Μεγαλώνει η τρύπα στην είσοδο και μαζί η αδιαφορία για την τύχη του. Μπορεί πάλι και όχι και αυτή η εικόνα να αποτελεί προμήνυμα των εκπλήξεων που θα ακολουθήσουν.
Οι άρχοντες τούτου εδώ του τόπου, έχοντας δεμένα τα χέρια τους λόγω Υπερταμείου, έθεσαν ουσιαστικά την υπόθεση στο περιθώριο αν όχι στο αρχείο.
Πάει καιρός από τότε που οι επερωτήσεις στη Βουλή γίνονταν πρωτοσέλιδο.
Ακόμα περισσότερος χρόνος, από τότε που Γενικοί Γραμματείς κομμάτων αλλά και του Υπουργείου Δικαιοσύνης διατράνωναν την επιτακτική ανάγκη για την σωτηρία και την ανάδειξή του και υπόσχονταν «λαγούς με πετραχήλια». Δικηγόροι, βουλευτές, Πανεπιστημιακοί, πριν 2 χρόνια, τόνισαν στην πρωτεύουσα τη δρομολόγηση των ενεργειών για την ανάδειξη και αυτού του μνημείου ως τόπου ιστορικής μνήμης.
Έσβησαν τα φώτα και έκλεισαν οι κάμερες που έτρεχαν πίσω από τους θεσμικούς με τα κουστούμια και τις βαρύγδουπες δηλώσεις.
Κι αμέσως μετά… εκκωφαντική σιωπή.
Γιατί οι πέτρες… είναι πέτρες και ο χρόνος γνωρίζει καλά τη δουλειά του.
Γιατί η μνήμη… είναι αναλώσιμο και καταναλώθηκε γρήγορα όπως οι καιροί επιτάσσουν.
Γιατί οι πολιτικοί… κάνουν πια πολιτική δίχως στόχο και παραγωγή ιδεών.
Γιατί η κοινωνία… προσανατολίζεται στην επιβίωση και όχι στις αξίες.
Κι οι σελίδες εκείνου του αρχείου της φυλακής που δήθεν «ανακαλύφθηκε» και δήθεν «διασώθηκε», σκονίστηκαν ακόμα περισσότερο κι αράχνιασαν. Στριμώχτηκε, πρόσφατα, σ’ ένα ακόμα μικρότερο δωμάτιο στις φυλακές ύψιστης ασφαλείας των Χανιών. Σ’ ένα κελί, εκεί που συνήθως οι άνθρωποι φυλακίζουν την ιστορία λίγο πριν την λήθη. Θλιβερές διαπιστώσεις, έτσι για να θυμόμαστε ενίοτε την σκοπιμότητα που έχουν τα κούρταλα σ’ αυτή τη χώρα.
Ο κόλπος της Σούδας φαντάζει παράδεισος και «κοφτήριο» μαζί, στα μάτια κάθε επενδυτή όπως άλλωστε και ο λόφος του Καστελιού στην πόλη.
Φευ σ’ εκείνους που θα σπεύσουν να τον απογεμίσουν με τα δάκρυα της θλίψης για εκείνη την άλλη, την «απρόσμενη», την δήθεν άσχημη εξέλιξη.
Το Ιτζεδίν έκανε τον κύκλο του, έγραψε την δική του ιστορία και αποσύρθηκε από τα φώτα της δημοσιότητας γιατί απλά δεν «πουλάει». Προς το παρόν τουλάχιστον.
