Η εξυγίανση του κρατικού μηχανισμού απέτυχε απ’ όλες τις κυβερνήσεις γιατί οι “έμπειροι” επέμεναν ν’ ανησυχούν μόνο για το κομματικό συμφέρον και πώς θα επικρατούν στο πολιτικό σκηνικό. Εχουμε εθιστεί στις πελατειακές διεργασίες και διερωτώμεθα γιατί:
Κανείς δεν τολμά να πει την αλήθεια, πότε θα σταματήσουν οι συγκρούσεις και οι κοινωνικές ανισότητες, οι παράλογες αυξήσεις, όσο θα υπάρχουν η απληστία, η αδηφαγία των πολυεθνικών και η ληστεία απ’ τις προμήθειες οπλικών συστημάτων που απομακρύνουν το όραμα της ειρήνης.
Κανείς δεν εισακούει την προτροπή του πρωθυπουργού για λιγότερες κουβέντες και περισσότερη δουλειά. Ο κάθε Ελληνας καταλαβαίνει γιατί υποχρεώνονται υπουργοί και κομματικοί να πάνε στα κανάλια, ν’ αντιμετωπίσουν τη λασπολογία και άλλους που τους την έχουν στημένη. Και να τους πουν το απλό ότι προσπαθούμε να διορθώσουμε τα λάθη σας που κάνατε επί 40 χρόνια κι έχετε το σθένος να μιλάτε;
Κανείς δεν μπορεί να θίξει το θέμα των δανειοληπτών πρώτης κατοικίας, που δεν έχουν πληρώσει ούτε μία δόση. Οχι αυτούς που πήραν το στεγαστικό, αλλά εκείνους, που τους το χορήγησαν. Είναι ανήθικο να γίνονται μπαταχτσήδες και οι άλλοι να υπόκεινται όλες τις φορολογικές επιβαρύνσεις.
Κανείς δεν ασχολήθηκε ουσιαστικά να διαφωτίσει τους φορολογούμενους πολίτες τι συμβαίνει με τους επαγγελματίες “θεσμικούς” του Χρηματιστηρίου, που αντί να επενδύσουν τα υπερκέρδη τους, τα φυγαδεύουν στο εξωτερικό! Οσοι απ’ τους Ελληνες παρασύρθηκαν στη μανία τη χρηματιστηριακή, αργά κατάλαβαν πόσο φούσκα ήταν, όταν οι μετοχές κατάντησαν κουρελόχαρτα και χάθηκαν περιουσίες.
Κανείς δεν κατάφερε να τιθασεύσει την προνομιακή διάθεση της ιδιωτικής ραδιοτηλεόρασης στους μεγαλοεκδότες και μεγαλοκατασκευαστές, που συγκροτούσαν το ολιγοπώλιο στην πληροφόρηση, για να εξελιχθεί σε εξωθεσμικό κέντρο παραεξουσίας και να ποδηγετεί τις πολιτικές ηγεσίες. «Το σοβαρότερο πρόβλημα της δημοκρατίας σήμερα είναι η επικυριαρχία των εξωθεσμικών κέντρων», είχε πει ο κ. Κ. Κωνσταντόπουλος. Τι έγινε; Τίποτα! (Βλέπε υπόθεση Κατρούγκαλου).
Κανείς δεν μπόρεσε να δικαιολογήσει γιατί δεν ζητήθηκαν με επιμονή οι πολεμικές επανορθώσεις και το κατοχικό δάνειο μετά τη Συνθήκη της Μόσχας “4+2”, που στέρησε την οικονομία μας κι επέφερε ανυπολόγιστο ψυχισμό στον ελληνικό λαό.
Κανείς δεν έπεισε τον Ελληνα ψηφοφόρο γιατί το ΚΚΕ, θιασώτης του πολιτικού ήθους, δεν συμμετέχει στο πολιτικό παζάρι και επιμένει στη στείρα αντιπαράθεση με τη δική του δογματική αντίληψη όσον αφορά την άσκηση εξουσίας, με μία εξαίρεση, την περίπτωση Φλωράκη το 1989.
Κανείς δεν μας εξήγησε, πώς ωφελούμεθα με τα συνεχή δάνεια και πότε θ’ απαλλαγούμε απ’ το καθεστώς ομηρείας και την υποθήκευση των υποδομών της χώρας, η οποία μεταβλήθηκε σε αποικία χρέους.
Κανείς δεν ύψωνε τη φωνή του στον κήνσορα της Μέρκελ, Σόιμπλε και στους άλλους, που μας χαρακτηρίζουν ειρωνικά “οι ακριβοί μας Ελληνες”, να τους πει ότι είμαστε το ακριβό εμπόρευμα, με το οποίο μετατοπίζεται ο πλούτος, διότι δανείζονται από την Ε.Κ.Τ. με 0,05% και τα δίνουν σ’ εμάς με 2,5% έως 4,5% κερδίζοντας τη διαφορά.
Βρισκόμαστε σε στασιμότητα. Η κυβέρνηση προετοιμάζεται να ξεφύγουμε απ’ αυτήν. Να εξομαλυνθεί η κατάσταση. Να ψηφιστεί φορολογικός νόμος 20ετίας, να σχεδιάζουν οι επενδυτές, να εξυπηρετούνται τα χρέη των υπόχρεων, πρώτα του κράτους και να αποταμιεύουν οι κερδισμένοι εντός και όχι σε οφ – σορ.
Αν αυτές οι εκκρεμότητες συνεχιστούν, η πλήρης αποδιοργάνωση και η παραλυσία του κράτους είναι δεδομένη.