή όμως εμείς νιώθουμε πως δεν είναι μόνο εθνική υπόθεση αλλά υπόθεση όλων μας, με αυτόν τον απλό και άμεσο τρόπο αφυπνίζουμε τους συμπολίτες μας στέλνοντας παράλληλα και ένα μήνυμα αισιοδοξίας!
Διότι ακόμη και μετά από μία δύσκολη διαδρομή, μπορεί να ανακτηθεί η αγάπη και η αποδοχή για το σώμα μας και να απολαύσουμε τη ζωή !» τονίζουν. Να σημειωθεί πως με την δράση τους στηρίζουν παράλληλα τα Γενναία Παιδιά της ΕΛΕΠΑΠ Χανίων.
