Μετά την «αιχμαλωσία» μας απ’ τα μνημόνια, ξαναμπήκαμε στις δοκιμασίες της πανδημίας και στη συνέχεια αντιμετωπίζουμε την παγκόσμια ενεργειακή, οικονομική και επισιτιστική κρίση, ένεκα του Ρωσοουκρανικού πολέμου που δεν φαίνεται να τελειώνει.
Δεν φτάνουν αυτά, έχουμε και τη συμπεριφορά του κακού γείτονα, που συνεχώς χειροτερεύει. Η ένταση των προκλήσεων κλιμακώνεται. Ο Ερντογάν θεωρεί ότι ως μεσολαβητής αναβάθμισε τον γεωστρατηγικό ρόλο της χώρας του και επιζητεί με την απειλή χρήσης βίας να καθίσει σε ένα τραπέζι με τη χώρα μας, να θέσει όρους και να πάρει ό,τι θέλει από στεριά, θάλασσα και αέρα.
Είναι πάγια τακτική της Τουρκίας και μην αυταπατώμεθα ότι αυτά γίνονται από τον Τούρκο πρόεδρο για εσωτερική εκμετάλλευση.
Ο Ρωσοουκρανικός πόλεμος έδωσε το δικαίωμα στους Τούρκους να θεωρούν ότι και αυτοί μπορούν με χρήση στρατιωτικής βίας να επιχειρήσουν αλλαγή συνόρων. Κάνουν, λοιπόν, παραβιάσεις στο Αιγαίο, διότι βλέπουν ότι είναι κατάλληλη ώρα, να διαπραγματευθούν με τις ΗΠΑ τα Ελληνοτουρκικά. Ο Τούρκος αντιπρόσωπος στον ΟΗΕ με επιστολή του στον Γκουτέρες λέει ότι η χώρα του διεκδικεί μεγάλα, μεσαία νησιά και βραχονησίδες του Αιγαίου, θαλάσσιες ζώνες σε ό,τι αφορά στην υφαλοκρηπίδα και την AOZ και θέλει τη διχοτόμηση του Αιγαίου με το αφήγημα της «γαλάζιας πατρίδας». Δεν παραδέχονται δε το δικαίωμα σε Έλληνες Υπουργούς να επισκέπτονται τα νησιά Χίος, Λέσβος, Σάμος, Ικαρία, Οινούσσες, Λήμνος, Κάλυμνος και Κατσελόριζο, χωρίς την άδεια τους!
Πριν τη συνομιλία στην Αθήνα για τα Μ.Ο.Ε. οργίασαν οι παραβιάσεις του εναέριου χώρου από τουρκικά πολεμικά, πράγμα που συμβαίνει πάντα, όποτε επίκεινται τέτοιες συζητήσεις, να υπάρχει το φαινόμενο των πιέσεων και όχι μόνο. Ο πρωθυπουργός διαμαρτυρήθηκε στον Στόλντενμπεργκ, έκανε δε και δηλώσεις παρουσία της Φινλανδής πρωθυπουργού. Το διάβημα το μετέδωσαν τα ΜΜΕ, αλλά κανένα δεν μας είπε τι του απάντησε ο Γ.Γ. του ΝΑΤΟ και τι ανταπάντηση έδωσε ο κ. Μητσοτάκης. Οι σύμμαχοι πρέπει ν’ αντιληφθούν ότι δεν μπορεί πια η Ελλάδα να είναι δεδομένη. Δεν τους παίρνει η πολυτέλεια να χρονίζει το ζήτημα των διενέξεων δύο συμμάχων χωρών και ότι κάποια στιγμή «θα πάψουμε να κάνουμε λάθη». Έφυγαν οι βάσεις των ΗΠΑ από τη Ν. Μάκρη και το ανατολικό αεροδρόμιο του Ελληνικού και εγκατεστάθηκαν στη Σούδα. Τελευταίως τους παραχωρήθηκαν διευκολύνσεις στο Στεφανοβίκειο και τους δόθηκε το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης, χωρίς να πάρουμε τίποτα!
Βρισκόμαστε στη Βορειοατλαντική Αμυντική Συμμαχία, όπου σε άρθρο του καταστατικού της προβλέπεται ότι οι σύμμαχοι οφείλουν να βοηθήσουν όποιο κράτος δεχθεί επίθεση από τρίτη χώρα. Πουθενά δεν αναφέρεται τι γίνεται, αν ένα κράτος της συμμαχίας επιτεθεί σε μέλος της. Είμαστε η μοναδική χώρα σε μια συμμαχία που απειλείται από άλλο μέλος της. Ευκαιρία είναι τώρα, που συζητείται η ένταξη της Φινλανδίας και της Νορβηγίας στο ΝΑΤΟ, να ζητηθεί η τροποποίηση του καταστατικού επιβολής κυρώσεων σε κράτος μέλος, αν επιτεθεί σε κράτος της συμμαχίας, διαφορετικά, να προβληθεί το δικαίωμα της αρνησικυρίας (veto) και να μπλοκαριστεί η ένταξη.
Επίκειται και η ομιλία του Έλληνα πρωθυπουργού στο Κογκρέσο την 16η Μαίου. Να ξεκαθαρίσει ότι η γεωπολίτικη πραγματικότητα της περιοχής δείχνει ότι η Ελλάδα έχει την ίδια και καλύτερη γεωστρατηγική σημασία, όπως η Τουρκία. Να είναι, λοιπόν, περισσότερο προσεκτικοί πώς θ’ αντιμετωπίσουν τις παράλογες αξιώσεις της Τουρκίας, η οποία ενοχλήθηκε, επειδή ενεργοποιήσαμε το αντιπυραυλικό σύστημα και διότι δεν θα αποστρατιωτικοποιήσουμε τα νησιά του Αιγαίου, στέλνοντας στην Ουκρανία τα οπλικά συστήματα TOR Μ1 κι ας είναι «πεπαλαιωμένα», όπως ειπώθηκε από πολιτικό παράγοντα.
