Μέσα από τους θησαυρούς της συλλογής Κρασάκη
Δεν αποτελεί μια απλή παρουσίαση σπάνιων έργων τέχνης, αλλά το αποτέλεσμα της σύνδεσης του συσσωρευμένου έρωτα για την τέχνη, του πάθους και της δημιουργικής αναζήτησης των συλλεκτών Μιχάλη
και Τίνας Κρασάκη. Για πολλούς μήνες ακόμα η μοναδική αυτή έκθεση θα ενεργοποιεί τις αισθήσεις μας, θα προσελκύει τη ματιά μας, θα μας καλεί να αναζητήσουμε περισσότερα για κάθε πίνακα χωριστά. Μέσα από το σημερινό μας αφιέρωμα επιχειρούμε μια μικρή ακτινογραφία των έργων της συλλογής μέσα από τα λόγια του συλλέκτη Μιχάλη Κρασάκη και του επιμελητή της Δημήτρη Ανδρεαδάκη.
ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΡΑΣΑΚΗΣ: Το μυστικό του συλλέκτη
«Το μυστικό του συλλέκτη; Να μην αφήσει το πάθος του να γίνει αρρώστια, να μην ξεπεράσει τα όρια και να κάνει πράγματα που δεν ταιριάζουν στην τέχνη» δηλώνει στις “διαδρομές” ο συλλέκτης Μιχάλης Κρασάκης που μαζί με τη σύζυγο του Τίνα δηλώνουν ευτυχισμένοι για τη φιλοξενία των σπάνιων έργων τέχνης τους στον χώρο της Δημοτικής Πινακοθήκης Χανίων.
Μιλώντας μας για το δικό του πάθος ο επιφανής συλλέκτης εξηγεί πως «απορροφά ένα μεγάλο μέρος της καθημερινότητάς μας. Είτε είναι πρωί, είτε μεσημέρι, είτε βράδυ, πάντα και εγώ η γυναίκα μου έχουμε στο μυαλό μας τα έργα τέχνης, τους μεγάλους ζωγράφους. Είναι αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής μας! Μαζί με τον πρωινό καφέ θα έχουμε ένα βιβλίο, μια μονογραφία ενός ζωγράφου ή ενός γλύπτη, στη συνέχεια θα διαβάσουμε ένα κατάλογο δημοπρασίας, θα κουβεντιάσουμε για την τέχνη. Όλη η ζωή μας περιστρέφεται γύρω από την τέχνη γιατί την αγαπάμε, τη λατρεύουμε, ζούμε μαζί της και για αυτό δημιουργήσαμε την τόσο μεγάλη συλλογή. Άλλοι ασχολούνται με τα σπορ, έχουν διάφορα χόμπι. Εμάς το νόημα της ζωής μας είναι η τέχνη. Αυτή είναι η καθημερινότητά μας τα τελευταία 50 χρόνια, από τότε που πήγα στη Γερμανία να σπουδάσω Ιστορία της Τέχνης και Δημοσιογραφία».
Η εύρεση έργων τέχνης και η συλλογή τους ήταν κάτι που πάντα προσέλκυε τον συνομιλητή μας που έχει ταξιδέψει σε πολλές χώρες στο εξωτερικό αναζητώντας τα. Τα τελευταία χρόνια με το διαδίκτυο η αναζήτηση αυτή έχει γίνει πιο εύκολη. «Πλέον όταν επισκεπτόμαστε πόλεις στο εξωτερικό δεν είναι απαραίτητο να βρισκόμαστε σε αίθουσες δημοπρασιών καθώς έχει αλλάξει το σύστημα αναζήτησης και αγοράς εργών τέχνης. Πλέον μέσω του internet μπορείς να βρεις σχεδόν τα πάντα. Όλες τις δημοπρασίες και τους καταλόγους, δεν χρειάζεται να πηγαίνεις σε πόλεις του εξωτερικού για να εντοπίσεις τα έργα τέχνης. Παλαιότερα λαμβάναμε ημερησίως 10-15 κατάλογους δημοπρασιών από όλο τον κόσμο, τώρα έρχονται όλοι ηλεκτρονικά. Αυτό είναι κάτι που οπωσδήποτε έχει τα θετικά του, έχει και τα αρνητικά του. Ο ανταγωνισμός και ο συναγωνισμός έχει μεγαλώσει πάρα πολύ λόγω του internet. Πλέον υπάρχει μεγάλη πληροφόρηση ότι το έργο του Α΄ ή του Β΄ ζωγράφου βγαίνει σε δημοπρασία και ο ανταγωνισμός που προκαλείται έχει ως αποτέλεσμα η τιμή του να ανεβαίνει πολύ. Πιστεύω πως ο συλλέκτης πρέπει να βάζει ένα όριο, να μην γίνει το πάθος του αρρώστια. Είναι σημαντικό να το ελέγχει και η επιθυμία του να μην ξεπερνάει τα όρια γιατί αυτό δεν είναι συμβατό με την τέχνη» αναφέρει.
