Κάνετε καταφύγια

Επένδυση εκατομμυρίων για μελλοντική προστασία σημερινών αυτοκτονούντων, ανέργων, αρρώστων.
Η κυβέρνηση ανακοίνωσε τον Απρίλιο ότι θα δημιουργήσει καταφύγια για την προστασία του πληθυσμού και στην αντιμετώπιση περιπτώσεων έκτακτης ανάγκης. Δεν δόθηκε δημοσιότητα και ίσως λίγοι πρόσεξαν την είδηση. Γιατί όμως σ’ αυτές τις δύσκολες οικονομικά στιγμές αποφασίζεται  κάτι τέτοιο;
Είναι μια ευκαιρία παροχών σε “ημέτερους”εργολάβους ή γνωρίζουν κάτι και μας το κρύβουν; Διότι λέγεται ότι τα καταφύγια που θα κατασκευαστούν θα έχουν και επιχειρηματική χρήση (γκαράζ, κ.λπ.) σε καιρό ειρήνης, αλλά ταυτόχρονα ως λόγους ανάγκης προβάλουν “ακραία φυσικά φαινόμενα, μεγάλα βιομηχανικά ατυχήματα, τρομοκρατικές ενέργειες, καταστροφικές απειλές από πόλεμο”. Το ένα φυσικά δεν αποκλείει το άλλο. Είναι λογικό να οδηγείται η σκέψη μας και σε απειλή από το διάστημα, αλλά με μικρότερες πιθανότητες. Όλα όμως είναι πιθανά κι όλα απίθανα.
Τώρα, εν μέσω οικονομικής κρίσης, και με τόσα περιοριστικά μέτρα ακόμη και στην υγεία των πολιτών, κάποιοι σκέφτονται καταφύγια για την προστασία των ίδιων αυτών πολιτών; Μήπως το σκεπτικό των κυβερνώντων ή αυτών που αποφάσισαν την κατασκευή των καταφυγίων είναι επιλεκτικά διαφορετικό;
Διότι, η τελευταία φορά που είχαν κατασκευαστεί καταφύγια ήταν επί κυβερνήσεως Μεταξά και εν αναμονή του Β΄ παγκοσμίου πολέμου. Τότε η κυβέρνηση υποχρέωνε με νόμο να κατασκευαστούν καταφύγια στα υπόγεια σπιτιών, σε δημόσια κτήρια, σε λόφους, παντού, και σύντομα η πρωτεύουσα βρέθηκε με πάνω από 2.000 δημόσια και ιδιωτικά καταφύγια. Σήμερα τι περιμένουμε;
Όταν λοιπόν κανείς δεν ενδιαφέρεται για τις χιλιάδες αυτοκτονίες, για τους πάνω από 1.000.000 ανέργους, γιατί αυτό το προληπτικό ενδιαφέρον για την ασφάλεια των πολιτών; Γίνεται μήπως για να εναρμονιστεί η χώρα με τις υπόλοιπες Ευρωπαϊκές χώρες; Τότε πάλι αυτό σημαίνει ότι οι άλλες χώρες είτε ήδη τα κατασκεύασαν, είτε βρίσκονται στο στάδιο της κατασκευής. Ξέρουν κάτι κι αυτοί που δεν το ξέρει ο λαός;
Οι προδιαγραφές των καταφυγίων όμως σήμερα απαιτούν διαφορετικές από παλιά προδιαγραφές, διότι και τα όπλα είναι ισχυρότερα και οι κίνδυνοι περισσότεροι. Και στα ασφαλή καταφύγια ποιοι θα μπουν σε έκτακτο κίνδυνο; Ο αξιωματούχος, η ελίτ, ο γιατρός ή ο συνταξιούχος; Διότι αποκλείεται να υπάρχουν χώροι για όλους μας.
Μας περισσεύουν λοιπόν χρήματα για τέτοια τεράστια επένδυση ή κάνουμε “σίγουρη” επένδυση χρημάτων;
Κάποιοι φαίνεται προσπαθούν να κρατούν ζωντανές τις προβλέψεις του Νοστράδαμου, των Μάγιας, της Βίβλου ή πίσω απ’ όλα αυτά υπάρχει επιβεβαιωμένη αλήθεια και κάποιοι την γνωρίζουν; Μήπως δηλαδή δεν είναι τηλεοπτικά “τερτίπια” αλλά μια σταθερά επαληθευόμενη πραγματικότητα; Ποιος θα μας το διαβεβαιώσει; Ποιός γνωρίζει και το τι τελικά είναι καλύτερο; Είναι καλό να γνωρίζουμε όλοι το επερχόμενο ή καλύτερα να μας βρει ξαφνικά; Διότι ένας μεγάλος πόλεμος είναι μεν πιθανός, διότι οι σημερινές παγκόσμιες συνθήκες είναι παραπλήσιες με αυτές του Β΄ παγκοσμίου πολέμου, αλλά οι άλλες απειλές που κατά καιρούς εμφανίζονται σαν διάττοντες είναι στα όρια του φανταστικού. Ή μήπως όχι.
Όλοι διαισθανόμαστε αλλαγές που έρχονται αλλά τι αλλαγές; Πού; Πότε;
Και τις αλλαγές θα τις δημιουργήσουν κάποιοι άνθρωποι που θέλουν να κρατηθούν ως παγκόσμια αυτοκρατορία, κάποιοι άλλοι που σκέφτονται να αντισταθούν ή να βρουν την ευκαιρία να κυριαρχήσουν κι αυτοί, ή έρχεται κάτι από την ίδια την μητέρα Φύση, με τόσα που τις κάνουμε, ή μήπως από το διάστημα καθώς μέσα στο 2012 είχαμε πληθώρα δηλώσεων από ΗΠΑ, Ρωσία, Αγγλία, ΟΗΕ περί επερχόμενης εισβολής εξωγήινων; Μέχρι και αρμόδια υποδοχής εξωγήινων έχει ορίσει ο ΟΗΕ (από το Μαρόκο ή κάπου από εκεί).
Τελικά φταίει η υπεροψία του ανθρώπου, ή μήπως ορισμένοι υπερόπτες άνθρωποι γίνονται αποτελεσματικοί ηθοποιοί, και υλοποιούν σενάριο άλλου “άνωθεν”; Διότι πώς κάποιοι μπορούσαν να κάνουν προβλέψεις πριν αιώνες, αν επαληθευθούν;
Το σίγουρο είναι ότι τα καταφύγια προστασίας, μέχρι και πυρηνικής έκρηξης, κατασκευάζονται παντού στον πλανήτη. Θα προστατεύσουν άραγε τους γνώστες; Τους τυχερούς; Ή μήπως τους άτυχους;
Προς το παρόν, όλα αυτά είναι ασκήσεις επί χάρτου για τους λαούς. Όταν θα έρθουμε να ζήσουμε μια κατάσταση, τότε θα είναι ξαφνικό για τους πολλούς και γνωστό για τους λίγους ή την παγκόσμια ελίτ.
Ο χρόνος τρέχει και το αύριο είναι κοντά.