Να ΄ναι άτζεμπις Θεέ μου, η γι αλόγιστη αθρώπινη συμπεριφορά του καιρού, τα ακραία φαινόμενα και οι βιβλικές καταστροφές, όπως τσοι χαρακτηρίζουνε στα δημοσιογραφικά ντωνε ρεπορτάζ οι δημοσιογράφοι, σε μια εποχή απού η Βίβλος αγνοείται, γη καλύτερα περιφρονείται.
Μη γένοιτο! Γιατί αν είναι ετσά, τα πράματα θα χειροτερέψουνε! Γιατί εδά και χρόνια η γι αθρώπινη διανόηση ξεστρατίζει από τσοι φυσικούς νόμους και καβάλα στο καλάμι τσ’ υπερβολής και τσ’ αλαζονείας γνοιάζεται μόνο για τα εφήμερα και ξεχνά τσ’ ευαιστησίες τση ψυχής. Και τα πλούσια αιστήματα απού πλημμυρίζανε οι καρδιές των αθρώπω τση περασμένης εποχής. Γι’ αυτό κι αφήνω τη συγχρονη αλαλούμ εποχή ν’ απολαμβάνει τσ’ ασύνετες κοινωνικές συμπεριφορές και τη σύγχυση των απόψεων απού κυκλοφορούνε, απού ΄ναι παράξενες και περίεργες. Για να ξαναβρεθώ και πάλι σε μια περασμένη εποχή, απού εδασκάλευε και καθοδηγούσε στη σωστή πορεία στη ζωή και προστάτευε αππό τσοοι κακοστραθιές, τα παραστρατήματα και τσ’ ασύνετες συμπεριφορές. Γιατί ΄χε η παράδοση οδοδείχτη και τς’ ηθικές αξίες άγκυρες κι αναβαστούσανε τσ’ αδύναμους από τα ξεστρατίσματα και τσ’ εκτροπές κι είχανε στολίδια τσ’ αρετές και πρότυπα αθρώπους μ’ αθρωπιά, σέβασμα και φιλότιμο. Κι είχανε ακόμη τσοι συνετούς γερόντους του καιρού, δασκαλεύανε: «με τα καλλιά σου κάθιζε και νηστικός σηκώνου». Και τσοι γράδες στσοι συντροφιές στσ’ αποσπερίδες απού ανακαλούσανε στη τάξη τσοι κακότροπους κι αθυρόστομους με ύφος αυστηρό: «σωπάτε μπρε, γιατί επαέ είναι κοπέλια και κοπελιές».
Γι’ αυτό κι οι κοινωνίες είχανε αλληλοσεβασμό κι ούλοι εδιαλέγανε «την αγαθή μερίδα». Γι’ αυτό κιόλα εξιούσανε φτωχοί και στερημένοι, μα περίσσια χαρούμενοι κι ευτυχισμένοι. Γι’ ακόμη είχαμε εικόνες πανέμορφες από τσοι συμπεριφορές τωνε, απού ετραγούδουνε οοι γι ερωτευμένοι κάτω από τα μπαλκόνια, διψασμένοι από έρωτα (ήτανε βέβαια η γι εποχή απού ο έρωτας ήτανε στο χώρο των αιστημάτων) και στα πανηγύρια και τσ’ άλλες συνάξεις, απού εμένανε ασύδοτα τα μάθια, οι νιοι κι οι νιες εστραφοξανοίγουντανε. Γιατί τανε καιρός για να γνοιαστύνε, για να χτίσουνε τσοι δικές τωνε φωλιές και να ζευγαρώσουνε «σα δύο πουλιά», όπως ετραγουδούσανε τοτεσάς.