Με συγκίνηση ο κ. Κρασσάκης θυμάται το πρώτο πολύ σημαντικό έργο τέχνης που βρέθηκε στα χέρια του. «Ήταν 1974 όταν είχα βρεθεί σε οίκο δημοπρασιών και για πρώτη φορά είδα μια θαυμάσια ελαιογραφία του Ουμβέρτου Αργυρού που είχε σπουδάσει στη σχολή του Μονάχου, αργότερα επέστρεψε στην Ελλάδα , ανέλαβε καθηγητής στη Σχολή Καλών Τεχνών και από τα χέρια του πέρασαν όλοι οι μεγάλοι Έλληνες ζωγράφοι του 20ου αιώνα. Μια χαρακτηριστική δημιουργία του με μια ημίγυμνη πανέμορφη γυναίκα ξαπλωμένη σε ένα καναπέ με κόκκινη κουβέρτα σε ένα πολύ ωραίο εσωτερικό χώρο της “μπελ εποκ”. Όχι μόνο συγκινήθηκα γιατί είδα ένα θαυμάσιο έργο, αλλά ένα έργο Έλληνα ζωγράφου και φυσικά τον διεκδίκησα έχοντας στο νου μου ότι αυτό το έργο πρέπει να περάσει στα ελληνικά χέρια. Από τότε ξεκίνησα να διεκδικώ έργα και ζωγράφους με ελληνική θεματολογία. Νωρίτερα είχα ενδιαφερθεί και με άλλα αντικείμενα τέχνης όπως ρολόγια, καθρέπτες, κορνίζες, παλιά έπιπλα» αφηγείται.
Μας τονίζει παράλληλα πως ο ίδιος και η γυναίκα του δεν έχουν τη “μονομέρεια” συλλογής έργων αποκλειστικά από Έλληνες καλλιτέχνες. «Δεν επικεντρωνόμαστε π.χ. σε ένα κομμάτι της γλυπτικής ή της ζωγραφικής. Όταν δούμε κάτι που μας σαγηνεύει, μας ερωτεύει, το διεκδικούμε και προσπαθούμε να το αποκτήσουμε…» λέει ο συλλέκτης.
Η ΕΛΑΙΟΓΡΑΦΙΑ ΤΟΥ ΑΡΓΥΡΟΥ
Ανάμεσα στα έργα που εκτίθενται στη Δημοτική Πινακοθήκη και ένα από τα πολλά για τα οποία ο συνομιλητής μας έχει να πει πολλές ιστορίες. «Πριν από 30 χρόνια είχα μια καρτ ποστάλ της δεκαετίας του ’30 που είχε εκδοθεί στη Γερμανία και που απεικόνιζε έναν πίνακα του Ουμβέρτου Αργυρού. Φανταστείτε τη συγκίνησή μου όταν μια μέρα ανακάλυψα τον πρωτότυπο πίνακα σε ελαιογραφία στο Μοντεβιδέο στην Ουρουγουάη και την αγωνία μου καθώς μέχρι να φτάσει στα χέρια μου πέρασε από 7 χώρες! Τώρα λοιπόν τον εκθέτουμε στη Δημοτική Πινακοθήκη Χανίων και αποτελεί ένα από τα ωραιότερα έργα που αξίζει πραγματικά ο κάθε επισκέπτης να παρατηρήσει. Δίπλα στην ελαιογραφία έχουμε φυσικά τη μικρή καρτ ποστάλ…».
