Κύριε διευθυντά,
στην κινηματογραφική ταινία “Brazilero” ο πρωταγωνιστής αγαπητός ηθοποιός Στέλιος Μάϊνας υποδύθηκε το ρόλο ενός Έλληνα επιχειρηματία που πήρε χρήματα από την Ευρωπαϊκή Ένωση για να χτίσει ένα Λαογραφικό Κέντρο αλλά τα ξόδεψε για την απόκτηση ενός Βραζιλιάνου ποδοσφαιριστή και για την οικογένειά του.
Θάλασσά μου σκοτεινή και στα Χανιά η περίπτωση του πρώην Ρωσικού Στρατώνα που αποκαταστάθηκε με χρήματα της Ε.Ε. (βλ. ΕΣΠΑ) με σκοπό να λειτουργήσει ως “Κέντρο Αναβίωσης Παραδοσιακών Επαγγελμάτων”. Όμως η παρούσα δημοτική Αρχή το παραχώρησε σε έναν μουσικό Σύλλογο που διοργανώνει επάνω στο Δυτικό Τείχος νυκτερινές μουσικοχορευτικές συναθροίσεις με κρασί, μπύρες και σουβλάκια που ψήνονται στα κάρβουνα στην υπαίθρια ψησταριά δίπλα στο κτήριο.
Τι λείπει, σκέφτηκε ο δήμαρχος Χανίων και εμπνεόμενος μάλλον από την Χριστουγεννιάτικη διακόσμηση του Ενετικού Λιμένα άφησε να φωταγωγηθεί και το ιστορικό αυτό “διατηρητέο” κτήριο περιμετρικά της σκεπής του με φωτάκια LED. Έτσι σκέφτηκε πως θα απέτρεπε και τα πολιτικά/οπαδικά συνθήματα στο κτήριο.
Όλα αρχίζουν εδώ λοιπόν και το επόμενο βήμα του ήταν η εγκατάσταση και λειτουργία στον πρώην Ρωσικό Στρατώνα ενός εξωτερικού συστήματος βιντεοεπιτήρησης. Ως αιτιολόγηση ήταν και πάλι τα γκράφιτι στο κτήριο, αδιάφορο εάν εδώ και χρόνια δεν υπάρχουν πλέον Χανιώτες γκραφιτάδες λόγω της εφαρμογής του «Μοντέλου αντιμετώπισης του προβλήματος των γκράφιτι» στα Χανιά.
Οι 3 εξωτερικές ψηφιακές κάμερες ασφαλείας του κτηρίου με τεχνικές προδιαγραφές για “αναγνώριση προσώπου” δεν φέρουν πρόσθετα κάλυπτρα/μάσκες οπότε βάσει υπάρχουσας επίσημης Πραγματογνωμοσύνης μπορούν να μεταδίδουν διαρκώς διαδικτυακά και σε πραγματικό χρόνο ψηφιακή εικόνα υψηλής ανάλυσης από τους πλευρικά του κτηρίου πλακόστρωτους πεζόδρομους με την κίνηση σε αυτούς.
Τρέχω, τρέχω, τρέχω, αλλά δεν κατάφερα ακόμη να αποτρέψω τον ολοκληρωτικό οπτικό ψηφιακό έλεγχο των εισόδων/εξόδων της Παλιάς Πόλης. Η διαδρομή άνω του Δυτικού Τείχους ήταν η μοναδική που είχε μείνει χωρίς πρόβλεψη οπτικής επιτήρησης μέσω του υπό υλοποίηση “Κέντρου Ελέγχου” του Δήμου Χανίων.
Δεν ειν’ αργά όμως για να επανέλθει η κατάσταση στα προ της δημαρχιακής θητείας του κ. Σημανδηράκη. Έχει ήδη υπάρξει μέριμνα ώστε να προκύψει σχετική επίσημη κρίση για το εάν αξίζει στους Χανιώτες το νεώτερο αυτό Μνημείο να χρησιμοποιείται ως μουσικό καφενείο και ως κέντρο παρακολούθησης των πολιτών.
Η κινηματογραφική ταινία “Brazilero” αποτέλεσε από το 2001 ένα προμήνυμα της επερχόμενης χρεοκοπίας του Ελληνικού κράτους. Ο Νίκος Πορτοκάλογλου ήταν ο μοναδικός Έλληνας καλλιτέχνης που στάθηκε τότε στο ύψος των περιστάσεων. Η σημερινή κατάσταση και στον πρώην Ρωσικό Στρατώνα είναι ένα προμήνυμα της νέας εποχής που ήδη υλοποιείται χωρίς οι πολίτες να το έχουν αντιληφθεί.
Νικόλαος Σ. Στεργιάδης