Μα οι χρόνοι παρήλθαν κι οι καιροί αλλάξανε. Κι οι γι αθρώποι συνεχίζουνε να πορεύονται τη στράτα τσ’ υπερβολής, βιάζοντας και εκβιάζοντας τσοι φυσικούς νόμους και τσοι παλιές συνήθειες. Κι ετσά, χαλαρώνουνε τα ήθη. Κι οι γι αθρώποι εκτρέπονται σε ανάρμοστες συμπεριφορές. Το φιλότιμο, η γι αθρωπιά κι ο σεβασμός διαγράφονται από τσοι συνειδήσεις των αθρώπω και βασιλεύει μπλιο στσοι αθρώπινες κοινωνίες το συφέρο. Κι ο «παντοδύναμος παράς» σαρώνει ό,τι του αντιστέκεται. Κι η τεχνολογία προσφέρει τσ’ ηλεκτρονικές ανακαλύψεις τση. Και καταργεί το «απαραβίαστο» και τα σάιτ οργιάζουνε με ό,τι «πουλάει» και τέλος το συφέρο και το κέρδος, για χάρη των ανέσεων βιάζουνε ασύστολα τσοι φυσικούς νόμους και δημιουργούνε τσοι γενιές τση νωθρότητας και του καναπέ. Και για τη συνέχεια, καταργεί τα σύνορα του θάρρους και το ανακατώνει με το θράσος. Κι οι κοινωνίες εγινήκανε ξέφραγο αμπέλι. Και τα σάιτ αλωνεύουνε ασύδοτα. Κατά τα λεγόμενα του λαού «μπάτε σκύλοι κι αλέσετε κι αλεστικά μη δώσετε».
Αυτή η πολυφωνία έφερε σύγχυση κι οι γι αθρώποι αλληλοαμφισβητούνται κι ένα πλήθος από αλληλοσυγκρουόμενες απόψεις βασανίζουνε τσοι σύγχρονες κοινωνίες των αθρώπω. Και δεν εφτάνανε ούλα τούτανα, παρά πήρε τα πάνω ντου το κουσούρι των ομοφυλόφιλων. Κι αντί οι γι επιστήμονες μας μα και οι γι ίδιοι να στραφούνε να γιατρέψουνε το ελάττωμαντωνε και να καλυτερέψουνε τη ζωή ντωνε για να ζήσουνε κι εκείνοι σαν φυσιολογικοί αθρώποι, ξεσηκώνονται σε παράλογες πρωτοβουλίες απού υπού υποβαθίζουνε την αθρώπινη νοημοσύνη και γελειοποιούνε τη σοβαρότητα και βρίσκουνε λάθος το δημιουργό απού έπλασε τον άντρα και τη γυναίκα, απού για το κάθε φύλο καθορίζεται από πολλά ανατομικά ευρήματα. Που ακόμα διαφορετικά αναπνέουνε οι γι άντρες από τσοι γυναίκες, για χάρη του θεϊκού δώρου τση μητρότητας, στσοι γυναίκες.
Κι ύστερα από τα παραπάνω, να φτάνουνε στον παραλογισμό οι σπουδαγμένοι τσ’ εποχής και θα ρωτούνε λέει τσοι νιες και τσοι νιους «παιδί μου, είσαι φυσιολογικός γη ανώμαλος;». Αλλά κι ακόμα επειδή πιστεύω πως με τσ’ υπερβολές και τσοι παράλογες συμπεριφορές προχωρούμε οθέ τη «κατηφόρα τη μεγάλη», απού λέει κι ένα παλιό τραγούδι. Αλλά και φθείρουν τούτεσας οι συμπεριφορές τα χρηστά ήθη και τσοι νέους διαφθείρουν, είναι καιρός να συνέλθομε και να σοβαρευτούμε. Γιατί εκτός από το αρχαίο ρητό «νους υγιής εν σώματι υγιεί» και η γι ευτυχία βρίσκει ζεστασιά και φιλοξενία στσοι φυσιολογικές οικογένειες απού τσ’ ευλογεί η γι εκκλησια μας και τσοι νεονύφους τσοι κατευοδώνουνε με τσ’ ευκές τωνε οι γονείς τωνε και τα παιδιά τωνε έχουνε μαμάδες και πατεράδες κι όι νούμερα. Γιατί δεν είναι θεατρίνοι, για να υπηρετούνε τσ’ αδυναμίες τωνε και παρασέρνονται από τα φθαρτά και εφήμερα. Αλλά υπηρετούνε την εντολή του Θεού «αυξάνεστε και πληθύνεστε…» απού ΄ναι και κοινωνική ανάγκη.
Θεέ μου βλέπε μας το νου μας και καθοδήγα μας για τη καλή του χρήση.
Πολλά τα έτη σας αναγνώστριες κι αναγνώστες μου κι αναζήτηχτοι.
Το γεροντάκι
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ
Άτζεμπις = άραγε
Ξεστρατίζω = παρεκκλίνω από το σωστό
Γράδες = γριές
Εστραβοξανοίγουντανε = ασκοκοιτάζουντανε
Μπλιο = πλέον
Στραφαίνω = Κοιτάζω
Όθε = προς
