Έφυγε από τη ζωή ο αγαπημένος μας Σήφης, απαλλάσσοντας όλους εκείνους που προσπαθούσαν να τον εγκλωβίσουν και να τον αιχμαλωτίσουν για δεύτερη φορά, στερώντας του την ελευθερία που αν και δεν ήταν επιλογή του, είχε αποκτήσει στη μικρή τεχνητή λίμνη «φράγμα» κάπου έξω από το Ρέθυμνο. Είμαι σίγουρος ότι ο απρόσμενος θάνατος του, πρέπει να συγκίνησε το πανελλήνιο και πολύ περισσότερο τους κρητικούς και όσων άλλων ζουν στην μεγαλόνησο και που θα τον είχαν επισκεφτεί.
Καλό σου ταξίδι αγαπημένε μας Σήφη. Ποιος ξέρει, ίσως να ήταν δική σου επιλογή ο θάνατος. Ίσως να είχες αντιληφθεί ότι το ερχόμενο καλοκαίρι πάλι θα προσπαθούσαν, όπως το περασμένο, οι άνθρωποι να σε πιάσουν και μάλλον θα τα κατάφερναν. Κάτι που εσύ βέβαια δεν ήθελες. Σίγουρα δεν ήθελες για δεύτερη φορά να σε κλείσουν σε κάποια άλλη μικρή λίμνη ή σε κάποια πισίνα, ποιος ξέρει που, ώστε να αποτελείς με την παρουσία σου εκεί αξιόλογο θέαμα, ακόμα και πηγή εισροής χρημάτων. Ίσως να σκέφθηκες ότι ήταν καλύτερα να πεθάνεις ελεύθερος έστω μακριά από τον τόπο της καταγωγής σου στη μικρή λιμνούλα σου. Αλήθεια πόσα άλλα πλάσματα της γης αγαπητοί μου, δεν ζουν πολλές φορές κάτω από αντίξοες συνθήκες κλεισμένα σε κλουβιά ή παρατημένα νηστικά και διψασμένα στους δρόμους της όποιας πολιτείας;
Κι ερωτώ, έχουμε αυτό το δικαίωμα ως άνθρωποι να εγκλωβίζουμε ζώα όπως προαναφέρω; Έχουμε το δικαίωμα να εκπαιδεύουμε ζώα όπως είναι τα σκυλιά να παλεύουν μέχρι θανάτου μεταξύ τους, αποκομίζοντας τεράστια ποσά χρημάτων οι ιδιοκτήτες τους ικανοποιώντας συγχρόνως τα βάρβαρα κι απάνθρωπα πάθη ορισμένων; Έχουμε το δικαίωμα, επειδή μας άρεσε το μικρό σκυλάκι γιατί ήταν όμορφο και παιχνιδιάρικο ή γιατί το ήθελε ο κανακάρης μας, να το συμμαζεύουμε στο σπίτι μας, κι έπειτα από λίγο χρονικό διάστημα να το αφήνουμε στους πέντε δρόμους νηστικό και διψασμένο, γιατί απλά το βαρεθήκαμε; Εγώ πιστεύω ότι δεν το έχουμε αυτό το δικαίωμα και πρέπει να βρούμε τρόπους να σταματήσει αυτή η κακή μας συνήθεια.
Εκατοντάδες αδέσποτα ζώα, σκυλιά και γάτες, περιφέρονται στους δρόμους, τόσο της πολιτείας μας τα Χανιά, όσο κι έξω κι απ’ αυτή. Βέβαια γίνονται πολλές προσπάθειες από πολλούς φιλόζωους και κτηνιάτρους για τη μείωση τους και την εξεύρεση μιας ζεστής φωλιάς των άμοιρων αυτών ζώων.
Όμως αυτό δεν είναι αρκετό. Δεν ξέρω, πρέπει να υπάρξουν λύσεις για το απαράδεχτο αυτό φαινόμενο, ή όπως αλλιώς θέλετε εσείς βαπτίστε το, δηλαδή της εγκατάλειψης των ζώων.
Τελειώνοντας το σημερινό μου άρθρο, αγαπητοί μου φίλοι, θέλω να σας επισημάνω κι από τούτη τη θέση της εφημερίδας, ότι στο χώρο των Αγίων Αποστόλων έξω από τα Χανιά, πολλά από τα αδέσποτα ζώα που περιφέρονται εκεί δεν είναι και πολύ φιλικά προς τον άνθρωπο.
*συγγραφέας – ποιητής
