» Φοβούμαι με τις δηλώσεις για το “Κούγκι” μήπως εκτραπεί εκ νέου ο δημόσιος διάλογος.
Διότι είναι άφρονες (οι λίγοι) που προτρέπουν τον ελληνικό λαό στην οδό της αυτοανάφλεξης.
Ούτε οι φτηνές ρητορικές για να μετατραπεί η Ελλάδα σε ένα θυσιαστήριο βρίσκουν ευτυχώς απήχηση στο σύνολο του ελληνικού λαού.
Παρά ταύτα το φάντασμα της μικρολογίας πλανάται απειλητικά.
Φανταστείτε μια ευρωπαϊκή χώρα που επινόησε την αρμονία και την πρόοδο να έχει έναν δημόσιο διάλογο για “Καμικάζι αυτοκτονίας”.
Ηταν ατυχέστατη η στιγμή του κ. Καμμένου και οφείλει και ο ίδιος να το παραδεχθεί.
Μετά από πέντε χρόνια θυσιών το μόνο που μας έλειπε να πηγαίνουμε πλησίστιοι και τραγουδώντας τον χορό του Ζαλόγγου!
Αρκετά υπέστη η χώρα από τον διπολισμό της προεκλογικής περιόδου.
Από το κυνήγι φαντασμάτων των τηλεοπτικών σποτ της Νέας Δημοκρατίας και την “επ’ ανδραγαθία” κινδυνολογία.
Οσες φορές κι αν φωνάξεις εξάλλου “λύκος, λύκος…”, άμα σε πάρουν χαμπάρι, δεν πιάνει τόπο.
Γι’ αυτό δεν χρειαζόμαστε άλλο πια τέτοιες ακραίες δηλώσεις.
Για να προστατεύσουμε τη σοβαρότητά μας και τη δημόσια αισθητική.