Μπορείτε να φανταστείτε τον Χίτλερ να είναι τρυφερός απέναντι σε οποιοδήποτε πλάσµα? Τον Ναπολέοντα να νοµοθετεί υπέρ της ισότητας? Τον Ιβάν τον Τροµερό να δηµιουργεί Κοινοβούλιο; Τον Τεντ Μπάντι να αποτρέπει κόσµο από την αυτοκτονία? Οι άνθρωποι είµαστε από τη φύση µας ικανοί για το καλό, αλλά και για το χειρότερο κακό. Μπορούµε να βοηθήσουµε µε κάθε τρόπο, αλλά και να καταστρέψουµε µέσα σε δευτερόλεπτα. Σήµερα, θα δούµε παρέα καλές πράξεις που περιέργως πως, έκαναν ορισµένοι από τους φρικτότερους ανθρώπους που πέρασαν από τον πλανήτη. ∆ιότι όπως έλεγε και ο Σαρτρ, τελικά ο άνθρωπος δεν είναι τίποτα άλλο παρά οι επιλογές του.
Ο Τεντ Μπάντι σώζει ανθρώπους (προτού αρχίσει να τους δολοφονεί)
Το 1971, ο Τεντ Μπάντι, ο διαβόητος κατά συρροή δολοφόνος, απαγωγέας, βιαστής και πολλά πολλά ακόµα, δεν είχε ξεκινήσει ακόµα την… καριέρα του. Ήταν φοιτητής ψυχολογίας στο Πανεπιστήµιο της Ουάσιγκτον και για να βγάζει κάποια χρήµατα, όπως σχεδόν όλοι οι φοιτητές, είχε πιάσει δουλειά. Μέχρι εδώ τίποτα το παράξενο. Η δουλειά του ωστόσο ήταν στο Κέντρο Υποστήριξης κατά της Αυτοκτονίας του Σιάτλ και εκείνο που έπρεπε να κάνει ήταν να αποθαρρύνει απογοητευµένους ανθρώπους από το να αυτοκτονούν. Αργότερα, όταν συνελήφθη για τα εγκλήµατά του, ο ιατροδικαστής ψυχολόγος Ντάρελ Τέρνερ υποστήριξε πως η δουλειά αυτή ίσως έκανε τον Μπάντι πιο επιδέξιο δολοφόνο. Ο Τέρνερ έλεγε πως µέσα από αυτή την εµπειρία, ο µετέπειτα serial killer είχε σαφή εικόνα πώς να εντοπίζει αδύναµους και ευάλωτους ανθρώπους και να τους χειραγωγεί. Η Ann Rule, συγγραφέας αληθινών αστυνοµικών ιστοριών συνήθιζε να λέει ότι ο Μπάντι «πήρε ζωές, αλλά και έσωσε ζωές». Όπως και να έχει πάντως, το πρόσηµο παραµένει αρνητικό.
∆ιαβάστε περισσότερα στο: www.biography.com/crime/ted-bundy-childhood και https://en.wikipedia.org/wiki/Ted_Bundy
Ο Ιβάν ο Τροµερός δηµιουργεί Κοινοβούλιο (αλλά παράλληλα εκτελεί αβέρτα…)
Ο Πρώτος τσάρος της Ρωσίας ήταν θύµα διαρκούς κακοµεταχείρισης και από τα παιδικά του χρόνια πετούσε από τα παράθυρα του Κρεµλίνου σκύλους και γάτες. Όταν ανέλαβε την εξουσία βασάνιζε και εκτελούσε οποιονδήποτε θεωρούσε ότι του εναντιώνεται. Ισοπέδωσε ολόκληρες πόλεις, κατέσφαξε αµάχους, προχώρησε σε µαζικές εκκαθαρίσεις, ζήτησε να πνίξουν την τελευταία του γυναίκα µια µέρα µετά τον γάµο και λέγεται πως σκότωσε τον γιο του σε λογοµαχία. Λογικό λοιπόν να του κολλήσουν το παρατσούκλι «Τροµερός». Αυτός ο σαδιστής κακοποιητής ωστόσο, από κυβερνητική σκοπιά υπήρξε εντυπωσιακά αποτελεσµατικός: αναµόρφωσε τις εκκλησιαστικές πρακτικές της χώρας, επέκτεινε σηµαντικά τα ρωσικά εδάφη αποκτώντας τον έλεγχο του ποταµού Βόλγα και απέκτησε πρόσβαση στην Κασπία Θάλασσα. Το πλέον ενδιαφέρον ωστόσο είναι πως δηµιούργησε ρωσικό κοινοβούλιο. ∆ηµοκράτη δεν τον λες µε τίποτα, αλλά και µόνο η πράξη είναι τελείως «κόντρα» στα έργα και τις ηµέρες του…