Γιατί όμως επέλεξε μια μικρή πόλη όπως τα Χανιά για να παρουσιάσει ένα μεγάλο μέρος της συλλογής του ήταν η επόμενη ερώτηση μας. «Ως Κρητικός ήθελα να γίνει στο νησί μου, και πιστεύω ότι εκτός από τα Χανιά και τη Δημοτική Πινακοθήκη δεν νομίζω ότι υπάρχει άλλο μουσείο ή μουσειακός χώρος κατάλληλος. Θεωρήσαμε ότι η Δημοτική Πινακοθήκη και ο “Χρυσόστομος” είναι εκπληκτικά οικοδομήματα και ιδανικοί χώροι για να γίνει αυτή η έκθεση. Πολύ σημαντικό ότι ο δήμαρχος ο κ. Π. Σημανδηράκης και ο αντιδήμαρχος κ. Γ. Γιαννακάκης είναι νέοι άνθρωποι με σεβασμό στη Τέχνη και αυτό δεν είναι καθόλου αυτονόητο. Υπάρχουν δημοτικές αρχές που δεν αντιλαμβάνονται τη σημασία των πολιτιστικών δρώμενων. Και είναι ευτυχής συγκυρία που είχαμε τους ανθρώπους αυτούς» απαντάει ο συλλέκτης.
Οι ιστορίες πίσω από τα έργα
Σπάνια ζωγραφικά έργα, βιβλία, παραδοσιακές φορεσιές, ασημοκαπνισμένα όπλα που αποτυπώνουν την μετάβαση από την περίκλειστη Ελλάδα της Τουρκοκρατίας στην Ελλάδα της ανεξαρτησίας, αποτελούν μέρος του καλλιτεχνικού θησαυρού της Συλλογής Κρασάκη που παρουσιάζεται στη Δημοτική Πινακοθήκη Χανίων αλλά και στην αίθουσα του Φιλολογικού Συλλόγου “Χρυσόστομος”. Ένας καλλιτεχνικός θησαυρός ιστορικής γνώσης και αισθητικής απόλαυσης που συμβάλλει στην αυτογνωσία μας, στον οποίο μας ξεναγεί ο ζωγράφος, αν. καθηγητής στη Σχολή Αρχιτεκτόνων του Πολυτεχνείου Κρήτης, αντιπρόεδρος της Δημοτικής Πινακοθήκης Χανίων και γενικός Επιμελητής της έκθεσης Δημήτρης Ανδρεαδάκης.
Όμως τι περιλαμβάνει η έκθεση που οι Χανιώτες θα έχουν την ευκαιρία να απολαύσουν μέχρι την ερχόμενη Άνοιξη στη Δημοτική Πινακοθήκη αλλά και στον “Χρυσόστομο”; Στην έκθεση παρουσιάζονται σημαντικά ζωγραφικά έργα των διακεκριμένων Ελλήνων καλλιτεχνών του 19ου αιώνα και των αρχών του 20ου αιώνα, ανάμεσα τους πίνακες του Νικολάου Γύζη (πέντε έργα), του Νικηφόρου Λύτρα (δύο έργα), του Θεόδωρου Ράλλη (δύο έργα), του Θεόδωρου Βρυζάκη, του Ουμβέρτου Αργυρού, του Προσαλέντη, του Βικάτου, του Γιαλλινά και άλλων. Αλλά δεν εκπροσωπείται μόνο η ελληνική ζωγραφική σε αυτή την σπουδαία συλλογή. Τη συμπληρώνουν μια σειρά από έργα σημαντικών Ευρωπαίων ζωγράφων του 19ου αιώνα με φιλελληνικά θέματα, επιτραπέζια μεταλλικά ρολόγια με επιχρυσωμένο μπρούτζο και φιλελληνικά θέματα, όπλα και κειμήλια του 1821, γυναικείες ενδυμασίες του 19ου αιώνα, σπάνιες εκδόσεις για την Ελλάδα του 19ου αιώνα και μεταλλικά ή πορσελάνινα αγαλματίδια της ίδιας περιόδου. Έργα και κομψοτεχνήματα που αποτελούν