Κάντανος 3 του Ιούνη

Οπως κάθε χρόνο έτσι και φέτος με την πένα μου, λίγα αμάραντα λουλούδια τση ψυχής μου και τση καρδιάς μου, θέλω να σκορπίσω στα αγιασμένα χώματα της ιστορικής και μαρτυρικής Καντάνου.
Στο ιστορικό φαράγγι της Καντάνου, στους άθαβους και θαμένους ήρωες που ήρεμα αναπαύονται στα ιερά χώματα και σ’ όλες τις εκκλησιές που βρίσκονται ολόγυρα της Καντάνου. Οι χαροκαμένοι και βασανισμένοι αυτής της εποχής ήρωες, ένας – ένας φεύγει παίρνοντας μαζί του και τις αναμνήσεις του, που πολλές φορές δεν έχουν γραφτεί αλλά ούτε κι ακουστεί.
Για αλήθειες και γεγονότα μιας ένδοξης ιστορίας γραμμένης με χρυσά γράμματα που ταξιδεύει σ’ ολόκληρο τον κόσμο.
Κάθε πατιά γης του ιστορικού αυτού τόπου έχει και μια άσβηστη γραμμένη ιστορία. Οσοι εζήσαμε τις συνέπειες του θανάτου, του πόνου με τα δάκρυα, της φωτιάς με τα κάρβουνα, που δεν έχουν σβήσει μέχρι και σήμερα, τ’ αποκαΐδια με τη στάχτη, τσι τροχάλους με το ξεσπιτωμό και το ατελείωτο μοιρολόι για τσ’ αδικοσκοτωμένους κι αδικοχαμένους για χάρη τση πατρίδας, εμάς όλων των παιδιών που γεννηθήκαμε σ’ αυτά τα άγια χώματα μετά την κατοχή, μας έχουν σημαδέψει ανεξίτηλα και για πάντα την ψυχή, την καρδιά και τη ζωή μας. Ολος αυτός ο πλούτος της ιστορίας, της ιστορικής και μαρτυρικής Καντάνου είναι μια βαριά κληρονομιά, ανεκτίμητης αξίας για τις γεννιές που διαδέχονται η μια την άλλη. Αυτοί που θυσιάστηκαν με διάφορους τρόπους αλλά και οι ζωντανοί ήρωες μαρτύρησαν και το αίμα τους έτρεξε σαν ρυάκι και πότισε τ’ αγιασμένα χώματα με τα λιόφυτα και τα χιλιάδες λουλούδια που ήταν ανθισμένα εκείνη την εποχή της Ανοιξης.
Οι αδιάψευστοι μάρτυρες που σώζονται, είναι οι τρόχαλοι τση φωθιάς, τα ιερά που μαρτυρούν τον πόνο του θανάτου. Περιμένουν υπομονετικά, η πολιτεία να κάμει μνημεία, που να γίνουν παγκόσμια ιερά προσκυνήματα…
«Εδώ υπάρχει η Κάντανος»… γράψανε οι γενναίοι!