∆ιαβάστε περισσότερα εδώ: https://en.wikipedia.org/wiki/Ivan_the_Terrible
Ο Ναπολέων και ο Ναπολεόντειος Κώδικας (που έγινε παράλληλα µε τους Ναπολεόντειους Πολέµους)
Ο Μεγάλος Ναπολέων (Ναπολέων Βοναπάρτης) είναι γνωστός σε όλους από τις άοκνες προσπάθειές του να γίνει ο υπέρτατος άρχοντας ολόκληρης της Ευρώπης. Στα τέλη του 18ου και τις αρχές του 19ου αιώνα οι Ναπολεόντειοι Πόλεµοι στοίχισαν τη ζωή περίπου 1,3 εκατοµµυρίων Γάλλων αµάχων (χωρίς να υπολογίζουµε τους νεκρούς των αντιµαχόµενων στρατοπέδων…. Το 1807 ωστόσο, ο εµµονικός στρατηλάτης δηµιούργησε τον Ναπολεόντειο Κώδικα, µια σειρά νόµων που απλοποίησαν σηµαντικά το έως τότε υπάρχον νοµικό πλαίσιο και επιπλέον, επειδή ήταν γραµµένος σε απλή γλώσσα και απέφευγε την ειδική νοµική ορολογία, γινόταν εύκολα κατανοητός στον µέσο Γάλλο. Λέγεται πως ο Ναπολέοντας, όντας εξόριστος, έλεγε για τον Κώδικα: «Η πραγµατική µου δόξα δεν είναι ότι κέρδισα 40 µάχες […] Το Βατερλώ θα σβήσει την ανάµνηση τόσων πολλών νικών […] Αυτό που τίποτα δεν µπορεί να καταστρέψει, αυτό που θα ζει για πάντα, είναι ο Κώδικάς µου». Τουλάχιστον είχε συναίσθηση…
∆ιαβάστε περισσότερα εδώ: https://en.wikipedia.org/wiki/Napoleon
Ο Πάµπλο Εσκοµπάρ είναι ο Ροµπέν των ∆ασών (και βασιλιάς της κοκαϊνης)
Η προσωπικότητα του Πάµπλο Εσκοµπάρ ήταν πολύπλοκη και πολυσχιδής. Βαρόνος κοκαΐνης, αργότερα επικεφαλής του καρτέλ της Κολοµβίας, ήταν γνωστός στους ντόπιους ως Ροµπέν των ∆ασών. Ακριβώς όπως ο µυθικός Άγγλος ληστής έκλεβε από τους πλούσιους για να δίνει στους φτωχούς, ο Εσκοµπάρ έδινε πάντα µεγάλο µέρος της -ακόµα πιο µεγάλης- περιουσίας του για να βοηθήσει τους συνανθρώπους του. Έχτισε νοσοκοµεία, εκκλησίες και σπίτια, πρόσφερε χρήµατα σε ανθρώπους που είχαν ανάγκη και ήταν χορηγός τοπικών οµάδων ποδοσφαίρου. Μάλιστα, τη δεκαετία του ’80, είχε δηλώσει ότι εκείνος θα πλήρωνε το χρέος της Κολοµβίας, που άγγιζε τα 10 δισ. δολάρια. Όπως ήταν αναµενόµενο η φήµη του Εσκοµπάρ µεταξύ των κατοίκων της Κολοµβίας ήταν πολύ καλύτερη από εκείνη που είχαν οι επίσηµοι αξιωµατούχοι. Και κάπως έτσι εξελέγη στο Κογκρέσο της Κολοµβίας το 1982! Τελικά δολοφονήθηκε από αστυνοµικούς µια µέρα µετά τα 44 γενέθλιά του. Στην κηδεία του πήγαν περισσότεροι από 25.000 άνθρωποι. Και αυτό λέει πολλά.
