Η ύβρις

Τώρα και έναν μήνα οι πολίτες ζουν σε μία πρωτόγνωρη αβεβαιότητα για την πορεία της χώρας και για το μέλλον τους. Αβεβαιότητα η οποία θα πάρει τέλος, τουλάχιστον για το επόμενο τετράμηνο, μετά τη συμφωνία της ελληνικής κυβέρνησης με τους Ευρωπαίους εταίρους. Υπό αυτήν την έννοια ο χρόνος που κερδίζει η κυβέρνηση είναι σημαντικός για να δραστηριοποιηθεί στο εσωτερικό και να προσπαθήσει να λύσει χρόνια προβλήματα, που είναι τροχοπέδη για την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας. Γιατί κακά τα ψέματα, αν δεν μπορέσουμε να γίνουμε παραγωγικοί και αυτάρκεις… εάν δεν σταματήσουν οι στρεβλώσεις και οι αδικίες στο Ασφαλιστικό, όπως π.χ. πρόωρες συντάξεις… εάν δεν αλλάξει ο αντιπαραγωγικός τρόπος λειτουργίας της δημόσιας διοίκησης… η χώρα και οι πολίτες της δεν μπορούν να ευημερήσουν, ακόμα κι αν κουρευτεί όλο το χρέος. Αν συμφωνήσουν, λοιπόν, οι εταίροι στις μεταρρυθμίσεις που θα προτείνει η ελληνική κυβέρνηση, τότε τα δύσκολα και τα ουσιώδη είναι μπροστά μας, η ουσιαστική διαπραγμάτευση, κυρίως για τη βιωσιμότητα του χρέους, θα ξεκινήσει τώρα. Η κυβέρνηση και οι υπουργοί της, που μέχρι τώρα κατάφεραν να αλλάξουν θετικά την ψυχολογία του πολίτη, θα πρέπει στο σύντομο διάστημα των τεσσάρων μηνών να αναστρέψουν και την καταστροφική πορεία της οικονομίας, με χειρισμούς και πολιτικές που θα βοηθούν την ανάπτυξη και τις επενδύσεις. Κυβέρνηση και πολίτες θα πρέπει πλέον να δράσουμε, χωρίς φανφαρονισμούς, κραυγές και τσαμπουκάδες. Θα πρέπει και οι πολίτες να βοηθήσουν και να πάρουν τα ρίσκα τους, γιατί δεν αρκεί να συνωστιζόμαστε στις πλατείες για συμπαράσταση στην κυβέρνηση και την επόμενη να τρέχουμε στις τράπεζες, σηκώνοντας τις όποιες καταθέσεις μας, γνωρίζοντας, ότι έτσι δυσχεραίνουμε την προσπάθεια της χώρας να ξεφύγει από το θανατηφόρο πέπλο του μνημονίου. Ζήσαμε αυτές τις μέρες τις σκληρές πράγματι διαπραγματεύσεις στο Eurogroup, όπως επίσης βιώσαμε και την αλαζονεία της Γερμανίας. Ιδιαίτερα ο κ. Soible φάνηκε σαν να θέλει να τιμωρήσει, αλλά και να ταπεινώσει τη χώρα μας. H αλήθεια είναι ότι μας είχε προϊδεάσει με εκείνο το: «λυπάμαι για τους Ελληνες. Εχουν μία κυβέρνηση που συμπεριφέρεται εντελώς ανεύθυνα αυτή τη στιγμή». Θεωρώ ότι είναι επικίνδυνο να εκφράζεται με αυτόν τον απαξιωτικό τρόπο ένας πολιτικός μιας μεγάλης χώρας για έναν λαό και την κυβέρνησή του. Ολοι καταλαβαίνουμε ότι ο σκληρός πυρήνας της γερμανικής κυβέρνησης βλέπει ότι τώρα είναι η κατάλληλη στιγμή να εξαγοράσει τα φιλέτα του ελληνικού Δημοσίου, αντί πινακίου φακής. Γι’ αυτό ο… “αδιάφθορος” κ. Soible μας κουνά το δάχτυλο και κάνει ό,τι μπορεί για να μας διασύρει σαν χώρα. Κάποιος βέβαια πρέπει να του θυμίσει ότι ο ίδιος σαν ηγέτης του Χριστιανοδημοκρατικού κόμματος ζήτησε συγγνώμη από το βήμα της Βούντεσταγκ επειδή είχε πει ψέματα ότι δεν γνώριζε ότι το κόμμα του είχε δωροδοκηθεί από τον Καρλχάινς Σράιμπερ, έναν έμπορο όπλων, τον οποίο, όπως είχε δηλώσει στη Βουλή, δεν τον γνώριζε, για να ομολογήσει όμως αργότερα ότι και ο ίδιος υπήρξε αποδέκτης μιας “δωρεάς” 100.000 μάρκων. Κάποιος θα πρέπει να θυμίσει στη Bild Zeitung καθώς και σε άλλα έντυπα, που διασύρουν τη χώρα μας καθημερινά με χυδαίο τρόπο, ότι στην πειθαρχημένη και ηθική Γερμανία, σύμφωνα με τον πρώην αρχισυντάκτη της FAZ κ. Udo Ulfkotte, «τα δυο τρίτα των δημοσιογράφων είναι εξαγοράσιμοι»…, από το βιβλίο του GEKAUFTE JOURNALISTEN. Τέλος εάν θέλουν πράγματι οι Ευρωπαίοι εταίροι να πολεμήσουν τη διαφθορά, θα πρέπει να ξεκινήσουν από τη Siemens… γερμανική εταιρεία, που δωροδοκούσε κυβερνήσεις και στους 5 ηπείρους για να πουλήσει τα προϊόντα της. Υπό αυτήν την έννοια… και όχι μόνο την οικονομική, είναι αδιανόητο να ξεπουληθούν τα αεροδρόμια της χώρας στη Fraport και να ελέγχεται, όχι μόνο το τουριστικό προϊόν της χώρας, αλλά και η επικοινωνία των νησιών μας με τον υπόλοιπο κόσμο από τη Γερμανία.