Καραντινάτος

Σχεδόν δύο μήνες καραντίνα! Ο κορωνοϊός εξακολουθεί να θερίζει την ανθρωπότητα, ενώ οι επιστήμονες δίνουν καθημερινά μάχες για τη μη εξάπλωση του ιού, αλλά και για τη θεραπεία των ήδη ασθενών! Χιλιάδες νεκροί, σε πολλές χώρες, ενώ στη χώρα μας, μέχρι σήμερα που μιλάμε, 24 Απριλίου 2020, οι νεκροί έχουν φτάσει τους 130!
Πρωί, χορτάτος από ύπνο και όνειρα εφιάλτες, ετοιμάζομαι για την καθημερινή μου άσκηση! Β6! Φοράω τα αθλητικά μου και στέλνω SMS: Β 6, ονοματεπώνυμο, διεύθυνση! Ένα είδος άδειας για να βγω από το σπίτι! Τι εποχές ζούμε, Θεέ μου, σκέφτομαι! Ενεργοποιώ και τον βηματομετρητή του κινητού, για να δω πόσα βήματα θα κάνω, πόσα χιλιόμετρα θα διανύσω, πόσες θερμίδες θα κάψω! Δεν φοράω ακουστικά, θέλω μετά την κλεισούρα να περπατάω ελεύθερα, χωρίς περιορισμούς! Θέλω να αισθάνομαι τον κόσμο με όλες μου τις αισθήσεις! Μπούχτισα με μουσικές, με εκπομπές, με ταινίες στο σπίτι! Βαρέθηκα να μαγειρεύω, να πλύνω, να ταχτοποιώ πράγματα! Το περπάτημα, αν μη τι άλλο είναι αναζωογονητικό, ξελαμπικάρει το μυαλό και το σπουδαιότερο βλέπεις τον κόσμο αλλιώς, όπως καθένας από τους λιγοστούς πεζούς! Ησυχία απλώνεται παντού! Ελάχιστοι άνθρωποι κυκλοφορούν, λιγοστά μηχανοκίνητα και ποδήλατα βρίσκονται στους άδειους δρόμους!!
Βάζω στο βηματομετρητή ως στόχο τα 10 χιλιόμετρα! Μια απόκοσμη ερημιά παντού, μια άλλη, παράξενη αίσθηση! Λες και βρίσκεσαι σε εμπόλεμη κατάσταση! Μοναξιά, άγχος, κακές σκέψεις, καχυποψία, ενοχές γεμίζουν το μυαλό μου! Λένε ότι οι Κινέζοι ξεκίνησαν ένα πείραμα και τους ξέφυγε ο ιός! Αλλοι λένε πως οι Αμερικάνοι ετοιμάζουν ένα νέο βιολογικό όπλο! Πολλοί ισχυρίζονται πως έφτασε ο 3ος Παγκόσμιος πόλεμος και ως συνέπεια αυτού η συντέλεια του κόσμου! Οι προλήψεις δίνουν και παίρνουν! Ο Άγιος Παϊσιος, λένε άλλοι τα είχε προφητεύσει όλα αυτά, λοιμούς, λιμούς, σεισμούς, καταποντισμούς, καθώς λένε και τα ιερά αναγνώσματα της Αγίας Γραφής! Δεν μπορείς να μην υποβάλλεσαι σε όλα αυτά! Προσπαθώ να διώξω κάθε κακή σκέψη, παίρνω ένα καφέ από τα coffee way, συνεχίζω την πορεία μου!
Εχω φτάσει τα 4566 βήματα, προχωρώ και ξαφνικά ένα 4×4 τζιπ μαύρο, με φιμέ τζάμια, περνάει από δίπλα μου με μεγάλη ταχύτητα! Μαγκιά, φιγούρα, έπαρση είναι οι πρώτες μου σκέψεις μου για τη ματαιοδοξία του ανθρώπου!! Πίνω μια γουλιά καφέ κοιτάζοντας τον ουρανό! Λιγοστά σύννεφα ταξιδεύουν στο γαλάζιο ουρανό! Χελιδόνια σκίζουν τον αέρα κάνοντας «μακροβούτια» ανάμεσα στα κτίρια, σπάζοντας τη σιωπή της ατμόσφαιρας! Άνθρωποι λιγοστοί και σιωπηλοί από δω κι από κει! Τα συμπαθητικά τετράποδα έχουν την τιμητική τους! Πολλές βόλτες ρε παιδί μου, τώρα τελευταία, τι συμβαίνει; Μπορεί να σκέφτονται, αν σκέφτονται! Το βλέμμα καρφώθηκε σε ένα… στρατό μυρμηγκιών κατά μήκος του χωμάτινου πεζοδρομίου! Βιαστικά, υπερήφανα για το βιος που τρέχουν να αποθηκεύσουν! Δεν μπορεί, λέω μέσα μου, υπάρχει ελπίδα! Μου έρχεται στο μυαλό το τραγούδι: Κι είμαστε ακόμα ζωντανοί…!
Αισθάνομαι πιο διαυγή την ατμόσφαιρα! Καλό αυτό! Οι δρόμοι είναι πεντακάθαροι, η κυκλοφορία άνετη! Χρειαζόμαστε περισσότερους πεζόδρομους! Αναλαμπή! Έχει και τα θετικά αυτή η πρωτόγνωρη κατάσταση που ζούμε! Βήματα 15.000! Φτάνω πίσω! Αύριο πάλι! Νομίζω ότι έπιασα το στόχο!
Βέβαια ο βασικός στόχος είναι να βγούμε όλοι σώοι και αβλαβείς απ’ αυτόν τον εφιάλτη!