φορείς εθνικής μνήμης και ιστορίας, όπως λέει ο κ. Ανδρεαδάκης που εξηγεί ότι στην έκθεση επιχειρήθηκε να αναδειχθεί η καλλιτεχνική αξία των αντικειμένων μέσα στο πλαίσιο των κοινωνικών και ιστορικών συνθηκών που συντέλεσαν στη δημιουργία τους, να φωτιστεί ο ρόλος της τέχνης μέσα από τη διαλεκτική σχέση τέχνης, ιστορίας, κοινωνίας και να προσφερθεί η δυνατότητα πολλαπλών αναγνώσεων. Στόχος είναι να μην παραμείνει ο θεατής ως ένας παθητικός αποδέκτης των εκθεμάτων αλλά να ενεργοποιήσει τις αισθήσεις και το νου του προκειμένου αφενός να απολαύσει το έργο τέχνης και αφετέρου να ανακαλύψει τον λόγο της δημιουργίας του. Με οδηγό μας τον κ. Ανδρεαδάκη περιηγούμαστε στην έκθεση της Δημοτικής Πινακοθήκης και ξεχωρίζουμε κάποια από τα πιο σημαντικά έργα ζωγραφικής και τις ιστορίες που τα συνοδεύουν:
Νεαρή Ελληνίδα: (Θεόδωρος Ο. Βρυζάκης, π. 1865)
«Πρώτος εθνικός ζωγράφος», χάρη στις μεγάλες συνθέσεις του με θέματα από την ελληνική επανάσταση του 1821, ο Θεόδωρος Βρυζάκης (1814-1878), γεννήθηκε στη Θήβα μέσα στην τουρκοκρατία, είδε τον πρόκριτο πατέρα του να απαγχονίζεται από τους Τούρκους, μεγάλωσε στο ορφανοτροφείο της Αίγινας και σπούδασε με υποτροφία στην Ακαδημία του Μονάχου. «Διαμορφωμένος σε Ευρωπαίο» θα σχηματίσει μια ιδεαλιστική αντίληψη για την πατρίδα του αποκομμένη από την πραγματικότητά της, σύμφωνα με τους επικριτές του που του καταλογίζουν μεταξύ άλλων «εξωραϊστική διάθεση του προσώπου, κρύο και συμβατικό χρώμα». Το έργο του Νεαρή Ελληνίδα (π. 1865), ωστόσο διαψεύδει αυτές τις αποτιμήσεις.
Προσωπογραφία της βασίλισσας Όλγας (Ν. Λύτρας 1867)
Τον αποκάλεσαν «γενάρχη της ελληνικής ζωγραφικής», «Αριστοτέλη Βαλαωρίτη του χρωστήρα», «εθνικό παιδαγωγό». Ο Νικηφόρος Λύτρας (1832-1867), πρωτοπόρος στη διαμόρφωση της διδασκαλίας των Καλών Τεχνών στην Ελλάδα θα επιδοθεί συστηματικά στην προσωπογραφία και την ρωπογραφία, παγιώνοντας ένα ισχυρό ρεαλιστικό ιδίωμα. Το έργο η Προσωπογραφία της βασίλισσας Όλγας, έργο εντυπωσιακό σε εκτέλεση, φιλοτεχνήθηκε από τον Νικηφόρο Λύτρα το 1867 εν όψει του γάμου της με τον Γεώργιο Α’ της Ελλάδας, στις 27 Οκτωβρίου στην Αγ. Πετρούπολη, όταν η τότε Όλγα Κωνσταντίνοβνα ήταν μόλις 16 ετών, μια συνεσταλμένη έφηβη, με πλατύ χαμόγελο, παχουλό πρόσωπο και μεγάλα γαλάζια μάτια. Η Γαλλία βρίσκοντας “πάτημα” στο γάμο της με τον Γεώργιο δηλώνει ότι “δεν θα δώσει προίκα την Κρήτη” στη Ρωσία και έτσι δεν βάζει “πλάτη” με την Αγγλία που είχε άλλα συμφέροντα να ελευθερωθεί τότε η Κρήτη.
