Και που λες ευτυχία…

Είστε ευτυχισµένοι βρε; Είστε χαρούµενοι;
Ζείτε τη ζωή σας δίχως βάσανα και έγνοιες; Πάρετε βαθειά αναπνοή και πείτε µου, πώς αισθάνεστε σήµερα!
Πώς νιώθατε χθες και τι θα θέλατε αύριο!
Κάντε τη λίστα σας και ιεραρχήστε τα όνειρα σας, βάλτε σε σειρά τις ανάγκες σας και ψάξτε για την ουσία της ζήσης σας!
Και κάµετέ το γερά – γερά γιατί µας εφάγανε τα πρωτεία οι Αυστριακοί, πατριώτες! Μας εξεπεράσανε στην… ευτυχία, αυτοί! Ακούς; Που όταν εµείς κτίζαµε Παρθενώνες, ετούτοι τρώγανε τα βελανίδια!
Και βελανίδι – βελανίδι, χρόνο µε το χρόνο το χτίσανε της ευτυχίας τους το δώµα και ζούνε αυτοί ευτυχισµένοι εις τα ψηλά, πρώτοι από όλους τους Ευρωπαίους!
Έτσι καταγράφεται σε έρυνα της Eurostat! Σ’ αυτή τη ‘‘Γιούροστατ έρευνα’’ λοιπόν, εµείς απαντήσαµε όλα µαύρα κι άραχνα! Κι έτσι αποµείναµε στα κατώγια όχι του ερέβους βεβαίως, αλλά της ερεύνης! Καταϊδρωµένοι, ίσα που φτάξαµε στην 3η θέση… από το τέλος, πατριώτες!
Ποιοι, εµείς! Που ζούµε στην οµορφότερη χώρα του κόσµου, στο κέντρο της γης, στο λίκνο του πολιτισµού… Ακούς; Ακούω να λες!
Τώρα… κάµω µία σκέψη: αν απαντούσαµε σε γκάλοπ για να βγούνε οι πιο… κακόκεφοι, ή αυτοί που δεν την παλεύουν το πρωί χωρίς καφέ, τι θέση θα κατακτούσαµε; Μην απαντήσετε! Σκεφτείτε το και τα ξαναλέµε!
…Πάντως για να σας κάµω λίγο να… χαρείτε, έχετε υπόψη ότι οι Γάλλοι δεν µας ξεπερνούν και πολύ, ενώ είµαστε πάνω από τσι Γερµανούς που βρίσκονται στην πρότελευταία θέση!
Μια ικανοποίηση είναι κι αυτή…
Ευτυχείτε!