Καμπάνα κάνω την καρδιά και λέω της να παίξει/ κατάπολλα ευχαριστώ σ’ όλους εσάς να μπέψει.
Ένα χωριό, το Νίππος Αποκορώνου, στις ρίζες των ωραίων Λευκών Ορέων, που βιγλίζει την πιο ψηλή κορφή του Ψηλορείτη, το χωριό μου. Eνα σπίτι στις Πάνω Κατούνες, που στην αυλή του βασίλευαν οι βασιλικοί και ο ασβέστης, το πατρικό μου σπίτι. Ένας γερω – κυπάρισσος που επιμένει να σταυροδένει τις μνήμες με τις ρίζες και να τοξεύει τον ουρανό, το δέντρο της ζωής μου. Από εδώ ξεκινά το γκαρδιακό ευχαριστώ μου, ένα ευχαριστώ με πολλά “ω” στο τέλος, περνά απ’ όλους τους σταθμούς της ζωής μου και καταλήγει σ’ αυτήν την αίθουσα, στο “Εμείς” της εκδήλωσης. Ευχαριστώ! Την πάντα ανοιχτή και φιλόξενη Κρητική Εστία. Τους διοργανωτές. Την Παγκρήτια Eνωση Αθηνών, που επιμένει να υψώνει τη σημαία της Κρητικής ματιάς στον ιστό της Ελληνοσύνης. Ονομαστικά, τον πρόεδρό της Γιώργο Μαριδάκη και για τον χαιρετισμό του. Την Εταιρία Ελλήνων Λογοτεχνών, που ίδρυσε ως γνωστόν ο Νίκος Καζαντζάκης. Ξεχωριστά τον πρόεδρό της, τον φίλο ποιητή Κώστα Καρούσο για την όλη βοήθειά του και τον χαιρετισμό του. Την Ομοσπονδία Σωματείων Αποκορώνου, του ένδοξου πάλαι ποτέ αλλά και νυν και αεί τόπου των Αποκορώνων, ιδιαίτερα τον εξ Αρμένων ορμώμενο φίλο πρόεδρό της Γιάννη Τερεζάκη για το σύνολο βάρος που σήκωσε. Την Παγκρήτια Δημοσιογραφική Eνωση και ειδικά τον δραστήριο πρόεδρό της Γιάννη Κατσαράκη. Τον Σύνδεσμο Νιππιανών Αττικής “Ο Τίμιος Σταυρός” που με αγκάλιασε γι’ άλλη μια φορά με ζεστασιά και ειδικά τον πρόεδρο Στράτο Βρουβάκη και τον Νίκο Κοτσιφάκη. Τον εκδότη μου Μαθιό Φραντζεσκάκη. Το παράρτημα Αττικής του Ιδρύματος “Ελευθέριος Κ. Βενιζέλος” και ονομαστικά τον πρόεδρό του Γιώργο Πρασιανάκη και τον γενικό γραμματέα του Νίκο Σαρρή. Τους συντελεστές της. Τους και καλούς φίλους ομιλητές. Τον δικηγόρο -πρώην πρόεδρο της Εταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών- Αυγερινό Ανδρέου και τον επίτιμο σχολικό σύμβουλο – λογοτέχνη Νίκο Νικολόπουλο για τις αγαπητικές προσεγγίσεις τους στην ποίησή μου. Την και συγγραφέα συντρόφισσα της ζωής μου, την Ευδοκία, για την αισθαντική απαγγελία των ποιημάτων μου. Τον ωσεί παρόντα Σταμάτη Κραουνάκη για την “κραουνάκεια – κακατσάκεια” μελοποίηση του “Ενθάδε κείται”, όπως και τον επίσης ωσεί παρόντα Χρήστο Κοτσαύτη για τη μελοποίηση των ποιημάτων “Της καρδιάς” και “Ιθάκη μου η ποίηση”. Την και φίλη ζωής συγγραφέα – θεατρολόγο Αγγέλα Μάλμου για την οπτικοποίηση του λόγου. Τον ωραίο ως Κρητικό, συντονιστή της Εκδήλωσης, δημοσιογράφο και ραδιοφωνικό παραγωγό Γιάννη Κριαράκη. Τους ανθρώπους των γραμμάτων που ασχολήθηκαν με την ποιητική μου συλλογή που κυκλοφορήθηκε εφέτος, στις 21 Μαρτίου, Παγκόσμια Ημέρα της Ποίησης (μεταξύ αυτών ο καθηγητής Γλωσσολογίας Γεώργιος Μπαμπινιώτης, ο πρώην πρύτανης του Πολυτεχνείου Κρήτης – συγγραφέας Γιάννης Φίλης, οι ποιητές Γιάννης Κουβαράς, Ηλίας Τσέχος, Γιάννης Ναζλίδης και άλλοι). Τα ΜΜΕ που πρόβαλαν το βιβλίο και την εκδήλωση, ξεχωριστά την εφημερίδα μου, τα “Χανιώτικα νέα” και ειδικά τον φίλο ζωής ιδρυτή Γιάννη Γαρεδάκη. Ολους και όλες που επίσης πρόβαλαν το βιβλίο και την εκδήλωση μέσω των Μέσων Κοινωνικής Δικτύωσης. Και, βέβαια, εσάς φίλες και φίλοι, που μού δώσατε τη χαρά και μου κάματε την τιμή να είστε απόψε εδώ. Εκ βαθέων το ευχαριστώ μου σε όλους μαζί και σ’ έναν – έναν χωριστά. Στους χωριανούς μου, στους συνεπαρχιώτες μου, στους συγγενείς μου και στους φίλους μου, στους συναδέλφους μου της Δασκαλοσύνης και της Πένας, στους αναγνώστες των όποιων πεζών ή ποιητικών γραφτών μου, γνωστούς και αγνώστους, μικρούς και μεγάλους. Υπόχρεως στην αγάπη σας!
Καμπάνα κάνω την καρδιά και λέω της να παίξει/ κατάπολλα ευχαριστώ σ’ όλους εσάς να μπέψει. Πατρίδες του ποιητή οι αισθήσεις του. Πατρίδα του ποιητή η καρδιά του. Χαιρετώ σας κι αγαπώ σας!
Σημείωση: Η αντιφώνησή μου στην παρουσίαση της ποιητικής μου συλλογής “Οπως το ψωμί”, που έγινε στην Κρητική Εστία, το περασμένο Σάββατο 13 Οκτωβρίου.