Γέρος χωρικός (Νικόλαος Γύζης, 1883)
Σπάνια καλλιτεχνική προσωπικότητα, σημαντικότερος ίσως εκπρόσωπος του ακαδημαϊκού ρεαλισμού του ύστερου 19ου αιώνα, τέκνο της “Σχολής του Μονάχου”, αλλά υπέρτερος των δασκάλων του ο Νικόλαος Γύζης δημιούργησε ένα πολυδύναμο έργο που εντυπωσίασε, επηρέασε και διακρίθηκε. Το πιο εντυπωσιακό έργο του Γύζη στη Συλλογή Κρασάκη είναι η ενυπόγραφη και χρονολογημένη προσωπογραφία Γέρος χωρικός. Απεικονίζει έναν ηλικιωμένο Βαυαρό και φιλοτεχνήθηκε το 1883. Ο πίνακας αυτός είχε αγοραστεί από την Ετήσια Έκθεση της Λειψίας το 1913, στο αστρονομικό ποσό των 1.600 μάρκων της εποχής εκείνης, από την ιστορική Γκαλερί του Μονάχου Heinemann, η οποία καταγράφει πενήντα τέσσερα έργα του Γύζη στα αρχεία των συλλογών της. Σήμερα αποτελεί πολύτιμο απόκτημα της Συλλογής Κρασάκη, καθώς αναδεικνύει την ξεχωριστή προσωπογραφική τέχνη του Έλληνα ζωγράφου.
Πανσέληνος στην Κωνσταντινούπολη (I. Aiwazovsky, π. 1857)
Η Συλλογή Κρασάκη περιλαμβάνει μια υψηλής ζωγραφικής ποιότητας νυχτερινή τοπογραφία, φιλοτεχνημένη από τον σπουδαίο Ρώσο, αρμένικης καταγωγής, Ivan K. Aiwazovksy (1817-1900), ο οποίος θεωρείται ο μεγαλύτερος θαλασσογράφος του 19ου αιώνα και ζωγράφισε ναυμαχίες,μεταξύ των οποίων και η Ναυμαχία του Ναυαρίνου. Στην ελαιογραφία Πανσέληνος στην Κωνσταντινούπολη, ο ζωγράφος απεικονίζει τα στενά του Βοσπόρου με την πόλη στο δεξί τμήμα του πίνακα ενώ ως εισαγωγή στο θέμα χρησιμοποιεί τον όγκο ενός ιστιοφόρου. Η ιδιαίτερη ατμόσφαιρα της σύνθεσης δημιουργείται από το φως της πανσελήνου. Δύο έργα του Aiwazovsky εκτίθενται επίσης στην Εθνική Πινακοθήκη.
Άγιες Εικόνες: (Θ. Ράλλης, 1894)
Γεννημένος στην Κωνσταντινούπολη με καταγωγή από τη Χίο, ο Θεόδωρος Ράλλης ήταν ένας από τους Έλληνες καλλιτέχνες που δέχθηκαν την επίδραση του γαλλικού ακαδημαϊσμού. Σπούδασε στο Παρίσι, κοντά στο διάσημο Γάλλο ζωγράφο Gean – Leon Gerome, ταξίδεψε πολύ αντλώντας έμπνευση μεταξύ άλλων από την Ελλάδα, από τη λατρευτική και καθημερινή ζωή στην επαρχία. Το έργο Άγιες Εικόνες δημιουργήθηκε την περίοδο που ο καλλιτέχνης ζούσε στο Κάιρο (1880-1904) και εκτέθηκε στο τοπικό Salon το 1895. Αντίστοιχο έργο του Ράλλη εκτίθεται στο Μουσείο του Λούβρου.
