Με την επιχείρηση εκτέλεσης του επικεφαλής του ISSIS Αλ Μπαγκντάντι έληξε η πρώτη φάση της αμερικανο-τουρκο-ρωσσικής επιχείρησης για τη δημιουργία της «ελεύθερης ζώνης» της Τουρκίας μέσα στο συριακό έδαφος με την ατιμωτική εκδίωξη των Κούρδων μαχητών από τα εδάφη τους.
Hρθε επομένως η ώρα για «την ανταμοιβή» του «στρατηλάτη Ερντογάν» από τον Λευκό Οίκο, που έδειξε αρχικώς «ενόχληση» για την μονομερή επέμβαση των Τούρκων, που επέτρεψε όμως την προσχεδιασμένη απόσυρση των αμερικανικών δυνάμεων από τη Συρία και κατέληξε σε σαφές προεκλογικό όφελος για τον Αμερικανό πρόεδρο με το θάνατο του αρχηγού του ISSIS.
Η ημερομηνία είναι η 13 Νοεμβρίου όταν ο Τούρκος Πρόεδρος θα βρεθεί στην Ουάσιγκτων για τα “συχαρίκια” του Προέδρου Τραμπ αλλά και για συνομιλίες «ανταμοιβής» της Άγκυρας για τις επιχειρήσεις της, που κατέληξαν προς όφελος του τριγώνου Ουάσιγκτων-Μόσχας-Άγκυρας.
Κατά τη συνάντηση Τραμπ -Ερντογάν θεωρείται, φυσικά, δεδομένη η άρση των περιορισμένων κυρώσεων που με βαριά καρδιά και κάτω από την πίεση της αμερικανικής Βουλής είχαν επιβληθεί στην Τουρκία για τη μονομερή επέμβαση της.
Το μεγάλο ζητούμενο όμως είναι η εκκρεμούσα υπόθεση της παράδοσης των αμερικανικών μαχητικών F 35 στην Τουρκία ή όχι. Υπενθυμίζεται ότι η Ουάσιγκτων έχει κάνει πίσω στην παράδοση των αεροσκαφών της στην Άγκυρα, ως αντίδραση στην αγορά των ρωσσικών πυραύλων S 400 από την Τουρκία.
Ο Αμερικανός πρόεδρος ουδέποτε απέκλεισε κατηγορηματικά την παράδοση των F 35 στην Τουρκία. Και ουδέποτε ο Πρόεδρος Ερντογάν έπαψε να πιέζει την Ουάσιγκτων να ολοκληρώσει την αποστολή των αεροσκαφών , για την αγορά των οποίων μάλιστα έχει δώσει βαριά προκαταβολή.
Επομένως, οι δυσμενείς επιπτώσεις για την Ελλάδα από τη νέα ισορροπία και συμφωνία στην περιοχή της Συρίας αυξάνονται επικινδύνως.
Δεν είναι μόνον η οφθαλμοφανής πλέον ασφυκτική αύξηση των προσφύγων από την Τουρκία στα ελληνικά νησιά.
Είναι και η προοπτική να αποκτήσει η τουρκική αεροπορία και τα «αόρατα» αμερικανικά F 35, που κατά γενική ομολογία αποτελούν μεγάλη απειλή εναντίον της Ελλάδας.
Η ελληνική κυβέρνηση δεν έχει βρει – εμφανώς- αποτελεσματικούς και πειστικούς τρόπους να απευθυνθεί προς το ΝΑΤΟ και πρωτίστως προς την Ουάσιγκτων ώστε να εξασφαλίσει πχ την προστασία της χώρας από ενδεχόμενη χρήση των F35 στις τουρκικές παράνομες αεροναυτικές ασκήσεις της και εκπαιδευτικές ασκήσεις της στο διεθνή εναέριο χώρο του Αιγαίου (σσ όπου η κατάληψη εθνικής κυριαρχίας είναι πλέον παγιωμένο καθημερινό φαινόμενο). Πόσο μάλλον σε απευκταία επιθετική ενέργεια της Τουρκίας..
Το πρόβλημα γίνεται σοβαρότερο διότι η Αθήνα δεν μπορεί να υπολογίζει σε σοβαρή και σθεναρή αντίδραση της ΕΕ απέναντι στην Τουρκία. Και τούτο διότι οι Ευρωπαίοι εταίροι δεν κατόρθωσαν ούτε έγκαιρα, ούτε ενωμένοι να επιβάλουν σοβαρές κυρώσεις σε βάρος της Τουρκίας για την μονομερή επέμβαση της στη Συρία.
Αντιθέτως, η Άγκυρα απειλεί ευθέως πλέον την Ευρώπη «να ανοίξει τις πύλες» των προσφύγων προς αυτήν. Και ακόμα προσβάλει δημοσίως τον υπουργό Εξωτερικών της Γερμανίας όταν αυτός αναφέρεται στην τουρκική επέμβαση.
Όσο για τη δειλή πρόταση της Γερμανίας στην πρόσφατη Σύνοδο υπουργών Άμυνας του ΝΑΤΟ να δημιουργηθεί διεθνής δύναμη επιτήρησης της προσφυγικής ζώνης στη Συρία, εξαφανίστηκε αμέσως – με χάχανα ή όχι παραμένει ακόμα αδιευκρίνιστο..