Κύριε διευθυντά,
αυτές τις μέρες το ένα δημοσίευμα, σχετικά με τις παρατάσεις παράδοσης του “ΚΗΠΟΥ”, διαδέχεται το ένα το άλλο στην έγκριτη εφημερίδα σας “Χανιώτικα νέα”.
Αφορμή για το σημερινό μου δημοσίευμα έδωσε το σχόλιο του εκλεκτού συνεργάτη της εφημερίδα σας κ. Ουντράκη Γιώργου “ Αλαργινός ο Κήπος” “Τα Χανιά είναι το βουνό και η δημοτική αρχή το σισύφειο δράμα που τσουλά τη πέτρα να την ανεβάσει στην κορυφή και η πέτρα κάθε φορά κατρακυλά στο “πάτο”.
Είναι τα Χανιά μας το βουνό. Ανεβάζουμε τις πέτρες για την κορυφή αλλά αυτές αν δεν τις στερεώσουμε καλά θα “τσουλίσουν” και θα μας πλακώσουν.
Ενδιαφέρον, είναι, αισθάνεται ικανοποίηση ο κάθε Χανιώτες, όταν βλέπει να ομορφαίνει η πόλη μας με διαφορά έργα.
Η αγορά μας σπουδαίο μνημείο, που ανακαινίζεται Κόσμημα της πόλης. Όταν τελειώσει θα είναι το καμάρι μας. Να τελειώσει όμως εγκαίρως και ΣΩΣΤΑ.
Τα πεζοδρόμια στο κέντρο της πόλης, μπροστά από τα Νέα καταστήματα.
Σαφώς υπάρχουν δυσκολίες στους καταστηματάρχες, και στους πολίτες. Είναι όμως απαραίτητο αυτό, να γίνει. Δεν είναι όμως λογικό, όλο αυτό το σκηνικό να βαλτώσει και να έρχεται η μια αναβολή μετά την άλλη. Πλησιάζει το καλοκαίρι. Ήδη έφτασαν οι πρώτοι επισκέπτες στην πόλη μας.
Γνώμη μου, τα συνεργεία έπρεπε να εργάζονται νυχθημερόν και αργίες ώστε και λιγότερα προβλήματα να δημιουργούν στους πολίτες και στα καταστήματα και να επισπεφθεί η ολοκλήρωση των έργων.
Άλλο λιθαράκι που προσπαθούμε να ανεβάσουμε στην κορυφή είναι και του ΚΗΠΟΥ. Πολυσυζητημένο λιθαράκι. Με πολλές αναβολές και τελικά με ουσιαστικά προβλήματα λόγω των καθυστερήσεων.
Και εδώ έπρεπε να δουλεύουν συνεργεία πολυμελή και νυχθημερόν. Όλοι περιμένουμε το τελικό αποτέλεσμα του ΚΗΠΟΥ. Οι ενδείξεις μέχρι τώρα δεν δείχνουν κάτι μεγαλειώδες. Ίσως να είναι στην αποπεράτωση η έκπληξη. Το εύχομαι και το ελπίζω.
Είναι κρίμα που στερούμαστε όλοι οι Χανιώτες την ομορφιά του Κήπου. Δεν είναι όμως μόνο αυτό. Υπάρχει μέσα το Ιστορικό Καφέ. Πλέον η ζημιά που έγινε για αυτόν τον χώρο είναι ανεπανόρθωτη. Ο αγαπητός σε όλους μας Βασίλης Σταθάκης υπομονετικά περιμένει. Δεν είναι όμως τόσο απλό. Για να λειτουργήσει μια τέτοια επιχείρηση δεν ανοίγουν απλά την πόρτα. Χρειάζεται προσωπικό το οποίο πρέπει να πληρωθεί, να είναι έτοιμο και οργανωμένο να μας χαρίσει όπως πάντα τις υπηρεσίες του. Χρειάζεται επίσης έξω ο χώρος να είναι ευχαρίστως και ασφαλής. Λιθαράκι που καταντά ογκόλιθος που όσο και αν προσπαθούμε να τον ανεβάσουμε στην κορυφή αισθανόμαστε ότι από στιγμή σε στιγμή θα μας πλακώσει.
Με εκτίμηση,
Μαυροματάκη Μαριαννα
