Καλοπροαίρετες (εποικοδομητικά) κριτικές

Εσύ που με διαβάσεις, μη με ειρωνευτείς, που θα κάνω κριτική, έστω και αν σε στενοχωρώ, γιατί μέσα απ’ αυτή θέλω να διορθωθείς, προς το καλύτερο, για να επωφεληθώ και εγώ.
Το εγώ και το εσύ, εκφράζουμε την κοινωνική προοπτική με την κοινοβουλευτική πολιτική. Η σύγκρουση του νέου με το παλιό, έρχεται από το απώτερο παρελθόν και πηγαίνει (διαχρονικά) στο βραχύ και μακρινό μέλλον. Το 2015, ήταν ο χρόνος που εμφανίστηκε το κάτι νέο στην πολιτική, ύστερα από τον εκφυλισμό του παλιού. Το νέο έρχεται ορμητικά να διώξει το παλιό, όμως, με λάθος εκτιμήσεις για τις αντιδράσεις του κατεστημένου. Οι απρόβλεπτες αντιδράσεις, ξεδίπλωσαν τις αδυναμίες του νέου στις πολιτικές λογικές. Το κατεστημένο, με τον φοβικό κίνδυνο, να απωλέσει τα των ευνοήσεων των πρότινων πολιτικών, χαράσσει σχέδιο (α) αντίστασης, αντίδρασης, παρεμπόδισης περάσματος του νέου.
Το νέο, ορμητικά πορεύεται να εξουδετερώνει αντιδράσεις, αντιστάσεις του παλιού, όμως χωρίς διεισδυτικές γνώσεις στις μεθοδεύσεις και διαβλέψεις αυτού. Το παλιό έχει τους μηχανισμούς στήριξης των οικονομικά ισχυρών με όρους ανταποδιδόμενους. Το νέο δεν έχει εφοδιάσει με γνώσεις τον αδικημένο κοινωνικά κόσμο του για να το στηρίζει αποτελεσματικά. Για όλα αυτά, ξεδιπλώνονται συγκρούσεις αντιπαλόμενων συμφερόντων. Αυτών που φαίνονται οικονομικά να περνούν στον έλεγχο, απόκτησή των και αυτών που επιδιώκουν οικονομικά – κοινωνικά στην επιβίωσή τους.
Δύο και πλέον χρόνια συγκρούσεις, με λόγια και τακτικές αντιπαλόμενων συμπεριφορών, με εμφανή υποκρισία των πολιτικών στην πολιτική τους, για να τα έχουν καλά και με τους μεν και με τους δε, του παλιού κατεστημένου και του νέο-εμφανιζόμενου. Στα διαφαινόμενα, αξίζει η διασταύρωση καλοπροαίρετων κριτικών, διαφορετικών εμπνεύσεων και διαβλέψεων, όμως με δεσμευτικούς όρους αυτοκριτικής μας. Το πέρασμα της κριτικής μας στις πολιτικές επιλογές, μπορεί να φέρει αποτελέσματα, όταν συντονισμένα και διευρυμένα συμμετέχουμε επ’ αυτών. Συμπεριφορές αυτού του είδους, απλών συμπολιτών προς ηγεσίες πολιτικές συμβάλλουν στον εντοπισμό μορφών υπόδειξης λύσης υπαρκτών προβλημάτων.
Οι συγκρούσεις μπερδεύουν τους απλούς πολίτες. Πολιτικοί, διανοούμενοι διαφόρων εντάξεων, αναφέρονται στους νόμους του κράτους, στις δεσμευτικές αρχές της Ευρώπης, στα μνημόνια των δανειστών και τα ερμηνεύουν κατά πώς θέλουν και διαβλέπουν.
Ερωτήματα στον απλό κόσμο αιωρούνται… Γιατί δεν συμφωνούν οι ειδικοί; γιατί ο καθένας ερμηνεύει κατά που διαβλέπει; Εργατολόγοι, συνταγματολόγοι, κοινωνιολόγοι, με εξειδικευμένες γνώσεις στις συζητήσεις μεταξύ των, δημόσια στα ΜΜΕ, καταλήγουν να συμφωνούν μόνο στο διαφωνούν. Δεν συμφωνούν γιατί δεν θέλουν ή γιατί έτσι πρέπει σύμφωνα με τις διαβλέψεις των;
Οι πολιτικά ενταγμένοι ξεδιπλώνονται γιατί διαφωνούν, ακολουθούν τις εντολές των κομμάτων τους. Οι δηλώνοντες ανεξάρτητοι, ειδικοί πως δικαιολογούνται να μην συγκλίνουν στις ερμηνείες κειμένων συνταγμένων από άλλους εξειδικευμένους; όλοι αυτοί οι κύριοι ζαλίζουν τον κόσμο με τις αναφορές τους σε νόμους, άρθρα, παραγράφους… Ο κόσμος που τους ακούει και τους βλέπει, ζαλισμένος από τα της κρίσης συμβάντα, δεν καταλαβαίνει τίποτα… Το μόνο που του μένει είναι ο δικός του κατά την πολιτικοκομματική ένταξη. Κάποιοι από τους ακούοντες, προσπαθούν να εξηγήσουν τα ακαταλαβίστικα λεγόμενα απ’ αυτούς που έχουν γνώσεις, απευθυνόμενοι σ’ αυτούς που στερούνται των γνώσεων. Οι διακινητές των γνώσεων με τον τρόπο τους προκαλούν επικίνδυνες συγκρούσεις στον απλό κόσμο.
Εάν αυτό το γνωρίζουν, πού διαβλέπουν μ’ αυτές τις προκλήσεις; Μήπως στην πολιτική τους αναρρίχηση; Μήπως στην επαγγελματική διασφάλιση πελατείας; Πολλά είναι τα μήπως στον μπερδεμένο κόσμο.
Φίλοι αγαπημένοι, εμείς δεν μπορούμε να γίνουμε νομομαθείς για να καταλαβαίνουμε αυτούς τους κυρίους και τους δημοσιογράφους, που τάχα θέλουν να μας τα εξηγούν. Μπορούμε όμως, να γνωρίζουμε καλά τα του οίκου μας. Να προσδιορίζουμε τα ζητούμενά μας. Να επιλέγουμε τους συμπορευτές μας. Με κριτική και αυτοκριτική συνυπευθυνότητα, να προτείνουμε και να διεκδικούμε το καλύτερο και από το καλό ακόμη. Να πηγαίνουμε βήμα – βήμα εμείς και η κοινωνία μας μπροστά. Μπορούμε, αρκεί να πιστέψουμε στις δυνάμεις μας. Να απαλλαχθούμε από τις απογοητεύσεις και να εφοδιαστούμε από ενθαρρύνσεις.