Στο μνημειώδες του έργο “Savoir vivre” και συγκεκριμένα στο τιτλοφορούμενο κεφάλαιο “Η εμφάνιση”, σελίδα υπ’ αριθμόν 36, ο Χρήστος Ζαμπούνης αναφέρει χαρακτηρίστηκα: «Τις φόρμες τις φορούμε μόνο για γυμναστική και για σπορ και όχι για να πάμε στα καταστήματα».
Aναρωτιέμαι με πόσο αποτροπιασμό θα πρέπει να αντιμετωπίζει ο έγκριτος δημοσιογράφος όλες εμάς τις κυρίες, ανεξαρτήτου ηλικίας, που αδημονούμε να ξεχυθούμε στα μαγαζιά για να προμηθευτούμε ακριβώς αυτό: Αθλητικές φόρμες! Για μας και παρά τις κατηγορηματικές προειδοποιήσεις του ειδικού, είναι τόσο μοντέρνες, τόσο άνετες, τόσο κομψές, κατάλληλες για όλες τις ώρες της ημέρας, αλλά και της νυκτός, ενδεδειγμένες για κάθε κοινωνική περίσταση ανεξαιρέτως…
Μια μικρή βόλτα στις βιτρίνες των καταστημάτων γυναικείας ένδυσης, δεν αφήνει την παραμικρή αμφιβολία: η αθλητική περιβολή αποτελεί την ασυναγώνιστη στυλιστική πρόταση της χρονιάς! Γιατί όμως, τόσος λόγος για το… τίποτα; Μόδα είναι, θα μου πείτε, θα περάσει. Άλλη μια ιδιοτροπία, άλλη μια τρέλα των σχεδιαστών. Εφήμερη, επιπόλαιη, εντελώς ακίνδυνη και αθώα…
Ή μήπως όχι; Ιστορικά, η μόδα -όσο και αν μερικοί αρέσκονται να την προσεγγίζουν ως κάτι το αμιγώς επιδερμικό- αποτελεί σημαντικό δείκτη-καθρέπτη της εκάστοτε κοινωνικής πραγματικότητας. Κάποιοι μάλιστα υποστηρίζουν ότι θα έπρεπε να την παίρνουμε πολύ, μα πάρα πολύ σοβαρά! Πάρτε για παράδειγμα, το μέγεθος της πολιτικής αναστάτωσης που κατόρθωσε πρόσφατα να προκαλέσει το μικροσκοπικό… τσαντάκι επώνυμης κυρίας σε δημόσιά της εμφάνιση.
Για ν’ αφήσουμε όμως στην άκρη τα αξεσουάρ και για να επανέλθουμε στο θέμα μας, δηλαδή στα βασικά κομμάτια της σύγχρονης, γυναικείας γκαρνταρόμπας δεν μπορούμε παρά να παρατηρήσουμε το εξής οξύμωρο, ότι δηλαδή, η εν λόγω μόδα σκοπό έχει να μας παροτρύνει, όχι να αθληθούμε εκτός, αλλά παραδόξως να… εγκλειστούμε και να παθητικοποιηθούμε εντός! Αθλητική δηλαδή ένδυση, μόνο κατ’ όνομα! Καθώς οι περιορισμοί συνεχίζονται και οι κοινωνικές περιστάσεις, οι εορτασμοί και οι επίσημες -ή και μη- έξοδοι τείνουν να γίνουν «φαντάσματα» μιας ξεχασμένης κανονικότητας, ποιος χρειάζεται πια επίσημα και άβολα «κανονικά» ρούχα;
Προσοχή όμως! Γιατί δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ο συρμός δεν αφοράει μόνο στο ντύσιμο, αλλά και σε άλλα ζητήματα, όπως φέρει ειπείν στον τρόπο ζωής. Ας φροντίσουμε λοιπόν να εξετάσουμε προσεκτικά ποιες νέες «αθώες» μόδες-συνήθειες κληθούμε σύντομα να υιοθετήσουμε…
