Πυλώνας και παράγοντας ανάπτυξης της εθνικής οικονομίας, η κτηνοτροφία θα έπρεπε να έχει προσεχτεί και αξιοποιηθεί στον μέγιστο βαθμό. Εντούτοις, η χώρα παράγει περί το 65% των αναγκών της σε κρέας και το 70% σε γάλα και γαλακτοκομικά προϊόντα, με αποτέλεσμα να δαπανώνται τεράστια ποσά για την κάλυψη των ελλειμμάτων. Το υψηλό κόστος παραγωγής σε σχέση με τις περισσότερες χώρες εντός κι εκτός ΕΕ, κυρίως λόγω της διατροφής των ζώων (στη χώρα μας προσεγγίζει το 60% του συνολικού κόστους), αλλά και η αναποτελεσματική αξιοποίηση των βοσκήσιμων γαιών (έλλειψη πλήρους χαρτογράφησης, οριοθέτησης και αξιολόγησής τους) οδηγούν στα παραπάνω απογοητευτικά και δαπανηρά αποτελέσματα. Επιπλέον, ως αποτέλεσμα της έλλειψης διαχείρισης παρατηρείται σοβαρή ανεπάρκεια έργων υποδομής (δρόμοι προσπέλασης, εγκαταστάσεις σταβλισμού, ποτισμού κ.ά.).
Με το προτεινόμενο σχέδιο νόμου που φέρνει η Κυβέρνηση με τίτλο: “Βοσκήσιμες γαίες Ελλάδας & άλλες διατάξεις” επιχειρείται η ορθολογική διαχείριση, αξιοποίηση και διανομή των βοσκήσιμων γαιών της χώρας, με σκοπό τη στήριξη της κτηνοτροφίας. Κι αυτό γιατί η ορθολογική αντιμετώπισή τους μπορεί να συμβάλει αποφασιστικά στη μείωση του κόστους εκτροφής, μειώνοντας κατ’ επέκταση καθοριστικά και το κόστος παραγωγής.
Το συγκεκριμένο ν/σ θα έπρεπε να είχε ψηφιστεί και εφαρμοστεί χρόνια νωρίτερα, προτού υπάρξουν εκτάσεις κατεστραμμένες από διάβρωση λόγω υπερβόσκησης ή λόγω πυρκαγιών, προτού χάσουν οι κτηνοτρόφοι σημαντικά ποσά από τις Ευρωπαϊκές ενισχύσεις, προτού αρχίσει η Ελλάδα να πληρώνει υπέρογκα ποσά σε πρόστιμα.
Δύο είναι τα δομικά λάθη των προηγούμενων κυβερνήσεων. Αρχικά, με το πελατειακό κράτος που οικοδομήθηκε, παρεμποδίστηκαν και αποπροσανατολίστηκαν απόπειρες κτηνοτρόφων να οργανωθούν μέσω συνεταιριστικών μονάδων, καθώς και να καθετοποιήσουν την παραγωγή τους. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα, πολλοί κτηνοτρόφοι να εξαρτώνται σε υπερθετικό βαθμό από τις ευρωπαϊκές ενισχύσεις, όταν μάλιστα η ίδια η Πολιτεία δε φρόντισε συστηματικά ώστε αυτές οι ενισχύσεις να δίνονται με συνέπεια και ορθότητα.
Δεύτερο λάθος, το γεγονός ότι ποτέ δεν φρόντισαν οι προηγούμενες Κυβερνήσεις να δώσουν στην ΕΕ να καταλάβει με το τι τρέφονται τα ζώα και κυρίως τα αιγοπρόβατα στην Ελλάδα. Δεν διεκδίκησαν να κάνουν σαφές ότι τα υψηλής ποιότητας κτηνοτροφικά προϊόντα που παράγουμε οφείλουν σε μεγάλο βαθμό την ποιότητά τους στη διατροφή των ζώων αυτών που στηρίζεται στην πλούσια χλωρίδα των βουνών μας.
Ετσι, κατέληξε η ελληνική κτηνοτροφία συρρικνωμένη και οι κτηνοτρόφοι σε απόγνωση, αφού υπήρξαν κτηνοτρόφοι το 2013 με μηδενικό επιλέξιμο βοσκότοπο, κατά τη διαδικασία επανακαθορισμού και ανακατανομής της επιλέξιμης έκτασης των βοσκοτόπων για την Ελλάδα, με τη χώρα να πληρώνει για άλλη μια φορά υπέρογκα πρόστιμα.
Η στοχοθεσία μας για το επόμενο διάστημα πρέπει να είναι συγκεκριμένη: Να καθορίσουμε και να οριοθετήσουμε το φυσικό περιβάλλον των κτηνοτροφικών ζώων μας και να ορίσουμε μέσω των διαχειριστικών σχεδίων βόσκησης τη χρήση τους με τρόπο που να προστατεύεται το φυσικό περιβάλλον, η αειφορία των δασών και των δασικών εκτάσεων, ωστέ να εξασφαλίζεται η χρήση τους και για άλλους σκοπούς όπως αναψυχή, υλοτομία κ.λπ.
Παράλληλα, να αναζητήσουμε τρόπους ανόρθωσης του συνεταιριστικού κινήματος, ώστε οι Ελληνες κτηνοτρόφοι, παραγωγοί και γεωργοί να διεκδικήσουν καλύτερες αμοιβές και να σταθεροποιήσουν την παρουσία τους στις αγορές του εσωτερικού ή του εξωτερικού.
Τα παραπάνω, σε συνδυασμό με το ν/σ για τις συνεταιριστικές οργανώσεις μπορούν να δώσουν νέα πνοή στην αγροτοκτηνοτροφική παραγωγή. Στόχος να γίνει η αρχή για την αναδιάρθρωση αυτού του πολύπαθου τομέα και να μπορούμε να συζητάμε επιτέλους με σοβαρούς όρους για την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας μας, βασισμένη στα συγκριτικά μας πλεονεκτήματα. Αρκεί να τους δώσουμε την προσοχή η οποία τους αρμόζει.
*βουλευτής Χανίων του ΣΥΡΙΖΑ
