«Κάναμε λάθος», η νέα πολιτική τάση

Στην προσπάθειά τους οι πολιτικοί να φανούν ανθρώπινοι, τρωτοί και να αποτινάξουν από πάνω τους ό,τι αρνητικό έχουν κάνει, τον τελευταίο καιρό, αποδέχονται όλο και περισσότεροι ότι έκαναν λάθος, νομίζοντας ότι έτσι εξιλεώνονται και ξαναρχίζουν από την αρχή καθαροί.
Έχει μια γενναιότητα να παραδέχεται κάποιος τα λάθη του, αρκεί να ακολουθείται με παραίτηση.
“Έκανα λάθος”, σημαίνει ότι δεν τα κατάφερα. Ότι ήμουν ανεπαρκής. Η προσπάθειά μου δεν είχε δύναμη. Άρα, δε μου αξίζει η εκάστοτε θέση και το αναγνωρίζω, υπαναχωρώ και δίνω τη θέση μου σε κάποιον καλύτερο να δοκιμαστεί και εγώ ασχολούμαι με κάτι πιο βατό προς εμένα.
Όπως γίνεται και στην υπόλοιπη κοινωνία π.χ. αν παρουσιαστεί ένας υποψήφιος υπάλληλος σε εργοδότη και του δηλώσει ότι ξέρει να χειρίζεται Η/Υ και προγράμματα ή ό,τι μπορεί να προωθήσει το εμπόρευμα της επιχείρησης και δεν τα καταφέρει, τότε σίγουρα θα απολυθεί. Στα πολιτικά, που το αντίκτυπο ενός λάθους το πληρώνουν εκατομμύρια πολίτες, γιατί δεν υπάρχει ανάλογη αντιμετώπιση;
Θα έπρεπε να υπάρχει ποινή για κάθε πολιτικό λάθος. Έτσι,θα μελετούν και θα προσέχουν περισσότερο τις ενέργειες και τις αποφάσεις τους.
Καλό θα ήταν, να παίρνουν ένα βασικό μισθό και στο τέλος της τετραετίας, εφόσον θα έχουν υλοποιήσει τις προεκλογικές εξαγγελίες τους και το πρόγραμμά τους, να παίρνουν τα προβλεπόμενα χρήματα, αφαιρώντας κάθε φορά το ανάλογο για ό,τι δεν κατάφεραν να υλοποιήσουν. Και αυτό είναι σαν μια εργολαβία.
Το “έκανα λάθος”, αλλά προσπαθώ πάλι, ισχύει μόνο για τα προσωπικά μας θέματα. Έτσι, αν εμείς οι ίδιοι δεν τα καταφέρουμε σε έναν τομέα της ζωής μας, δε θα πρέπει να τα παρατάμε, αλλά να προσπαθούμε ξανά και ξανά.
Αλλά στα εργασιακά, στα πολιτικά, στα κοινωνικά θέματα, θα πρέπει να υπάρχουν συνέπειες και μάλιστα αυστηρές, ώστε οι επόμενοι να το σκέπτονται διπλά.
Με τον καιρό θα μπουν στα πολιτικά άνθρωποι πραγματικά εραστές της προσφοράς, των οραμάτων, των ιδανικών, που δεν θα αποβλέπουν σε ένα σίγουρο παχύ μισθό.
Μόνο έτσι υπάρχει πιθανότητα να δούμε ανθρώπους μαχητές, να βάζουν μεράκι και προσπάθεια για το κοινό καλό.
Ανθρώπους που να αποβλέπουν μόνο στη δόξα των έργων τους!