ΜΑΡΙΑ ΒΟΓΙΑΤΖΑΚΗ – ΝΤΟΥΖΑ
Καλοί μου φίλοι, καλό Σαββατοκύριακο!
Δεν είναι η πρώτη φορά που “επιστρατεύεται” (τι λέξη κι αυτή!) η και καλή μου φίλη, εκ Βουλγάρω Κισσάμου ορμώμενη, γνωστή φιλόλογος, συγγραφέας – εικονογράφος Μαρία Βογιατζάκη – Ντούζα να καλύψει μια σελίδα του Παιδότοπου. Με κάποιους απ’ τους Αγίους που γιορτάζουν τον μήνα που διανύουμε ασχολείται αυτήν την φορά. Με τους όχι πολύ γνωστούς, Άγιο Χριστόφορο, Αγία Γλυκερία, Αγιο Ισίδωρο και Αγιο Ιωάννη τον Ρώσο και τους πασίγνωστους Αγίους Κωνσταντίνο και Ελένη… Βοήθεια της και βοήθειά μας η χάρη τους. Και βεβαίως η Χάρη της Παναγίας στην οποία μαζί με τη Μαρία προσευχόμαστε να ξαναγίνει όμορφα, σαν πρώτα η ζωή μας. Από καρδιάς οι ευχαριστίες μου, καλή μου φίλη για την άμεση κι αυτή τη φορά ανταπόκριση και βέβαια για τα έργα σου!
Σας χαιρετώ με αγάπη όλους!
Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης
Σημείωση: Καταχάρηκε ο φίλος μου απ’ την παλιά ένδοξη εποχή των αγώνων για ένα σχολείο ανοιχτό στη ζωή και στην κοινωνία, πρώην πρόεδρος της Διδασκαλικής Ομοσπονδίας Ελλάδος, Χριστόφορος Κορυφίδης, όταν τον πήρα την παραμονή της γιορτής του τηλέφωνο να του ευχηθώ και του διάβασα το ποίημα για τον Άγιό του. Δεν τα ήξερε όλα τούτα…
Β.Θ.Κ.
Ο Άγιος Χριστόφορος (9 Μαΐου)
Ο Μεγαλομάρτυς Άγιος Χριστόφορος,
ήτανε άσχημος πολύ και κολασμένος,
γι’ αυτό αποκαλείτο “κυνοπρόσωπος”
κι από ημιβάρβαρη φυλή ήταν βγαλμένος
Ρέπροβος ονομάζονταν στην πρώτη τη ζωή του
και γίγαντα τον έκανε, να μοιάζει η δύναμή του
Το σώμα του κι η αντοχή ήταν πολύ μεγάλη
κι επιθυμία ξαφνικά στη σκέψη του προβάλλει,
του κόσμου άντρα δυνατό να βρει, να υπηρετήσει
και βρήκε δυνατότερη του σατανά τη φύση
Εκείνον υπηρέτησε, μα όταν κάποια μέρα
Εσταυρωμένο απάντησαν, τον έπιασε φοβέρα
το σατανά κι απέδειξε πως ο Εσταυρωμένος
ήταν πολύ πιο δυνατός… κι ο Ρέπροβος χαμένος
ερώτησε ένα μοναχό, πώς γίνεται ν’ αφήσει
την κολασμένη του ζωή κι Αυτόν να υπηρετήσει
Και του ‘πε εις του ποταμού την όχθη να καθίσει
και να περνά απέναντι, όποιον του το ζητήσει
Ένα παιδί του ζήτησε-με παγωνιά ένα βράδυ-
να το περάσει απέναντι με κρύο και σκοτάδι
Μα το παιδί εγίνηκε ασήκωτο φορτίο,
στην όχθη όμως έφτασαν αντάμα και οι δύο
Και είπε τότε ο Ρέπροβος με περισσό το θάρρος,
“όλο τον κόσμο αν σήκωνα, τέτοιο δε θα ‘χα βάρος”
“Κι όμως τον κόσμο σήκωσες και σήκωσες και ‘Κείνον,
π΄όλο τον κόσμο έπλασε κι ευχή για ‘σένα δίνω”
Χριστόφορος βαφτίστηκε κι όπου τον δει το μάτι,
κρατάει πάντα ένα ραβδί κι ένα παιδί στην πλάτη
Στα χρόνια τα μετέπειτα ο Άγιος προσπαθούσε
και στους διωγμούς τους χριστιανούς πολύ τους βοηθούσε
Μα και πολλούς εμψύχωσε, χριστιανοί να γίνουν,
να βαφτιστούν και στου Χριστού το δρόμο, ν΄απομείνουν
Η δράση αυτή του έφερε σκληρό βασανισμό του
και η ζωή του τέλειωσε μ’ αποκεφαλισμό του (251μ.Χ.)