Άποψη του Παρθενώνα με το Ερέχθειο (W. Polenow, π. 1882)
Έργο του Ρώσου ζωγράφου Wassili Dmitrijewitsch Polenow (1844-1927), ιστορικός, αρχαιολόγος, διπλωμάτης και παιδαγωγός που θα απεικονίσει στον θαυμάσιο πίνακα μια ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα όψη της Ακρόπολης.
Ο πατέρας του ζωγράφου Dmitri Polenow, αρχαιολόγος και βιβλιογράφος, είχε ζήσει μια τριετία στην Αθήνα ως γραμματέας της Ρωσικής πρεσβείας και είχε εμπνεύσει στον γιο του την αγάπη για τα αρχαία κλασικά μνημεία. Στο έργο του “Άποψη του Παρθενώνα με το Ερέχθειο” o Wassili Polenow ο Παρθενώνας αλλά και το Ερέχθειο και συνολικά ο χώρος της Ακρόπολης έχουν πληγωθεί δραματικά από τις διαρπαγές του Έλγιν, όπως φαίνεται στο αέτωμα του ναού που χάσκει, έχοντας απωλέσει τα αετωματικά γλυπτά του. Ακόμα κι έτσι όμως, παρά την τραυματισμένη εικόνα του Παρθενώνα επιβάλλεται στο χώρο και καθηλώνει το βλέμμα του θεατή, αιώνιο σύμβολο του κλασικού πολιτισμού.
Οι Υπασπιστές του Όθωνα (1838-1853) και μια άγνωστη ιστορία με τον Ν. Καζαντζάκη
Στην φιλοτεχνημένη από Γερμανό ζωγράφο προσωπογραφία του που συγκαταλέγεται στην Συλλογή Κρασάκη, ο Υπασπιστής του Όθωνα, λοχαγός Friedrich Karl von Saporta, ο λοχαγός απεικονίζεται με την επίσημη στρατιωτική σχολή του και τα παράσημά του: το στρατιωτικό παράσημο του βασιλιά Μαξιμιλιανού της Βαυαρίας, το ελληνικό παράσημο του Τάγματος Σωτήρος και τον Ελληνικό Σταυρό του Επικουρικού Στρατιωτικού Σώματος.
Ανάλογη προσωπογραφία έχει φιλοτεχνήσει η Katharina von Predl (1790-1871), Γερμανίδα ζωγράφος. Στην Προσωπογραφία του Frank Xaver von Predl, ο οποίος είχε επίσης συμμετάσχει μεταξύ 1832 και 1835 στο σώμα των Βαυαρών αξιωματικών που συνόδευσαν τον Όθωνα στην Ελλάδα και στο πορτρέτο του φέρει την ίδια στολή και τα ίδια στρατιωτικά παράσημα με τον Karl von Saporta. Το έργο, το οποίο ανήκει σε μια άλλη ιδιωτική συλλογή και παραχωρήθηκε προσωρινά προς την έκθεση, συναποτελεί με την προσωπογραφία του Saporta ένα «ιδανικό ζευγάρι», χαρακτηριστικό της βαυαρικής επίσημης τέχνης της εποχής, που συνδέεται άμεσα με την οθωμανική Ελλάδα. Ο συλλέκτης ο οποίος είναι μεγάλος θαυμαστής του Νίκου Καζαντζάκη παραχώρησε προσωρινά τον πίνακα για να εκτεθεί στα Χανιά, με μοναδική προϋπόθεση, το ζεύγος Κρασάκη να εναποθέσει στον τάφο του μεγάλου Κρητικού συγγραφέα στο Ηράκλειο, ένα τριαντάφυλλο στη μνήμη του. Όπως και έγινε.
Να σημειωθεί ότι εκπληκτικά εκθέματα από τη συλλογή Κρασάκη με δέκα φιλελληνικά ρολόγια και δέκα παραδοσιακές ενδυμασίες από την εποχή της ελληνικής επανάστασης παρουσιάζονται στην αίθουσα του Φιλολογικού Συλλόγου “Χρυσόστομος”.
