Συμπληρώθηκαν 76 χρόνια από τη μαύρη μέρα για τον Κακόπετρο που η γερμανική λαίλαπα άφησε άλλο ένα αποτύπωμά της στο χωριό μας, στην Κρήτη μας και γενικότερα στην Ελλάδα μας.
Κατά καιρούς έχουν γραφτεί πολλά για την ημέρα εκείνη, και όχι μόνο γι’ αυτή καθ’ αυτή την αυγουστιάτικη μέρα, που λίγο πολύ είναι γνωστά σε αρκετούς. Απλά σήμερα 0α θέλαμε να επισημάνουμε μερικές παραλείψεις και μερικά εσφαλμένα στοιχεία για την ιστορία του Κακόπετρου καθ’ όλη τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής. Στοιχεία που δημιουργούν σύγχυση στους αναγνώστες, στοιχεία που είτε από άγνοια είτε παραπληροφόρηση είτε εσφαλμένη διατύπωση ή ελλειπή ενημέρωση πρέπει να διορθωθούν για την τάξη των πραγμάτων.
Θα αναφερθούμε κατ’ αρχάς στο βιβλίο του κ. Μανωλικάκη Ιωάννη του 1951 “Ο ΓΟΛΓΟΘΑΣ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ” που αναφέρει ότι οι νεκροί στον Κακόπετρο ήταν 8 (σελ. 174). Επίσης, αναφερόμαστε στο βιβλίο του κ. Κοχυλάκη Ιωάννη “Η ΕΠΟΠΟΙΙΑ ΤΗΣ ΜΑΧΗΣ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ” (έκδοση ] 993) στο οποίο αναφέρει ότι ο Νικ. Ιερωνυμάκης βασανίστηκε στη Μαλάθυρο και προσμετράται στους εκεί νεκρούς (σελ. 343-344).
Αναφερόμαστε επίσης στο βιβλίο του Εμμ. Ανδρουλάκη “Η Γερμανική Κατοχή και η Αντίσταση στην Επαρχία Κισάμου” (1941-1945), έκδοση 2003, που αναγράφει ονομαστικά τα αδέρφια Δεσποτάκη και δεν αναφέρει τον Χαράλαμπο (σελ. 190). Αναφερόμαστε ακόμα στο βιβλίο “ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΟΛΟΚΑΥΤΩΜΑΤΑ 1940-1945” του Δικτύου Μαρτυρικών πόλεων και χωριών της Ελλάδας (έκδοση 2010) που στο αντίστοιχο αφιέρωμα για τον Κακόπετρο αναφέρει στη σελίδα 1 12 ότι οι εκτελέσεις έγιναν στις 23/8/43.
Αναφερόμαστε ακόμα στην έκθεση της Κεντρικής Επιτροπής Διαπιστώσεων Ωμοτήτων εν Κρήτη του Δήμου Ηρακλείου 1983 που αναφέρει «…καταλαβόντες οι Γερμανοί τον Μάιο το 1941 το χωρίον εφόνευσαν 6 γυναίκες και εν βρέφος… η μονοετής εγγονή της». Μόνο που οι γυναίκες που εφονεύθησαν ήταν 5 και το παιδί ήταν 3 ετών αγόρι. Στην ίδια έκδοση επίσης αναφέρεται ότι οι νεκροί στις 28/8/44 στον Κακόπετρο ήταν 25, καθώς και το όνομα του ήρωα Νικ. Ιερωνυμάκη αναφέρεται εσφαλμένα σαν Νικ. Γερολυμάκης.
Ακόμα και στο βιβλίο “Λουλούδια που μαράθηκαν νωρίς” που εκδόθηκε τον 2/2018 στη σελίδα 84 αναφέρονται 32 οι νεκροί που μετρά το χωριό την περίοδο της Κατοχής 1941-1944, ενώ στη σελίδα 85 αναφέρονται 22 οι νεκροί του χωριού στις 28/8/44. Δε νομίζω να υπάρχει άλλο χωριό στην επικράτεια με τόσες πολλές ανακρίβειες. Από όλα τα παραπάνω γίνεται κατανοητό και σαφές ότι υπάρχει μία σύγχυση, ένα μπέρδεμα. Θέλουμε να πιστεύουμε όχι από σκοπιμότητα ούτε από πρόθεση.
Όποιος αμφιβάλλει για όλα αυτά τα “κακώς γραμμένα” ας ανατρέξει στο μνημείο των πεσόντων στην πλατεία του χωριού και στο βιβλίο του Εμμανουήλ Δεσποτάκη “Ο Κακόπετρος στις φλόγες του πολέμου” για να βρει τις απαντήσεις.
Η ιστορία κάθε τόπου δεν προσφέρεται ούτε για λογοτεχνική επιμέλεια, ούτε για συναισθηματισμούς, ούτε για αυτοπροβολή, ούτε για καμία σκοπιμότητα πέρα του να μας διδάσκει για τη ματαιότητα των πολέμων, και βλέπουμε καθημερινά ότι οι σημερινοί μας φίλοι αύριο γίνονται εχθροί και το αντίθετο.
Θέτουμε ένα και μόνο ερώτημα: μήπως μ’ αυτήν την μετριότητα που μάθαμε να ζούμε σήμερα δημιουργούμε άλλοθι για πράγματα που θεωρούμε κεκτημένα; Μήπως αυτήν την ανευθυνότητα και μετριότητα πληρώνουμε ακόμα εμείς σήμερα, που γνωρίζοντας αλήθειες σιωπούμε, ανοίγοντας άθελά μας έτσι τον δρόμο για τη δημιουργία γκρίζων ζωνών και γκρίζων ονομάτων για την πατρίδα που κάποιοι επιτήδιοι το εκμεταλλεύονται κατάλληλα;
ΤΩΝ ΗΡΩΩΝ ΚΑΙ ΜΑΡΤΥΡΩΝ ΑΙΩΝΙΑ Η ΜΝΗΜΗ
Αιωνία τους η Μνήμη ευχαριστούμε πολύ