Κανένα τμήμα δεν περισσεύει

Έντονες αντιδράσεις έχει προκαλέσει η απόφαση του Υπουργείου Παιδείας να προχωρήσει σε συγχωνεύσεις τμημάτων σε σχολεία. Είναι σαφές ότι αυτός ο σχεδιασμός που είδε το φως της δημοσιότητας αιφνιδιαστικά -κι ενώ έχει αρχίσει ήδη η σχολική χρονιά- θα πλήξει κυρίως την εκπαιδευτική κοινότητα των σχολείων της ενδοχώρας. Σχολεία απομακρυσμένα από τα αστικά κέντρα θα υποβαθμιστούν: από 6θέσια θα γίνουν μικρότερης δυναμικότητας και η συνδιδασκαλία θα επιστρέψει… δυναμικά.
Παράλληλα, είναι προφανές ότι τα υπεράριθμα τμήματα θα είναι ο μεγάλος κερδισμένος των συμπτύξεων τμημάτων.
Σε κάθε περίπτωση, δεν υπάρχει καμία παιδαγωγική αρχή που να επιτάσσει μια τέτοια απόφαση. Αντιθέτως φαίνεται πως -για μια ακόμα φορά- η λογιστική κρατάει το τιμόνι της Παιδείας καθώς το Yπουργείο, αντί να κάνει προσλήψεις για να καλύψει τα κενά σε εκπαιδευτικούς, επιδίδεται σε αλχημείες για να εξοικονομήσει πόρους.
Ωστόσο, ένας τέτοιος σχεδιασμός δεν έχει μόνο αρνητικές συνέπειες για την ποιότητα της παρεχόμενης εκπαίδευσης. Έχει και καταστροφικές συνέπειες για τις τοπικές κοινωνίες της ενδοχώρας, οι οικογένειες της οποίας αγωνίζονται κάτω από πολύ αντίξοες συνθήκες για να μην τους παρασύρει και αυτούς το ποτάμι της εσωτερικής μετανάστευσης στις μεγάλες πόλεις.
Αν η κυβέρνηση θέλει να προχωρήσει σε νοικοκύρεμα των δημόσιων οικονομικών, χτυπάει λάθος πόρτα. Η Παιδεία δεν μπορεί να αποτελεί διαχρονικά την Ιφιγένεια στον βωμό των περικοπών. Ειδικά όταν είναι γνωστό ότι όχι μόνο κανένα σχολείο και κανένας εκπαιδευτικός δεν περισσεύει, αλλά υπολείπονται αυτών που χρειάζονται.