Ήταν κάτι δούκες στην πολιτική µας ζωή. Στην αρχή µιας σηµαντικής πενταετούς θητείας, χωρίς να έχουν εκτελέσει την εντολή της λαϊκής βάσης, χωρίς να έχουν αποδείξει τα ηγετικά τους προσόντα στην άσκηση της εξουσίας, χωρίς στρατηγικό σχέδιο δήλωσαν ότι ενδιαφέρονται για την προεδρία του ΠΑΣΟΚ.
Από έλλειψη έµπνευσης και ικανότητος λόγου διάβασαν από ένα χαρτάκι τις δύο προτάσεις της ανακοίνωσης τους οι δούκες αυτοί. Προφανώς θορυβήθηκαν από την επέλαση αναρίθµητων αποτυχηµένων υποψήφιων αλλά και εν ενεργεία βουλευτών για την κατάληψη της προεδρίας του ΠΑΣΟΚ, πέρα από θεσµούς, πέρα από το καταστατικό και τις καθιερωµένες διαδικασίες προσφυγής στη λαϊκή βάση.
Όποιος είναι ή όποιος εκλεγεί κανονικά πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ είναι ο πρόεδρος µας.
Όλοι εµείς, απλά στελέχη και απλοί οπαδοί του ΠΑΣΟΚ το κρατήσαµε όρθιο, όταν κατέληγαν στον ΣΥΡΙΖΑ πρώτοι τη τάξει υπουργοί και οι γραµµατείς του κόµµατος µας, καβάλα στο άρµα του λαϊκισµού. Απαιτούµε σεβασµό στην παράταξη µας και την ιστορία της. ∆εν επιτρέπουµε στους επελαύνοντες να µας διαλύσουν.
Οι επελάσεις για την κατάληψη της εξουσίας και οι ανθρωποθυσίες ανήκουν σε άλλους αιώνες. ∆εν ταιριάζουν σε µια δηµοκρατική ευρωπαϊκή χώρα, όπως µάλιστα διαµορφώθηκε η Ελλάδα µε την µεταπολίτευση.
Σύντροφοι να αγαπάτε την ευθύνη. Μας το δίδαξε ο Καζαντζάκης.
