Ηττα της Ευρώπης το Brexit

Μετά τα αποτελέσματα του δημοψηφίσματος στο Ηνωμένο Βασίλειο, που 17.410.742 εψήφισαν έξοδο απ’ την Ε.Ε. και 16.141.241 παραμονή, δηλαδή το 51,9% και με μεγάλη συμμετοχή προσήλθε το 72% των εγγεγραμμένων, η Ευρώπη είναι κάτι λιγότερο απ’ ό,τι ήταν μέχρι σήμερα. Ο τραυματισμός έχει συντελεσθεί. Η Αγγλία θάχει περιορισμένη επιρροή μόνη της. Ηδη το νόμισμά της έπεσε στα επίπεδα του 1985. Η λίρα θα υποτιμηθεί εν σχέσει με το ευρώ και το δολάριο, τα εμπορεύματά της θα γίνουν φθηνότερα και η Γερμανία θα χάσει δισ. ευρώ απ’ τις συναλλαγές. Οι αναταραχές θα είναι πολύ μεγάλες και τα κύματα που θα προκληθούν στη Μάγχη θα φθάσουν και στην Ελλάδα.
Πάντως, όσες φορές έγιναν δημοψηφίσματα από χώρες της Ευρώπης για θέματα κακής διαχείρισης και συμπεριφοράς του Ευρωπαϊκού Διευθυντηρίου η Ευρώπη ηττήθηκε. Ο λαός εψήφιζε εναντίον των Ευρωπαϊκών Συνθηκών γιατί δεν είχε άλλο τρόπο να διαμαρτυρηθεί και να αμυνθεί.
Υπάρχει προηγούμενο αποχώρησης κράτους μέλους από την Ε.Ε., της Γροιλανδίας το 1985, βάσει δε των υφισταμένων διατάξεων της Συνθήκης της Λισσαβώνος η παραμονή είναι αορίστου διαρκείας, για όποιο δε κράτος αποχωρεί από την Ενωση, δεν προβλέπεται ρήτρα εξόδου. Η 23η Ιουνίου είναι ημερομηνία της αρχής μιας αλλαγής, που καταστρέφει την Ευρώπη, τα χρηματιστήρια κατρακυλούν, οι ισοτιμίες των νομισμάτων αναστρέφονται με κερδοσκοπικά παιχνίδια.
Σίγουρα η αποχώρηση είναι ήττα της Ευρώπης, δημιουργεί ανθρωπιστική κρίση και προκαλεί πανικό. Μπορεί η Γερμανία να μένει μόνη της ισχυρή δύναμη, αλλά κατέχεται από έντονο φόβο μήπως φύγουν κι άλλοι. Τοποθετήθηκαν επί του αποτελέσματος ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Ντόναλντ Τουσκ, ο Φάραντζ και ο Κόρμπιν, ο καθένας όπως βλέπει το γεγονός απ’ τη δική του σκοπιά. Ο Ντέιβιντ Κάμερον, που πήρε θέση υπέρ της παραμονής και έχασε, εξαφανίστηκε. Αν και είχε δηλώσει ότι θα σεβαστεί όποιο αποτέλεσμα και δεν θα παραιτηθεί, τώρα άνθρωποι του περιβάλλοντός του θεωρούν απαραίτητη την απομάκρυνσή του από την Ντάουνιγκ Στρητ 10. Ως πρωθυπουργός βρίσκεται στη θέση της πιο χειρότερης κυβέρνησης της ιστορίας της Αγγλίας, που προκάλεσε διχαστική τάση μεταξύ του αστικού και του λοιπού πληθυσμού.
Το άρθρο 49 της Συνθήκης της Λισσαβώνος προβλέπει τις προϋποθέσεις ένταξης μιας χώρας στην Ε.Ε. και το άρθρο 50 τη διαδικασία αποχώρησης. Αυτό πρέπει να γίνει τώρα οπότε ο Κάμερον επιβάλλεται να υποβάλει αίτηση προς το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο για την υπογραφή συμφωνίας αποχώρησης κατόπιν διαπραγματεύσεων. Μετά ταύτα το κράτος που αποχωρεί αποδεσμεύεται πλήρως από κάθε νομικό πλαίσιο της Ε.Ε. Σε κάθε δε περίπτωση αν σε διάστημα δύο χρόνων από την αίτηση δεν έχουν ολοκληρωθεί οι διαδικασίες, το αποχωρούν κράτος παύει να είναι μέλος.
Η ενδεδειγμένη κίνηση του Κάμερον είναι να παραιτηθεί. Πώς θάχει το σθένος να υπογράψει την έξοδο για την οποία αγωνίστηκε να μην γίνει; Μην ξεχνάμε ότι ο ίδιος την ξεκίνησε και ήταν υπέρ της απόσχισης για να κερδίσει τις εκλογές, αλλά κατόπιν άλλαξε γνώμη και υποστήριξε την παραμονή! Ε! Λοιπόν, η αυτοαναίρεση για δεύτερη φορά είναι εξευτελισμός και ταπείνωση!