Η ΣΥΜΒΟΛΗ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ ΚΡΗΤΗΣ
Το Πολυτεχνείο Κρήτης, με τα Εργαστήρια Digital Media Lab, Surreal Research Team και το Εργαστήριο Εικαστικών Τεχνών, σε συνεργασία με τον Δήμο Χανίων και τη Δημοτική Πινακοθήκη Χανίων, στο πλαίσιο του ερευνητικού έργου ψηφιοποίησης και ανάδειξης της συλλογής Κρασάκη με τίτλο GRealities, ετοίμασαν τα εργαλεία εικονικής και επαυξημένης πραγματικότητας.
Ο επισκέπτης μπορεί να περιηγηθεί μέσω εικονικής πραγματικότητας σε ολόκληρη την έκθεση, να απολαύσει σε επαυξημένη πραγματικότητα τρία σπάνια εκθέματα της συλλογής να ζωντανεύουν μπροστά του και τέλος, να δοκιμάσει μέσα σε περιβάλλον εικονικής πραγματικότητας να τοποθετήσει εκείνος τα εκθέματα στον ψηφιακό κλώνο της Πινακοθήκης!
Συγκεκριμένα, δημιουργήθηκε τρισδιάστατο µοντέλο εικονικής πραγματικότητας του χώρου της έκθεσης που επιτρέπει την ψηφιακή ανάγνωση πληροφορίας για κάθε έργο. Το τρισδιάστατο εικονικό περιβάλλον λειτουργεί ως καινοτόμο εργαλείο για το στήσιμο της έκθεσης, μέσα στο οποίο μπορούν να συνεργαστούν οι συντελεστές ή ακόμη και οι επισκέπτες, τοποθετώντας τα εικονικά αντίγραφα των έργων σε διαφορετικά σενάρια μέσα στον ψηφιακό κλώνο των χώρων της έκθεσης. Παράλληλα, με την ψηφιακή, πολυμεσική επαύξηση των εκθεμάτων, δίνεται η δυνατότητα διαδραστικής παρατήρησης, ανάλυσης και τρισδιάστατης προσομοίωσης των ιδιαίτερων χαρα- κτηριστικών επιλεγμένων εκθεμάτων με ταυτόχρονη θέαση του εκθέματος και της ψηφιακής επαύξησης.
Μέσω της αλληλεπίδρασης με την επαυξημένη πραγματικότητα, οι χρήστες βιώνουν μια νέα εμπειρία, αποκτώντας με εύληπτο τρόπο σημαντικές πληροφορίες για τη χρήση των αντικειμένων – εκθεμάτων και για την ιστορία της συγκεκριµένης περιόδου.
Στην ομάδα του Πολυτεχνείου Κρήτης συμμετέχουν τα μέλη του Διδακτικού και Επιστημονικού Προσωπικού:
Αναπλ. Καθ. Δημήτρης Ανδρεαδάκης, Σχολή Αρχιτεκτόνων Μηχανικών,
Καθ. Πάνος Παρθένιος, Σχολή Αρχιτεκτόνων Μηχανικών,
Καθ. Κατερίνα Μανιά, Σχολή Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών,
Επικ. Καθ. Βασιλική Γεροπάντα, Σχολή Αρχιτεκτόνων Μηχανικών
Επικ. Καθ. Άννα Καραγιάννη, Σχολή Αρχιτεκτόνων Μηχανικών
τα εργαστήρια: Εικαστικών Τεχνών, Σχολή Αρχιτεκτόνων Μηχανικών Ψηφιακών Μέσων (Digital Media Lab), Σχολή Αρχιτεκτόνων Μηχανικών, Ερευνητική Ομάδα SURREAL (Εργαστήριο Διανεμημένων Πληροφοριακών Συστημάτων και Εφαρμογών Πολυμέσων), Σχολή Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών
καθώς και πολλοί ακόμη ερευνητές και φοιτητές.
Παρασκευάς Περάκης και Ελένη Φουντουλάκη μπαίνουν… onLine σε ένα θεματικό αφιέρωμα με Χανιώτες της Πολιτικής και της Αυτοδιοίκησης που αφηγούνται ιστορίες από τα πρώτα χρόνια του ΠΑΣΟΚ