∆ιαβάστε περισσότερα στο: https://en.wikipedia.org/wiki/Pablo_Escobar
Η Ιαπωνική Γιακούζα βοηθά σεισµόπληκτους (και ταυτόχρονα είναι η µαφία της χώρας)
Η Γιακούζα (Yakuza) είναι η πανίσχυρη µαφία της Ιαπωνίας. Πρόκειται για µια οµάδα από συνδικάτα οργανωµένου εγκλήµατος, που ασχολούνται µε την πορνεία, τον τζόγο, αλλά και το χρηµατιστήριο και τις αγοραπωλησίες ακινήτων. Έχει αυστηρούς κώδικες, εξαιρετική οργάνωση και πειθαρχία. Τα µέλη της θεωρούν πως προστατεύουν τους πολίτες, όµως παράλληλα είναι ο φόβος και ο τρόµος αφού οι πρακτικές της είναι µαφιόζικες. Κοµµένα δάχτυλα, µεγάλα τατουάζ, αιµατηρά εγκλήµατα είναι µερικά από τα χαρακτηριστικά της οργάνωσης που -σε αντίθεση µε τη σικελική µαφία- ενεργεί φανερά και όχι κρυφά. Το 2011, όταν ένας καταστροφικός σεισµός έπληξε την Ιαπωνία, η Γιακούζα έστελνε φορτηγά µε προµήθειες στις περιοχές που είχαν πληγεί. Τότε, ένα µέλος της Yakuza είχε δηλώσει -ανώνυµα εννοείται- «∆εν υπάρχουν Yakuza ή katagi (απλοί πολίτες) ή gaijin (ξένοι) στην Ιαπωνία αυτή τη στιγµή. Είµαστε όλοι Ιάπωνες. Και πρέπει να βοηθάµε ο ένας τον άλλον». Σωστός!
∆ιαβάστε επίσης: https://en.wikipedia.org/wiki/Yakuza
Ο Χίτλερ και ο νόµος περί προστασίας των ζώων (για τους ανθρώπους ούτε κουβέντα…)
Ήταν σφαγέας, επιχείρησε να εξοντώσει τους Εβραίους, και όσους δεν ανήκαν στην άρια φυλή, ήταν υπεύθυνος για τον χαµό περί των τριάντα εκατοµµυρίων ανθρώπων στον δεύτερο παγκόσµιο πόλεµο, το όνοµά του είναι συνυφασµένο µε την απόλυτη φρίκη, αλλά ο Αδόλφος Χίτλερ ήταν επίσης υπεύθυνος για την ψήφιση του νόµου περί προστασίας των ζώων. Το 1933, ο νόµος που ποινικοποίησε την κακοµεταχείριση ή/και την κακοποίηση των ζώων ψηφίστηκε από τους Ναζί και περιλάµβανε ακόµα και τα ζώα σε τσίρκο και ζωολογικούς κήπους. Επίσης το Τρίτο Ράιχ εφάρµοσε νόµους κατά του κυνηγιού για την προστασία των άγριων ζώων. Η αγάπη του Φύρερ για τα ζώα είναι ιστορικά τεκµηριωµένη: Λάτρευε τον σκύλο του, τον Blondi (έναν γερµανικός ποιµενικό, φυσικά) και ήταν χορτοφάγος! Ο ιστορικός Μάθιου Πάιπερ επιχειρώντας να ρίξει φως σε αυτή την πτυχή του χαρακτήρα του Χίτλερ, υποστηρίζει ότι οι νόµοι υπέρ των ζώων έχουν µια ενδιαφέρουσα εξήγηση: «Οι Ναζί έβλεπαν τη γη και τα ζώα που ζουν σε αυτήν ως ιερά για τη Γερµανία, όµως έβλεπαν τις εθνοτικές µειονότητες ως εισβολείς στη χώρα τους». Άρα οι ζωοφιλικοί νόµοι πιθανότατα έχουν να κάνουν µε το όραµα περί «καθαρότητας» του Χίτλερ. Έβλεπε τα ζώα (της Γερµανίας) ως αναπόσπαστα στοιχεία της χώρας, µέρος αυτού που την έκανε τόσο ιερή και µοναδική, εποµένως έπρεπε να προστατευθούν για να διατηρηθεί η γερµανική κληρονοµιά και ο πολιτισµός. Ε, ναι. Έτσι µπορεί να εξηγηθεί. ∆ιότι αδυνατώ να πιστέψω πως ο Χίτλερ µπορούσε να κάνει οτιδήποτε καλό…
∆ιαβάστε περισσότερα στο: https://en.wikipedia.org/wiki/Animal_welfare_in_Nazi_Germany
