Κάλεσμα για απεργιακή συγκέντρωση το Σάββατο8 μαρτίου στις 12 στην πλατεία της Δημοτικής Αγοράς, απευθύνει η Κίνηση για την απεργιακή 8 Μάρτη.
Όπως αναφέρει αναλυτικά η σχετική ανακοίνωση «Φέτος απεργούμε και διαδηλώνουμε ξανά στη διεθνή ημέρα των γυναικών στις 8 Μάρτη. Μία βδομάδα μετά την πανεργατική απεργία που οργανώνεται για το έγκλημα των Τεμπών, ενώνουμε τις φωνές μας ενάντια στις σεξιστικές διακρίσεις και τη βία κατά των γυναικών. Αυτή η δολοφονική κυβέρνηση βρέθηκε απομονωμένη μετά τις μεγαλειώδεις συγκεντρώσεις για τα Τέμπη και τώρα κάθε οργανωμένο βήμα της εργατικής τάξης και της νεολαίας μπορούν να γίνουν καρφί στο φέρετρό τους. Εμείς προχωράμε με την αυτοπεποίθηση που αντλούμε από αυτές τις εξελίξεις και οι από πάνω τρέχουν να σωθούν.
Ο Μητσοτάκης νόμιζε ότι το να αναπαράξει τη θέση του Τραμπ περί δήθεν ύπαρξης μόνο δύο φύλων θα τον βγάλει στον αφρό αλλά στα αλήθεια τον έριξε στο βούρκο. Οι ακροδεξιοί νομίζουν ότι μπορούν να αμφισβητούν το δικαίωμα στην άμβλωση αλλά και αυτοί δεν τα έχουν λογαριάσει σωστά. Δεν είναι τυχαίο ότι το ζήτημα των γυναικοκτονιών πήρε τεράστια διάσταση και στις συγκεντρώσεις για τα Τέμπη στις 26 Γενάρη.
Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας προσπαθεί συστηματικά να μας πείσει ότι η λύση για τη βία κατά των γυναικών είναι η μεγαλύτερη αστυνόμευση αλλά ματαιοπονεί. Η δολοφονία της Κυριακής Γρίβα έξω από το ΑΤ Αγίων Αναργύρων το απέδειξε αλλά το απέδειξαν και οι αποκαλύψεις του κυκλώματος της ΕΛΑΣ που πουλούσε προστασία σε οίκους ανοχής και άλλα. Πολύ περισσότερο, η εμπλοκή του «άνδρα με το κίτρινο μπλουζάκι» που τον “έψαχναν” από τη δίκη των δολοφόνων του/της Ζακ/ Ζακι-Ο. Η εμπιστοσύνη στους θεσμούς του αστικού κράτους είναι ανύπαρκτη από τον κόσμο του κινήματος. Είναι αυτοί οι θεσμοί που νομιμοποιούν τις απολύσεις των γυναικών καθαριστριών στα νοσοκομεία, που βγάζουν τις απεργίες μας παράνομες, που διώκουν δασκάλες και εκπαιδευτικούς που παλεύουν για τα δημόσια σχολεία, που απελαύνουν προσφύγισσες-μετανάστες, που αθωώνουν βιαστές και γυναικοκτόνους.
Ο καπιταλισμός από την εμφάνισή του στηρίχθηκε στην εκμετάλλευση και την καταπίεση της εργατικής τάξης για να παράγει κέρδη για μια ισχνή μειοψηφία αφεντικών σε κάθε χώρα. Έχει ανάγκη την καταπίεση -σεξιστική, εθνική, φυλετική, θρησκευτική- για να μπορεί να γίνεται πιο αποτελεσματικά η εκμετάλλευση όλης της εργατικής τάξης. Ο εθνικισμός, ο ρατσισμός, ο σεξισμός, η ομοφοβία-τρανσφοβία οργανώνονται για να μας διαιρούν μεταξύ μας στη μάχη για την ανατροπή αυτού του συστήματος. Γι’ αυτό οι γυναίκες της εργατικής τάξης έχουν βρεθεί στην πρώτη γραμμή σε όλες τις αντιστάσεις, τις εξεγέρσεις και τις επαναστάσεις, απέναντι σε αυτό το βάρβαρο σύστημα. Από την Παρισινή Κομμούνα, τη Ρώσικη Επανάσταση, τα κινήματα της Αντίστασης στον Β’΄Παγκόσμιο Πόλεμο ως τον Μάη του ‘68, το κίνημα της Μεταπολίτευσης εδώ και τα σημερινά κινήματα.
Η παλαιστινιακή αντίσταση και το κίνημα αλληλεγγύης διεθνώς υποχρέωσε το κράτος απαρτχάιντ του Ισραήλ σε κατάπαυση πυρός και τώρα οι Παλαιστίνιες μπαίνουν μπροστά για την ανοικοδόμηση της Γάζας. Οι γυναίκες στις ΗΠΑ βρέθηκαν στην «υποδοχή» του Τραμπ στην ορκωμοσία του για να δηλώσουν ότι ο αγώνας θα κλιμακωθεί απέναντι στις επιθέσεις. Στη Λατινική Αμερική χιλιάδες γυναικών και ΛΟΑΤΚΙ διαδήλωσαν απέναντι στον Μιλέι. Σε όλη την Ευρώπη πρωτοστατούν απέναντι στην άνοδο της ακροδεξιάς και της πολεμικής κλιμάκωσης.
Εδώ οι γυναίκες της εργατικής τάξης και της νεολαίας βρεθήκαμε στο κέντρο των απεργιακών συγκρούσεων με αυτή την κυβέρνηση. Στα νοσοκομεία, τα σχολεία, τα πανεπιστήμια, τις γειτονιές. Όσο αναιμική και να είναι η αντιπολίτευση στο κοινοβούλιο η αντίσταση από τα κάτω φουντώνει. Στη μάχη κόντρα στο σεξισμό αυτής της κυβέρνησης και του συστήματος ξέρουμε ότι είμαστε συνέχεια των μεγάλων κινημάτων από τον προηγούμενο αιώνα ως τα σήμερα. Οι αγώνες της μεταπολίτευσης που έφτιαξαν το ΕΣΥ επέβαλλαν και το δικαίωμα στην άμβλωση. Τα ζητήματα στην ισότητα στους μισθούς, στις μόνιμες σχέσεις εργασίας, την αντιστροφή των ιδιωτικοποιήσεων, την «κοινωνικοποίηση» της ανατροφής των παιδιών και του νοικοκυριού είναι στην ημερήσια διάταξη. Διότι είναι στην καρδιά της αμφισβήτησης και της καταπίεσης και της εκμετάλλευσης μας από τους καπιταλιστές και τις κυβερνήσεις τους.
Στο δρόμο για τη φετινή 8 Μάρτη ξεσηκώνουμε απεργιακά τους χώρους μας μικρούς και μεγάλους. Οργανώνουμε περιοδείες, συζητήσεις, εκδηλώσεις και παίρνουμε αποφάσεις από τα σωματεία και τους φοιτητικούς μας συλλόγους σε όλες τις πόλεις. Για να «τελειώσει το οξυγόνο» σε αυτό το σύστημα και να αναπνεύσουμε τον αέρα της απελευθέρωσης.
Όλοι/ες/@ στο συλλαλητήριο το Σάββατο 8/3 και ώρα 12μμ στην πλατεία Αγοράς.
Κίνηση για την Απεργιακή 8 Μάρτη»
