Καλοκαίρι

Τα Καλοκαίρια, συνήθως, χρησιμοποιούνται απ’ τα πολιτικά κόμματα ως περίοδοι αποφόρτισης από τις μεταξύ τους συγκρούσεις και για ανασύνταξη των δυνάμεών τους. Το φετινό θα είναι πολύ θερμό από πολιτικής απόψεως και αρκούντως καταθλιπτικό για όλους σχεδόν τους εκλεγμένους της Βουλής, που θα επισκευθούν τις εκλογικές τους περιφέρειες. Πώς θ’ αντιμετωπίσουν στα καφενεία τους ψηφοφόρους για τη συνέχιση της λιτότητας και τα τετελεσμένα της συμφωνίας των Πρεσπών; Η θερμότητά του θα τους βασανίσει για τις πολιτικές τους πράξεις, περισσότερο από όσο τους ψήστες, που υποφέρουν στα ψητοπωλεία απ’ τις αναθυμιάσεις, την κάπνα και την “τσίκνα”.
Οι πολίτες ευρισκόμενοι σε μια νεφελώδη σύγχυση, αναζητούν διεξόδους απ’ τα οικονομικά βάρη, με τα οποία επιφορτίσθηκαν και προσπαθούν να φαντασθούν την καθημερινότητα, που τους περιμένει τα επόμενα χρόνια, όπου θ’ αλλάξουν οι πολιτικές συγκυρίες, όπως και οι ρόλοι των κομμάτων, ίσως και το κατεστημένο σε διεθνές επίπεδο. Η κυβέρνηση έχει επενδύσει στη ρητορική εξόδου απ’ το μνημόνιο, χωρίς να εξηγεί πώς το δημόσιο χρέος, που ήταν 85 δισ. ευρώ το 2015, έφτασε το 2018 στα 130 δισ. ευρώ. Ομως η κοινή γνώμη δεν συμμερίζεται τον ενθουσιασμό της.
Αυτοί που στο παρελθόν εμέμφοντο με αντιπαλότητα το ευρωπαϊκό κατεστημένο, σήμερα συντάσσονται με τις θέσεις του, που ευνοούν γκρίζο μέλλον και υποκύπτουν στη μισαλοδοξία, για να πλήξουν τους αντιπάλους τους, χωρίς να δίδουν αξιόπιστες λύσεις στις δυσκολίες του σήμερα.
Οι συνωμοσιολογίες ποτέ δεν έλειψαν. Συνεχίζουν να έχουν πέραση και να είναι στην πρώτη γραμμή. Απεδείχθη περίτρανα στην προσχθεσινή συζήτηση στη Βουλή Προ Ημερησίας Διάταξης για την οικονομία. Η Ν.Δ. και το ΠΑΣΟΚ, όσο απέμεινε μετά τη “Γεωργάκειο” εποχή, μη αναλογιζόμενοι την ευθύνη των, που έφεραν τη χώρα σ’ αυτή την οικονομική κρίση και ενώ υπερασπίστηκαν τους ευρωπαϊκούς σχεδιασμούς για την επίτευξη συγκεκριμένων στόχων, σήμερα υψώνουν τους τόνους εναντίον τους για τον τρόπο, που επεμβαίνουν στα εσωτερικά της χώρας!
Τούτη η αντίφαση, όπως έχει διαμορφωθεί η κατάσταση στις σχέσεις Ελλάδας – Ε.Ε., είναι το μεγαλύτερο εμπόδιο για την ομαλή μετάβαση από τη μια στην άλλη πολιτική φρουρά, γιατί, αν προκύψουν νέοι κάτοικοι στο Μαξίμου, θα υποχρεωθούν να χαράξουν άλλη πορεία. Τότε θα είναι άγνωστο με πόση επιτυχία θα τους κρίνουν οι απ’ έξω, γιατί κι εκείνα υπολογίζουν στο φαινόμενο της αναξιοπιστίας, γι’ αυτό κάνουν ό,τι τους συμφέρει.
Οι πολίτες πληρώνουν τα λάθη των προηγουμένων, που κυβέρνησαν. Λάθη, τα οποία συνεχίζουν και οι επόμενοι, που δεν ξεχνιούνται, διότι η μόλυνση προχώρησε μέχρι το “Μεδούλι”. Το λέει έτσι, διότι οι Ελληνες είμαστε χρεωμένοι μέχρι τα “μπούνια”. Ολοι μας, που με στερήσεις και κόπο φτιάξαμε μια ζωή μεταφραζόμενη σ’ ένα παιδί κι ένα σπιτάκι, σήμερα βρισκόμαστε επΊ ξύλου κρεμάμενοι, απειλούμενοι να μας το πάρουν οι Τράπεζες, τα ξένα Funds ή το κράτος αφού αδυνατούμε να πληρώσουμε δόσεις στα δάνεια και στην Εφορία.
Σ’ αυτό τον φαύλο κύκλο χρεών, που αυξάνονται από τόκους, είμαστε μπλεγμένοι όλοι οι Ελληνες. Οποιος δε απ’ τους ισχυρούς της πολιτικής συνεχίσει την ίδια τακτική και απαιτήσει να ψηφισθεί θα είναι ανάλγητος και συνάμα πολύ ανόητος!