Καλοί μου φίλοι, καλό Σαββατοκύριακο!
“Ανέβα μήλο, κατέβα ρόδι”, ο τίτλος της πραγματικά ωραίας και ιδιαίτερα προσεγμένης εκπομπής για παιδιά, που παρουσιάζει εδώ και 4 χρόνια κάθε Σάββατο στο “Δίκτυο F.M. 91,5” της πόλης μας η ηθοποιός και σκηνοθέτης Βαλεντίνα Παπαδημητράκη. Ανθός αυτής της εκπομπής διάφορες ιστορίες με… ήρωα τον Μόρτη, τον σκύλο της Βαλεντίνας, που έγραψαν παιδιά – ακροατές της, και καρπός της ένα υπέροχο βιβλίο. Απ’ αυτό οι ιστορίες που φιλοξενούνται στον σημερινό Παιδότοπο. «Αξιέπαινη η ιδέα να γράψουν τα παιδιά για τον σκύλο που θα ήθελαν να έχουν ως σύντροφό τους. Τους έδωσε την ευκαιρία να συλλογιστούν, να προσέξουν, να εμβαθύνουν σκέψεις και συναισθήματα. Και πάνω απ’ όλα τη χαρά να αναγνωρίσουν την ίδια τους τη φωνή ανάμεσα σε άλλες φωνές, έτσι όπως καταγράφηκαν με τον γραπτό λόγο. Τα που γράφει μεταξύ των άλλων ο αγαπημένος των παιδιών συγγραφέας Μάνος Κοντολέων, προλογίζοντας το βιβλίο. «Καθώς πλήθαιναν οι ιστορίες που μου στέλνατε, άρχισα να σκέφτομαι τι ωραία που θα ήταν να μπορούσαν να γίνουν βιβλίο! Ετσι, σαν ενθύμιο αυτής της δράσης. Και τότε με πήρε τηλέφωνο ο Μαθιός που, παρόλο που είναι μεγάλος, ακούει την εκπομπή μας και του αρέσει πολύ. Και είπε ότι θέλει να εκδώσει τις ιστορίες σας σε βιβλίο με τις εκδόσεις “Πυξίδα της Πόλης” όπου είναι υπεύθυνος. Ετσι φτιάξαμε παρέα αυτό το βιβλιαράκι που φιλοξενεί τις ιστορίες σας. 45 υπέροχες ιστορίες από 150 εξαιρετικούς συγγραφείς». Τα που γράφει μεταξύ των άλλων, στον δικό της πρόλογο, η Βαλεντίνα. Συγχαρητήρια και για την εκπομπή και για το βιβλίο, καλή μου φίλη! Και βέβαια, καλή συνέχεια στην εκπομπή σου, που ύστερα από ένα μικρό διάλειμμα, λόγω καλοκαιριού, ξαναβγαίνει στον αέρα το πρώτο Σάββατο του Οκτώβρη. Συγχαρητήρια και στην Ελισαβετ Δανδάλη για την εικονογράφηση… Σας χαιρετώ με αγάπη όλους! Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης δάσκαλος Σημείωση: Ο Παιδότοπος θα μείνει… κλειστός το επόμενο Σάββατο 7 Σεπτεμβρίου. Σε διακοπές ο συντάκτης του!
