» Μια από τις τελευταίες επιζήσασες του ολοκαυτώµατος γράφει για το κλείσιµο των ΕΛΤΑ και την υποβάθµιση της ενδοχώρας
Η Ιωάννα Ι. Κανδαράκη (φωτ.) γεννήθηκε στην Κάντανο στις 26 Ιουνίου του 1931.
Στα παιδικά της χρόνια, είδε το χωριό της να πνίγεται στο αίµα, ζώντας το ολοκαύτωµα των ναζί.
Σήµερα, στα 92 της χρόνια, πήρε µολύβι και χαρτί και γράφει για το χωριό της, για το άδικο κλείσιµο των ΕΛΤΑ, για την υποβάθµιση της ενδοχώρας.
Αναλυτικά η κα Ιωάννα Ι. Κανδαράκη, στην επιστολή της µε τίτλος «Κάντανος (Καντανία χώρα της νίκης) γράφει: «Η ταφόπλακα για το Ταχυδροµείο Καντάνου κρατείται στα χέρια των κυβερνόντων και ώρα µε την ώρα θα την αφήσουν να πλακώσει τη δύστυχη Κάντανο µε τους 18 συνοικισµούς της: Το Κακοδίκι µε 32 συνοικισµούς, τα Πλεµενιανά µε 10 συνοικισµούς, το Ανατολικό Σέλινο µε 18 συνοικισµούς.
Χωριά που ήταν γεµάτα κόσµο και τώρα έχουν µείνει λίγοι γέροι µε τις γριές ή χωρίς αυτές, ανήµποροι µε οξυγόνα ή κατάκοιτοι από τα βάσανα που έχουν περάσει µόνοι και έρηµοι, παρέα µε τη στεναχώρια, κλαίγοντας για το κλείσιµο του Ταχυδροµείου.
Αξίζουν αυτά τα δάκρυα στα 80-90 χρόνια των γονέων µας; Αυτοί οι άνθρωποι περιµένουν κάθε µέρα τον ταχυδρόµο, το αγαπηµένο τους πρόσωπο, να χτυπήσει την πόρτα κάθε σπιτιού και ένα χαµόγελο να σκάσει στα χείλη τους και µε τρεµάµενο χέρι να πάρουν την πενιχρή συνταξούλα να τα βγάλουν πέρα για τα έξοδα του σπιτιού, τους φόρους του κράτους και τα φάρµακα. Πού θα τρέχουν να πληρώνουν τους λογαριασµούς ακόµα και του νερού; Έλεος πλέον, κοιτάξτε λίγο προς τον ουρανό και φοβηθείτε το Θεό για το αδίκηµα που κάνετε. Όταν ήταν οι εκλογές όλοι ήσασταν υποσχέσεις. Φέρατε στις κάλπες ψηφοφόρους µε αναπηρικές καρέκλες και φιάλες οξυγόνου και τόσους άλλους διά της βίας. Πού είστε τώρα να ακούσετε τις φωνές µας και το γιατί σε µας;;;;
Θα ήθελα να ήξερα αν όλοι που διαµαρτυρόµεθα σήµερα ήταν γονείς σας έτσι θα πράτατε; ∆είξτε λίγη συµπόνια, σεβαστείτε την ιστορία µας, ή κάντε λίγη υποµονή να πεθάνουν όσοι έχουν αποµείνει και µετά ας γίνει το θέληµά σας.
Εσείς καλά περνάτε µε τα χρήµατά µας, µε τα ωραία σπίτια σας, που σας χτίσαµε, όλα ωραία και καλά γύρω σας!
Αναλογιστήκατε ποτέ πώς ο µοναδικός υπάλληλος του Ταχυδροµείου τρέχει µε τη βροχή και τα χιόνια να πάει τα φάρµακα στον άρρωστο ή κατάκοιτο;
Τόσα χρήµατα δαπανώνται για δεξιώσεις, ταξίδια διασκέδασης δική σας και των φίλων και συγγενών σας και για ένα Ταχυδροµείο γίνεται τόσος ντόρος;
Εµείς εδώ είµαστε αποφασισµένοι και δεν κάνουµε πίσω µέχρι να δικαιωθούµε.
Ογδόντα χρόνια µετά το ολοκαύτωµα της Καντάνου, των Φλωρίων, της Μονής, του Λιβαδά, του Κουστογέρακου προσπαθούµε να σταθούµε όρθιοι και να κάνουµε την κωµόπολή µας µε ό,τι χρειάζεται να ζει ένας πολίτης µε αξιοπρέπεια και έρχεται το κράτος και τα καταστρέφει ένα-ένα και τώρα το τελευταίο τα ΕΛΤΑ.
Χτίσαµε Εκκλησία, Γυµνάσιο, ελαιουργείο, εξατάξιο ∆ηµοτικό Σχολείο, Υποδιοίκηση, Ειρηνοδικείο, ∆ηµαρχείο, Υποθηκοφυλακείο, Συµβολαιογραφείο… Πού είναι όλα αυτά; Τα έκλεισαν µόνο τα κτήρια υπάρχουν. Αυτή είναι αποκέντρωση ή συρρίκνωση;
Η ύπαιθρος που µας ταΐζει όλους πάει να γίνει ζούγκλα, οι αγροί ερήµωσαν, τα δέντρα δεν παράγουν πλέον καρπούς, χέρια εργατικά δεν υπάρχουν, τα προϊόντα µένουν στη γη…
Πού είναι οι κυβερνώντες; Κωφεύουν!!! Το έχουν δείξει πολλές φορές.
Αν κλείσει το Ταχυδροµείο είµεθα καταδικασµένοι σε αργό θάνατο….
Μετά τιµής
Ιωάννα Ι. Κανδαράκη
Γεννηθείσα εις Κάνδανο,
στις 26 Ιουνίου 1931
