Ενός τέκνου του νομού, του νησιού της πατρίδας… που πρόσφερε τη ζωή του στις 28 Αυγούστου του ’44, απαγχονισμένος από τους Γερμανούς κατακτητές.
Συνελήφθη να μεταφέρει εκρηκτικά για τις ανάγκες της αντιστασιακής δράσης, και, κατά που το συνήθιζαν οι ναζί με διαδικασίες συνοπτικές, τελείωσαν φριχτά επί τόπου τον αγωνιστή.
Τον Νικόλαο Ιωσ. Ιερωνυμάκη.
…Η πρόσκληση είχε αποστολέα την Ενωση Αγωνιστών Εθνικής Αντίστασης 1941 – 1945 ΕΟΚ Νομού Χανίων.
Και ανταποκριθήκαμε… Το γιόμα της Κυριακής 23 του μήνα, με τον ήλιο δυνατό “χαμηλωμένο” Σεπτεμβριανό, να ζεσταίνει έντονα, αποτίοντας τον δικό του φόρο τιμής σ’ έναν άλλο “ήλιο”, ετών 26(!). Τόσο νέος, αποχαιρέτησε τη ζωή τιμητικά, ηρωικά, αφήοντας ένα μοναδικό παιδί, κοριτσάκι, εφτά μηνών… από το οποίο απόγονοι, παιδιά εγγόνια, δισέγγονα…
Οπως ο Στέλιος Γιαννακουδάκης, που αναφέρθηκε στα έργα και τις ημέρες του ήρωα, που κατέστησε όλους τους απογόνους του υπερήφανους, και βεβαίως συμπολίτες και πατριώτες!…
Η εκδήλωση είχε πολύ μεγάλο ενδιαφέρον και συγκίνηση πολλή, επίσης…
Όλο το “θεσμικό κύρος” της περιοχής παρών ο κ. Μαλανδράκης δήμαρχος Πλατανιά με τον χαιρετισμό του, ο κ. Μπασιάς εκ μέρους της Ένωσης, ο κ. Κονταδάς με συγκρατημένους λυγμούς, καθώς έζησε την “τραγική διαδραμάτιση”, παιδάκι 10 χρονων…
Ακόμη ο πρώην δήμαρχος κ. Πολυχρονίδης και καταθέσεις στεφάνων ασφαλώς, από εκπροσώπους του Δήμου Κισάμου, Πλατανιά, φορέων Πολιτισμού και βέβαια την κόρη του εκ μέρους της οικογένειας κα Μαρία Ιερονυμάκη, που ευχαρίστησε όλους με συγκίνηση και θέρμη. Το πρόγραμμα παρουσίασε ο κ. Λουφαρδάκης αντιδήμαρχος Πλατανιά, και κει, στο φρύδι της στροφής πάνω από τα λιόδεντρα, το γενναίο παλληκάρι στην φωτό του ωραίου μνημείου! Έφιππος, όμορφος, να χαμογελά στο διηνεκές των αγώνων της Νήσος, φωτισμένος, δικαιωμένος, και “προστιθέμενος” στους βλαστούς του τόπου, που έδωσαν το περισσότερο! Τη ΖΩΗ τους.
Επίμετρο:
Η επίσκεψη ύστερα, των εκδρομέων της Ελληνογαλλικής Σχολής Χανίων, στο Λαογρ. Μουσείο των Παλαιών Ρουμάτων ήταν μια εμπειρία εξαιρετική, και βεβαίως τη “δειλινή ώρα”, το “εσπερινό προσκύνημα” στην Παναγία την Μυτριδιώτισσα της Σπηλιάς, και της καρδιάς μας.