Η λαϊκή παράδοση να προστατεύει θέλει
από τη χαλαζόπτωση χωράφι και αμπέλι
Ως σήμερα, των οδηγών προστάτης θεωρείται
και στα καινούρια οχήματα η χάρη του υμνείται
Η Αγία Γλυκερία (13 Μαΐου)
Από μικρή χριστιανή ήταν η Γλυκερία
και δίδασκε για το Χριστό, σε κάθε ευκαιρία
Μα ο βασιλιάς του τόπου της (Τραϊανούπολη, Θράκης)
τα είδωλα τιμούσε
κι η Γλυκερία ενάντια εστάθη κι αψηφούσε,
τις απειλές που δέχτηκε, για άρνηση της πίστης,
από το λιθοβολισμό μέχρι τη φυλακή της
Εβασανίστηκε άγρια πολλές φορές μα όμως,
έμεινε ίδιος πάντοτε της πίστης της ο δρόμος
Τέλος την ρίξαν ζωντανή στα άγρια θηρία,
όμως δεν την πειράξανε καθόλου την Αγία
Δαγκωματιά εδέχτηκε μονάχα από ένα
και η Αγία παρέδωσε αργότερα το πνεύμα
Προστάτιδα μικρών παιδιών η Αγία θεωρείται
και το Γαλάτσι Αττικής τιμά και ευλαβείται,
την αθλοφόρο Μάρτυρα Αγία Γλυκερία,
που έχει Πολιούχο του μ’ όμορφη εκκλησία.
Οι Άγιοι Κωνσταντίνος & Ελένη (21 Μαΐου)
Από μικρή χριστιανή ήταν η Αγία Ελένη
και με το γιο της ήτανε πολύ αγαπημένοι
Σκοπό της έταξε να βρει τα μέρη π’ είχε ζήσει
ο Ιησούς μας και Χριστός, μα και να τ’ αναδείξει
Γι’ αυτό, ταξίδι έκανε εις τους Αγίους Τόπους,
βρήκε τον Τίμιο Σταυρό, βοήθησε ανθρώπους,
μα έκανε κι ανασκαφές και μοναστήρια χτίζει
και εκκλησίες πάμπολλες της πίστης μετερίζι
Ο Κωνσταντίνος στο στρατό ήταν εκπαιδευμένος
κι από τη μάνα χριστιανός πολυδασκαλεμένος
Γι’ αυτό και αυτοκράτορας εστέφθηκε στη Ρώμη,
τίτλο που δεν του άλλαξε του χριστιανού τη γνώμη
Αυτός εκατοχύρωσε την ανεξιθρησκεία( Διάταγμα Μεδιολάνων)
και χριστιανός βαφτίστηκε στην πόλη Βιθυνία
Για όσα έκαμε καλά εις τη δική του Πόλη,
(μεταφορά της Πρωτεύουσας από τη Ρώμη στο Βυζάντιο)
ΜΕΓΑ τον αποκάλεσε η ιστορία όλη
Κι οι δυο πολλά προσέφεραν εις την Ορθοδοξία
γι’ αυτό και Ισαπόστολους τους είπε η Εκκλησία
Άγιος Ιωάννης ο Ρώσος (27 Μαΐου)
Εις τη Ρωσία γεννήθηκε από ευσεβείς γονείς…
Στον πόλεμο που έκανε ο Τσάρος με τους Τούρκους
αιχμάλωτο τον πιάσανε, μα δεν αλλαξοπίστησε
και στον αφέντη του ήτανε πιστός και ευγενής
Σε στάβλο εκοιμότανε, παρέα με τα ζώα,
καταπονούσε το κορμί χωρίς καλή τροφή
Και κάθε βράδυ γέμιζε ο στάβλος ευωδία,
από την ολονύχτια του Ιωάννη προσευχή
Στο σπίτι του αφέντη του έφερε ευλογία,
στην πόλη του Προκόπιου που ζούσε τότε αυτός,
κι έγινε άρχων ισχυρός εις την Μικρά Ασία
κι ο Ιωάννης έμενε στο πλάι του πιστός
Μετά από ένα θαύμα του, τον θεωρήσαν όλοι
δίκαιο και αγαπητό άνθρωπο στο Θεό,
ο αφέντης του ,του ζήτησε να φύγει από το στάβλο
και όλοι που τον χλεύαζαν, του ‘δειξαν σεβασμό
Ο Άγιος προαισθάνθηκε το τέλος της ζωής του,
τα Άχραντα Μυστήρια κοινώνησε κρυφά
και μόλις εδοκίμασε τη Θεία Κοινωνία,
έφυγε η άγια του ψυχή εις το Θεό ψηλά
Της Μικρασίας οι πρόσφυγες το λείψανο επήραν,
στην Εύβοια το έφεραν, στη νέα τους πατρίδα
Κι εκεί ως σήμερα ΑΦΘΑΡΤΟ το προσκυνούν πιστοί,
βοήθεια κι απαντοχή σ’ όλους και στη Χαλκίδα
ΙΩΑΝΝΗΣ ονομάστηκε κι αυτό ‘χει σημασία ΙΩΑΝΝΗΣ=ΕΛΛΗΝΑΣ κι Ελληνορώσος Άγιος είναι εις την ουσία.
