Μαθαίναμε πρωτύτερα ο νιος πήρε πτυχίο
κι ήτονε σα να κέρδισε το πρώτο το λαχείο.
Για να πάρεις τοτεσάς, έπρεπε να κοπιάσεις
βόλτες πολλές, αναμεμιά, έπρεπε να ξεγράψεις.
Εδά πολλοί τα παίρνουνε, σωρός είν΄τα πτυχία
μα οι πιο πολλοί τα κάνουνε, στολίδι στα τοιχία.
Κάποτε ερχετ’ ο καιρός, γνώσεις να μετρηθούνε
και να φανεί απ’ τα πολλά, πόσα θα κρατηθούνε.
Οσα αποκτηθήκανε με γνώση και με κόπο
ταιριάζουν στσοί σωστές δουλειές τω σημερινώ ανθρώπω.
Γνήσιοι επιστήμονες καλά μελετημένοι
θέλουνε να γαϊρουνε χώρα αγαπημένη.
Ερχουνται και μας βρίστουνε σε τουτονέ το χάλι
λίγοι πομένουν, που ποθούν τη μητρική αγκάλη.
Πολλοί που ξαναφεύγουνε, τρέφουνε την ελπίδα
πως θα ξαναγενεί εδά, μια πια τρανή πατρίδα.
Θα γίνει πάλι ξακουστή σ’ Ανατολή και Δύση
στην οικουμένη διαλεχτή, τη φτώχια θα νικήσει.
Ούλοι καλά αν το στρέψουμε εις τη δουλειά το βλέμμα
κι έχουμ’ ελπίδα στο θεό κι όχι στο ξένο ψέμα.