Ο Μόρτης χάθηκε
Μια φορά κι έναν καιρό, ήταν ο Μόρτης που είχε ιδιοκτήτρια τη Βαλεντίνα. Ο Μόρτης ήταν πολύ καλό σκυλί, ώσπου μια μέρα ήρθε ένα γράμμα που έλεγε: «Μόρτη έφτασες στα τέσσερά σου χρόνια. Πρέπει να έρθεις στο νησί των σκυλιών». Τότε ο Μόρτης αυτό πήγε κι έκανε! Χωρίς να τον καταλάβει η Βαλεντίνα, φόρτωσε τα πράγματά του (τα πράγματά του ήταν μόνο παιχνίδια και κόκκαλα), τρύπωσε σε ένα πλοίο και έφυγε. Η Βαλεντίνα τον έψαχνε παντού αλλά ευτυχώς βρήκε το γράμμα. Μόλις το διάβασε πήγε κατ’ ευθείαν στο νησί των σκυλιών. Όταν έφτασε εκεί, τι να δει: Παντού σκυλιά! «Πού θα βρω τώρα τον Μόρτη!», είπε η Βαλεντίνα. «Μήπως ξέρετε που είναι ο Μόρτης;», ρώτησε ένα σκυλί με καφέ βούλες. «Γαβ, γαβ, γαβ» είπε ο σκύλος. «Δε καταλαβαίνω τίποτα! Τι θα κάνω τώρα!», είπε η Βαλεντίνα. Τότε την είδε ο Μόρτης και έτρεξε στην αγκαλιά της. «Μόρτη! Μου έλειψες πολύ!», είπε η Βαλεντίνα. Όταν έφτασαν στο σπίτι ο Μόρτης ήταν γεμάτος ενέργεια για σκανταλιές. Έριξε τα ρούχα από την απλώστρα, έφαγε εφτά μολύβια και έσπασε τρεις γλάστρες! Μετά έριξε έναν πολύ μεγάλο, τεράστιο υπνάκο! (Δημήτρης Παπαγιάννης, Α’ τάξη, Δημοτικό Σχολείο Αγ. Μαρίνας )
Η γνωριμία
Ενα από τα εκατομμύρια αδέσποτα σκυλάκια χτύπησε την πόρτα της κυρίας Βαλεντίνας. Η κυρία Βαλεντίνα το πήρε και το υιοθέτησε. Όμως το σκυλάκι αυτό, που του δόθηκε από την κυρία Βαλεντίνα το παράξενο όνομα Μόρτης, γιατί θέλει θάρρος, μαγκιά και θράσος να χτυπήσει την πόρτα ενός ανθρώπου ένα αδέσποτο σκυλάκι, έφερε μαζί του και τον φίλο του τον Μάγκα. Τα δυο -πρώην αδέσποτα- υιοθετημένα πλέον από την κυρία Βαλεντίνα σκυλάκια αποφάσισαν να πηγαίνουν και σχολείο. Και μάλιστα σ’ ένα από τα καλύτερα σχολεία της πόλης τους, της πόλης των Χανίων, στο 8ο Δημοτικό Σχολείο, που βρίσκεται στη Δεξαμενή. Οχι για να μάθουν γράμματα. Τα ζώα δεν ξέρουν να διαβάζουν και να γράφουν σε τετράδια και βιβλία, ξέρουν όμως να διαβάζουν πολύ καλά -ορισμένες φορές καλύτερα κι από τους ανθρώπους– τη γλώσσα των συναισθημάτων, του βλέμματος και της ζεστής αγκαλιάς! Στο 8ο Δημοτικό Σχολείο Χανίων τα παιδιά τα υποδέχτηκαν και τα αγάπησαν. Ο Μόρτης αγαπούσε όλα τα παιδάκια του σχολείου όμως περισσότερο αγαπούσε την κυρία του, την κυρία Βαλεντίνα και η κυρία Βαλεντίνα αγαπούσε τον Μόρτη της. Βέβαια ο Μόρτης έκανε και πολλές ανακαλύψεις, όπως ανακάλυψε και βοηθούσε κι άλλα αδέσποτα σκυλάκια στην πόλη των Χανίων. Με τον αυθόρμητο χαρακτήρα του έγινε ο καλύτερος φίλος όλων των παιδιών και γι’ αυτό βέβαια έπαιρνε και πολλές κροκέτες σαν ανταμοιβή! Κι αν τυχόν έρθετε στην πόλη μας, στην πόλη των Χανίων, είναι πολύ πιθανό να τον συναντήσετε σε κάποια γειτονιά να κάνει παρέα με άλλα αδέσποτα ή μη σκυλάκια ή να ακολουθεί παιδιά για να παίξει μαζί τους ή να τρέχει σε κάποια όμορφη παραλία. Γι’ αυτό και η κυρία Βαλεντίνα ανέβασε και το σχετικό βιντεάκι στο διαδίκτυο. Έτσι ζει ο Μόρτης καλά κι εμείς καλύτερα! Εφη Παπαδοκοκολάκη, Ε’ τάξη, 8ο Δημοτικό Σχολείο Χανιών Εκπαιδευτικός: Βαγγέλης Παγωνίδης
