Η Παλιά Πόλη τω Χανιώ, γύρ’ από το λιμάνι
Σπλάντζια, Καστέλι, Τοπανάς, σκέψεις σε ξένους βάνει.
Όμως για εκμετάλλευση δεν είναι το σημείον
κι αν κάποιοι τ’ ονειρεύονται θα ευρεθούν στο μείον.
Απ’ την Αρχαία εποχή, του Μίνωα τα χρόνια
προγόνοι κατοικούσανε, η μνήμη τους αιώνια.
Τα ίχνη τους αφήσανε που στέκονται ακόμη
έστω κι αν επιδράσανε της φύσεως οι νόμοι.
Οι Ενετοί αργότερα, με τείχη την κυκλώνουν
να την κρατούν αιώνια και να την καμαρώνουν.
Τα ίδια και χειρότερα ορέγονται κι οι Τούρκοι
π’ αιώνες την κρατούσανε σκλαβιάς περνούσε λούκι.
Μα όσοι κι αν περάσανε απ’ τα δικά μας μέρη
πήραν απ’ τσι προπάτορες μήνυμα και χαμπέρι.
Το ίδιο τούτο μήνυμα πρέπει να πάρουν κι άλλοι
που των Χανιώ κληρονομιά έχουν για στόχο βάλει.
Την πόλη που πολύ παλιά ελέγαν Κυδωνία
να την αφήσουν θέλουνε στο πλάι, στη γωνία.
Για πρόσκαιρ’ εκμετάλλευση και για συμφέρον μόνο
κοιτούν να μεταλλάξουνε εθίματα προγόνω.
Μα ο Χανιώτικος λαός δεν θα τους επιτρέψει
να κάνουν την ασχήμι’ αυτή και πίσω θα τους τρέψει.
Τα ιερά και όσια εμείς δεν ξεπουλάμε
έναντι αμοιβής καμιάς ατόφια θα κρατάμε.
Αν θέλουμε ανόθευτα τα έθιμα και ήθη
να μένουνε πρέπει φωτιά να καίει μεσ’ τα στήθη.
