Ήταν τω όντι μια υπέροχη “ζεστή” εκδήλωση ενός ξεχωριστού, μοναδικού στο είδος του βιβλίου για την κυρία Καίτη. Το καταστάλαγμα των σκέψεων που έκανα επιστρέφοντας στο σπίτι μου, μετά την παρουσίαση του βιβλίου του Λευτέρη Λαμπράκη “Καίτη Αλέξη: Η Κυρία του Ραδιοφώνου”, που έγινε τη Δευτέρα 13 Φεβρουαρίου στην κατάμεστη από κόσμο μεγάλη αίθουσα εκδηλώσεων του Πνευματικού Κέντρου Χανίων, με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Ραδιοφώνου. Μαζί με το ποίημα- ακροστιχίδα “Καίτη Αλέξη” του αξέχαστου Χανιώτη φιλολόγου – ποιητή Νίκου Μαραγκουδάκη που γράφτηκε προ ετών για την πολύχρονη προσφορά της “Ωραίας ως Ελληνίδας θεάς” στη Ραδιοφωνία και την πνευματική κίνηση της Κρήτης: «Καλλίφωνο της Κρήτης μας αηδόνι/ Ασύγκριτ’ η φωνή σου όλους μαγεύει/ Ιδέες κι αισθήματα σαν ξεδιπλώνει/ Τη μελωδία τότε της ψυχής σου/ Η καθ’ αιθέρια μούσα τη ζηλεύει.// Αν σ’ είχε ο Πλάστης σ’ άλλα χρόνια στείλει/ Λύρα η Σαπφώ δε θα ‘θελε στο χέρι/ Έχοντας άρπα τα δικά σου χείλη./ Ξανθή καινούργια μούσα που σαν δώρο/ Η μοίρα εδώ στη γη μας σ’ έχει φέρει».
Μια εκδήλωση που δεν ήθελες να τελειώσει, και που ήθελες να κρατήσει πολύ περισσότερο, ήταν η περί ης ο λόγος εκδήλωση την οποία συντόνιζε η δημοσιογράφος Μαρίνα Γιακουμάκη και στην οποία απηύθυναν χαιρετισμούς ο αντιπεριφερειάρχης Κώστας Γύπαρης και η αντιδήμαρχος Χανίων Ελένη Ζερβουδάκη. Σημείωσα πολλά απ’ τα λεγόμενά τους στο σημειωματάριο μου, περισσότερα, ωστόσο, απ’ τα που είπαν μιλώντας για το βιβλίο και την… κεντρική ηρωίδα του, ο εκδότης της “Πυξίδας” και υπεύθυνος του Κινηματογραφικού Φεστιβάλ Χανίων Μαθιός Φραντζεσκάκης, η παραγωγός της ΕΡΤ Μαίρη Φραγκάκη, ο δημοσιογράφος Ιάσωνας Τριανταφυλλίδης και ο ηθοποιός, συγγραφέας του βιβλίου Λευτέρης Λαμπράκης. Και βέβαια απ’ τα που είπε η πάντα λάμπουσα κυρία Καίτη στην αντιφώνηση της. Ούτε ένα δισέλιδο της εφημερίδας δεν θα με έφτανε ν’ αναφερθώ σ’ αυτά κι ούτε ένα τετρασέλιδο, αν συνυπολογίσω και τις άλλες μου σημειώσεις. Για την έκδηλη αγάπη του κόσμου, για τις παρούσες στην εκδήλωση δυο κόρες της κυρίας Καίτης, τη Μαρικίτα και τη Ρενάτα, για τον χορό της στο τέλος με τον συγγραφέα του βιβλίου, για τούτο, για τ’ άλλο και το παράλλο… Όπως για το πρόγραμμα “Κρήτη – προφορική Ιστορία” που παλεύει ο Μαθιός για παράδειγμα…
«Η Καίτη Αλέξη γεννήθηκε και μεγάλωσε στα Χανιά. Γονείς της ο Κωνσταντίνος και η Ειρήνη Βαρουδάκη. Τελείωσε το 1ο Γυμνάσιο Θηλέων Χανίων και την αγγλική γλώσσα στο Βρετανικό Ινστιτούτο. Παρακολούθησε σεμινάρια Δημοσιογραφίας. Παιδί ακόμη στο Δημοτικό Σχολείο είχε δείξει έντονα ικανότητες και δεξιότητες ως προς τα εκφραστικά της μέσα. Αργότερα στο Γυμνάσιο πρωτοστάτησε στις διάφορες εκδηλώσεις. Ακριβώς τη χρονιά που αποφοίτησε, το Εθνικό Ίδρυμα Ραδιοφωνίας διενήργησε διαγωνισμό για την πρόσληψη εκφωνήτριας στον νεο-ιδρυθέντα Ραδιοφωνικό Σταθμό Κρήτης […] Η Καίτη Βαρουδάκη πρώτευσε και ο τοπικός Τύπος υποδέχτηκε το γεγονός με κολακευτικά σχόλια. Της προτάθηκε να μετακινηθεί στην Κεντρική Υπηρεσία των Αθηνών. Όμως η άρνηση του πατέρα της έδωσε τέλος στην προοπτική και το όνειρο. Έτσι, λοιπόν, παρέμεινε -μετά ζήλου και πάθους- σ’ έναν χώρο που τη γέμιζε και της άφηνε περιθώρια έκφρασης και δημιουργίας, στα Χανιά… Η ίδια πάντως πιστεύει ότι στην πραγματικότητα δεν θέλησε ποτέ να αποχωριστεί την πόλη με την οποία τη συνδέει μια σχέση καρμική». Αποσπάσματα απ’ το βιογραφικό της Καίτης Αλέξη, που παρατίθεται στο οπισθόφυλλο του περί ου ο λόγος βιβλίου της Καίτης Αλέξη: Εδώ Χανιά! Καίτη Αλέξη: Η αγαπημένη όλων των Χανιωτών!
Και… στα πεταχτά
«Η γλώσσα μας η μητρική και η παράδοση μας είναι το αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής μας.// Τη γλώσσα την ελληνική πρέπει να προσπαθούμε,/ όλοι να τη σεβόμαστε ορθά να τη μιλούμε.// Την τέχνη και τα γράμματα σαν φάρος τα φωτίζει,/ η γλώσσα η ελληνική, γι’ αυτό και ξεχωρίζει». Για τη μητρική μας, την ελληνική γλώσσα και οι τρεις σημερινές μαντινάδες της Νεκταρίας Θεοδωρογλάκη.
«Πρέπει να προσπαθούμε να γίνουμε “άρχοντες της γλώσσας”, που έλεγε ο Σεφέρης, όχι για να αναδειχθούμε σε μεγάλους συγγραφείς, αλλά για να αξιωθούμε να αποκτήσουμε ποιότητα στον λόγο μας». (Γεώργιος Μπαμπινιώτης, στο βιβλίο του “Διαλογισμοί για τη γλώσσα και τη γλώσσα μας”). Παγκόσμια Ημέρα Μητρικής Γλώσσας, σήμερα. «Η γλώσσα μας και τα μάτια μας», η παραγγελιά του καθηγητή…