Ο σούπερ σκύλος
Ένα ανοιξιάτικο πρωινό ο Μόρτης ξύπνησε πάνω στο χαλάκι της εξώπορτας. Αουμ! Χασμουρήθηκε. Σνιφ, σνιφ, σνιφ, μύρισε φρεσκοψημένα κουλουράκια που ετοίμαζε η Βαλεντίνα. Φαίνεται είχε ξυπνήσει από πολύ νωρίς. Μόλις η Βαλεντίνα τελείωσε με τα μπισκότα πήγε τον Μόρτη βόλτα στο πάρκο. Εκεί βρήκε ένα παγκάκι, έκατσε κι έλυσε τον Μόρτη για να κάνει βόλτα. Έτρεχε κι έτρεχε μέχρι που ήρθε στα πόδια της Βαλεντίνας με τη γλώσσα έξω. «Διψάς, μικρούλη μου;», είπε η Βαλεντίνα στον Μόρτη. «Έτρεχες σαν τον σούπερ σκύλο. Έλα, πάμε σπίτι να σου φτιάξω μια κάπα. Έτσι θα είσαι πια ίδιος ο σούπερ σκύλος. Θα φάμε και μπισκότα και το βράδυ θα σε πάω στην γειτόνισσά μου. Μην ανησυχείς, έχει και μια σκυλίτσα. Δε θα βαρεθείς». Το βράδυ λοιπόν στο σπίτι της γειτόνισσάς τους τα δύο σκυλάκια παίζανε με τη μπάλα στον κήπο και όταν σκοτείνιασε μπήκαν μέσα. Ύστερα κανονίστηκε να πάνε στο θέατρο. Τον Μόρτη παραλίγο να τον πάρει ο ύπνος. Μετά φάγανε πίτσα και έπεσαν στα κρεβάτια τους ευτυχισμένοι. Στέλλα Δελήμπαση, Δ’ τάξη, Δημοτικό Σχολείο Χωραφακίων
Ο Μόρτης πάει εκδρομή με το σχολείο του
Ο Μόρτης είναι ένα σκυλάκι που ζει με τη μαμά, τον μπαμπά του και τα τρία αδέλφια του. Είναι το πιο μεγάλο σκυλί από τα αδέλφια του και πάει στη δευτέρα δημοτικού. Έφτασε το τέλος της σχολικής χρονιάς και ο Μόρτης θα πήγαινε εκδρομή με το σχολειό του. Ήταν πολύ χαρούμενος και την περίμενε πως και πως!!! Η μεγάλη μέρα έφτασε. Ο Μόρτης ξύπνησε πρώτος απ’ όλους. – Ξύπνα, μαμά, ξύπνα. Πάω εκδρομή σήμερα. Ξύπνα να μου φτιάξεις πρωινό και φαγητό να πάρω μαζί μου. – Αγάπη μου είναι πολύ νωρίς… -Δίκιο έχει η μαμά, Μόρτη, είπε ο μπαμπάς. Ο Μόρτης δεν το έβαλε κάτω, έφτιαξε πρωινό και φαγητό μόνος του. Ήταν η πρώτη φορά που το κάνει αυτό. Αργότερα ξύπνησαν και οι υπόλοιποι και τον αποχαιρέτησαν. Καθώς έφτανε στο σχολείο είδε το λεωφορείο να περιμένει τους μαθητές. Βρήκε τους φίλους του και έκατσαν στη γαλαρία. Στον δρόμο τραγουδούσαν διάφορα τραγούδια. Μετά από λίγο έφτασαν στο δάσος. Έπαιξαν αρκετά παιχνίδια όπως κρυφτό, κυνηγητό, κεραμιδάκια και άλλα. Μάζεψαν λουλούδια για να κρατάνε στις μαμάδες τους, έκαναν πικ νικ αλλά πρόσεξαν να μη λερώσουν το δάσος. Το απόγευμα μπήκαν ξανά στο λεωφορείο για την επιστροφή. Οι γονείς του και τα αδέλφια του τον περίμεναν στο σχολείο. Η πρώτη εκδρομή του Μόρτη με το σχολείο του έμεινε αξέχαστη για πάντα… Αννα Βολωνάκη, Β’ τάξη, Δημοτικό Σχολείο Στερνών
