Κανονικότητα – αλαζονικότητα

Κύριε διευθυντά,
καθημερινά ακούμε απ’ όλα τα μέσα ενημέρωσης αλλά και από αξιωματούχους, μέχρι απλούς πολίτες: Να φύγει η CVOVID-19, να επανέλθουμε στην πρότερη περίοδο κανονικότητας.

Αλήθεια σε ποια κανονικότητα να επανέλθουμε; Στην κανονικότητα αυτή που μας έφερε στην πτώχευση και τα μνημόνια; Στην κανονικότητα της αλόγιστης και αδιαφανούς κυκλοφορίας του χρήματος που το περισσότερο χρήμα προερχόταν από δανεικά και καταναλώθηκε σε μη παραγωγικούς τομείς; Και δυστυχώς σε καταναλωτικά αγαθά.
Οι εισαγωγές γεωργικών προϊόντων ήσαν περισσότερες από αυτές που παράγονται. Οι βιομηχανικές πολλαπλάσιες από τις εγχώριες.

Κανονικότητα είχαμε στη χορήγηση δανείων όπως καταναλωτικά (πιστωτικές κάρτες κ.λπ.) που αφειδώς χορηγούσαν οι τράπεζες, χωρίς εγγυήσεις!

ΤΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ, ΔΑΝΕΙΚΑ ΚΙ ΑΓΥΡΙΣΤΑ!

Επιχειρηματικά δάνεια δεν πήγαν στην ανάπτυξη, αλλά καταναλώθηκαν σε μη παραγωγικούς τομείς. Ένα μέρος αυτών σήμερα συμμετέχει στα κόκκινα δάνεια ή για οικιστικές χορηγήσεις σε χιλιάδες άτομα για κατοικίες, χωρίς να υπήρχε το ανάλογο εισόδημα και σήμερα να αποτελούν και αυτά μεγάλος μέρος των κόκκινων δανείων.

Σε μεγάλες επιχειρήσεις αρκετά μεγάλα ποσά για επένδυση στη χώρα μας άλλα ταξίδευσαν σ’ άλλες χώρες και αρκετά σε οικονομικούς παραδείσους!

Η κανονικότητα αυτή εδημιούργησε μια εικόνα πλαστής ευημερίας.

Κάθε οικογένεια είχε 2-3 αυτοκίνητα, 3-4 τηλεοράσεις και άλλα είδη τα περισσότερα εισαγωγής.

Τα λεφτά των δανειστών για εισαγωγή δικών τους προϊόντων, τα ομόλογα, όλα αυτά τα χρήματά τους τα επιστρέψαμε, για εισαγωγή δικών τους προϊόντων.

Η παραγωγικότητα σ’ όλους τους τομείς κάθε χρόνο μειωνόταν. Η ελληνική αγορά πλημμυρίζει κάθε μέρα και με περισσότερα προϊόντα εισαγωγής. Ακόμα άφθονο χρήμα διοχετευόταν στον τζόγο ηλεκτρονικό και μη.

Αυτή λοιπόν η πλαστή ευημερία ήταν μία φούσκα που έσκασε!

Έσκασε σε περίοδο ειρήνης και χωρίς συνθήκες επιδημιών και φυσικών καταστροφών και έφερε τα μνημόνια που ζήσαμε και υπάρχει φόβος να τα ξαναζήσουμε.

Η πολιτεία με περισσότερο υπεύθυνους τους πατέρες του έθνους δεν συνεννοούνται μία φορά στον ναό της Δημοκρατίας για την περίπτωση της πτώχευσης της χώρας.

Για ασήμαντες περιπτώσεις προχωρούν σε εξευτελιστικές αλληκατηγορίες αναδεικνύοντας το ΤΙΠΟΤΑ και αποσιωπούν το ΜΕΙΖΟΝ.

Αποδείχθηκε με μαθηματική ακρίβεια αυτή η κανονικότητα που ζήσαμε ειδικά από το 2000 μέχρι το 2010 που έφερε την πτώχευση και προσδοκούμε να επιστρέψουμε. ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΚΑΝΟΝΙΚΟΤΗΤΑ, ΗΤΑΝ ΑΛΑΖΟΝΙΚΟΤΗΤΑ.

Είχε περιτύλιγμα την κανονικότητα αλλά εσωτερικά περιείχε τα στοιχεία της αλαζονικότητας.
Θα πρέπει λοιπόν όταν θα εξέλθουμε από την COVID19, να βρούμε: πολιτικοί άρχοντες και λαός ένα νέο δρόμο, μια νέα πορεία, που δεν θα περιέχει τα φαινόμενα της αλαζονείας. Ακόμα να μην βασίζεται στα δανεικά. Να βασιστούμε στις δυνάμεις μας που πιστεύω ότι υπάρχουν. Μόνο έτσι θα οδηγηθούμε σε ασφαλές λιμάνι. Να γνωρίζουμε ότι χωρίς το «Συν Αθηνά και χείρα κίνει» δεν μπορούμε να προχωρήσουμε!

Ευχαριστώ για τη φιλοξενία
Δημήτρης Κωνσταντουδάκης
συνταξιούχος υγειονομικός